به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، ماشین سازی تبریز نام آشنای عرصه تولید ملی که در سال 93 با فروش91 درصد که 46 درصد از آن صادر می‌شد به عنوان یکی از غول‌های تولید ماشین آلات صنعتی در خاورمیانه شناخته شد اما دیری نگذشت که سال 94 آگهی مزایده فروش سهام این کارخانه منتشر شد.
میرعلی اشرف پوری‌حسینی، رئیس سازمان خصوصی وقت که در انتخابات ریاست جمهوری مسئولیت ستاد انتخاباتی روحانی در آذربایجان شرقی را عهده‌دار بود، در خصوص این واگذاری که خود مسئولیت آن را بر عهده داشت، گفته بود: سهام شرکت ماشین‌سازی تبریز و ریخته‌گری ماشین‌سازی تبریز به همراه املاک واقع در منطقه ایل‌گلی تبریز توسط سازمان خصوصی‌سازی و به وکالت از سوی صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد به بخش خصوصی واقعی واگذار شد.
قربانعلی فرخزاد معروف به مش قربانعلی که رئیس‌جمهور در پنجمین گفتگوی زنده تلویزیونی فساد اقتصادی بزرگ آن را با اخذ ارز ترجیحی یادآور شد و گفت: بسیاری در این پرونده‌ها یا پول گرفته بودند، یا واردات بی‌رویه کرده بودند، یا قرار بود کالاهای اساسی بیاورند، اما کالای دیگری وارد کرده بودند، یا پول را گرفته بودند و در بازار به ارز آزاد تبدیل کرده بودند مثل پرونده حاج قربانعلی در مورد ماشین‌سازی تبریز که معروف است. اینها مشکلات جدی برای کشور ایجاد کرد.
وی پیشتر هم با درگیری لفظی با مدیرعامل تیم تراکتور سازی جنجال به پا کرده بود نامش با خرید این غول بزرگ بیشتر بر یر زبان‌ها افتاد. این غول بزرگ خاورمیانه سال 97 به قیمت سه سال قبل فروخته شد. فرخزاد با وجود اینکه بعد از این واگذاری از احیای تولید و ایجاد اشتغال سخن می‌گفت اما در عمل با چوب لای چرخ تولید کارخانه گذاشتن آسیب های زیادی به این کارخانه وارد کرد.
مش قربانعلی که در عرصه صنعت نام آشنایی نبود در برابر پرسش‌های نمایندگان برای خرید این کارخانه گفته بود از آنجایی که پولدار است نیازی به ارائه توضیح برای نمایندگان را نمی‌بیند و همچنان اهلیت این فرد در هاله‌ای از ابهام ماند و با حمایت بعضی از نمایندگان و مسئولین استانی این کارخانه عظیم به او واگذار و آغازی بود برای به قهقرا رفتن این غول تولید ماشین‌آلات صنعتی.
در همین رابطه علیرضا بیگی در مصاحبه‌ای گفته بود: سازمان خصوصی‌سازی طی یک برنامه هدفمند، ماشین‌سازی تبریز را که در روند پرداخت دیون دولت به صندوق فولاد واگذار شده بود، نیابتاً به مش قربانعلی واگذار کرد. اساساً واگذاری به صندوق فولاد، کاتالیزوری بود تا سازمان خصوصی‌سازی بتواند از زیر بار قوانین ابلاغیه اجرایی اصل ۴۴ قانون اساسی شانه خالی کند. قوانین ابلاغی اصل ۴۴، قیمت‌گذاری صحیح و پایش اهلیت خریدار را از ارکان اساسی کار می‌داند که نه مش قربانعلی اهلیت مالکیت واحد بزرگی مثل ماشین‌سازی را داشته و نه ارزیابی صورت گرفته روی قیمت، ارزیابی درستی بوده اما سازمان خصوصی‌سازی برای شانه خالی کردن از تکالیف قانونی، با مدد گرفتن از جریانات پشت پرده‌ای که در دولت وجود داشت و مشابه آن در هفت‌تپه و واحدهای دیگر هم دیده شده، ماشین‌سازی را به قربانعلی دادند.
قربانعلی فرخزاد که اکنون به جرم اخلال در نظام ارزی کشور بازداشت است با گرفتن 446 میلیون دلار ارز دولتی (4200تومانی) به نام واردات استیل و فروش آن در بازار آزاد مالکیت کارخانه ماشین سازی تبریز را از آن خود کرد و ارزی برای واردات استیل هزینه نشد.
این کارخانه که دارای بیش از 3 هزار کارگر بود، پس از این واگذاری به سرنوشت غم‌انگیز هفت تپه مبتلا شد و تعداد کارگران این کارخانه به کمتر از 1500نفر رسید و دو سرمایه ملی یعنی تولید و ارز که باید در جای دیگه هزینه می‌شد از بین رفت.
در دی ماه 1398 در سیصد و پنجاه و هفتمین جلسه هیئت واگذاری در مورد بازگشت سهام گروه ماشین‌سازی تبریز به ایدرو تصمیم‌گیری شد و ماشین‌سازی تبریز به سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران واگذار شد و در نهایت از خصوصی‌سازی اشتباه و رانتی جان سالم به در برد.
این کارخانه پس از نجات یافتن از خصوصی‌سازی رانتی توانست قرارداد بزرگی به مبلغ ۳۰ میلیون دلار برای صادرات به سوریه منعقد کند و قربانعلی فرخزاد که از جیب دولت غول بزرگ خاورمیانه را خریداری کرده بود به 20 سال حبس و پرداخت جزای نقدی و ضبط ارز‌های مکشوفه محکوم شد.
انتهای پیام/