به گزارش برنا؛ مهناز افشار بازیگر سینما در گفت و گو با یک مجله تخصصی سینمایی با بیان این مطلب در مورد این که بعد از خداحافظی چه خواهد کرد، افزود: عکاسی بلد نیستم و کارگردانی هم نمی توانم بکنم.
تدوین و فیلمبرداری نزدیک تر است به من. اما احتمال این که نویسنده شوم بیشتر است. مدتی است که نیمه شب ها چهار خطی از ذهنم عبور می کند و یادداشت می کنم و حالا تصمیم گرفته ام دست نوشته هایم را به صورت کتاب چاپ کنم.
نمی دانم چرا به نویسندگی علاقه مند شده ام.
وی ادامه داد: شاید چون خواهرم شعر می گوید و برادرم نقاش است و من استعداد هنری ندارم! این هم چند وقتی است که به ذهنم می آید و باورتان نمی شود.
بازیگر «سعادت آباد» در پاسخ به اینکه مگر بازیگری هنر نیست تصریح کرد: منظور من استعدادهای هنری و تجسمی و از این گونه هنرها است وگرنه بازیگری که برایم عشق است. همیشه وقتی بازی می کنم حالم بهتر است. اکسیژن روح من است اما دلم نمی خواهد خرابش کنم.
وی درباره نامزد شدن و دریافت جایزه در جشنواره فیلم فجر و بحث هایی که در ادامه مطرح شد، خاطرنشان کرد: وقتی به من گفتند امسال کاندید شده ای، سر صحنه ی فیلم «برف روی کاج ها» بودم و تازه هم فیلم سامان مقدم را تمام کرده بودم. آن روزها حسابی خسته بودم. وقتی به من زنگ زدند و گفتند کاندیدا هستی، خیلی خوشحال شدم. ذکرهایم را گفتم و دو رکعت نماز شکر خواندم. این ها را می گویم که بدانید چه حالی داشتم. همان زمان آقای میری زنگ زدند و تبریک گفتند. البته یک سری صحبت ها شد که من را به عنوان بازیگر آن فیلم خوشحال نکرد.
افشار در ادامه توضیح داد: وقتی وارد سالن برج میلاد شدم آن قدر جو آن جا سنگین بود که باورم نمی شد. می خواستم خدا آن قدر به من انرژی می داد که آنجا فقط می گفتم: «آمده ایم جایی که ادعا می کنیم آدم های روشنی هستیم. بیایید بی خیال خط و جریان و رنگ و جناح، به هنر احترام بگذاریم». در این شرایط اسم من را خواندند که بروم جایزه ام را بگیرم. باور نمی کنید در مسیر نزدیک بود سه بار زمین بخورم. از قبل هم روی کاغذ چیزهایی نوشته بودم که روی سن بخوانم.
وی با بیان اینکه اول یاد خدا بودم، بعد خانواده ام و بعد هم می خواستم جایزه ام را به پدرم تقدیم کنم که عاشقانه دوستش دارم و در ادامه هم می خواستم جایزه را به عوامل «سعادت آباد» تقدیم کنم و در آخر هم برای ایران سعادت و صلح و آبادی آرزو کنم اظهار کرد: رفتم روی سن و فقط از مادرم تشکر کردم و پدرم و «سعادت آباد» را یادم رفت. سوءتفاهمی که ایجاد شد این بود که ما – یعنی آدم هایی مثل من و ویشکا آسایش و … که نامزد جایزه بودیم- چون سر صحنه فیلم پیمان معادی بودیم و می دانستیم چه اتفاقی دارد برای فیلم فرهادی در برلین می افتد، می خواستیم تبریکی به آن ها بگوییم.
وی ادامه داد: من به عوامل «جدایی نادر از سیمین» تبریک گفتم. عده ای گفتند که مهناز افشار این کار را کرده که آقای فرهادی برای فیلم بعدی اش او را انتخاب کند. از آقای فرهادی بپرسید برای فیلم «درباره الی…» تا دقیقه 90 منتظر من بودند یا نه؟ اما چون آن ها با بازیگر دیگری قرارداد بسته بودند، من گفتم خوب نیست این کار را بکنم. پس اگر می خواستم در فیلم آقای فرهادی بازی کنم آن موقع این کار را می کردم. من به آن فیلم احترام گذاشتم. خیلی احمقانه است اما واقعا اسم پدرم و «سعادت آباد» را یادم رفت روی سن بگویم.