به گزارش برنا؛ همین موضوع مقدمه آشنایی با سید حسین فاطمی نیا فرزند این دانشمند بزرگ بود. آن روز هم درسی دوباره از آیت الله فاطمی نیا گرفتم. هر گاه که مریضی به سراغم می آید و دچار کسالت و بی حالی می شوم، شخصیت این خورشید پشت ابر در نظرم ظاهر می شد که او کجا و ما کجا. آن روز فرزند فاطمی نیا گفت اگر چه پدرش از یک سال قبل با سرطان دست و پنجه نرم می کند ولی هیچگاه برنامه های علمی و مطالعاتی خود را حتی بر روی تخت بیمارستان تعطیل نمی کند.
سیدحسین فاطمی‌نیا گفت: این بیماری مشکلات خود را دارد و حاج آقا در این سن و سال با مشکلاتی که درگیر است، حتی روی تخت بیمارستان برنامه علمی و مطالعاتی خود را تعطیل نمی کند. تا زمانی که بیمارستان بود، به من سفارش می کرد چه کتاب هایی را برای وی ببرم. بارها در آخر شب و هنگام استراحت حاج آقا دیده بودم درحالی که کتاب در دستش بود، به خواب می رفت. جوانان بدانند در هیچ زمانی و به هیچ بهانه و علتی نباید کارهای علمی و مطالعاتی خود را تعطیل کنند.
همین جمله کافی است تا به گوشه ای از جایگا علم و اندیشه در دیدگاه این استاد اخلاق و عارف خالص پی ببریم. او حالا دستش بازتر از دنیاست و این جمله را از زبان او نقل می کنیم که انسان پس از انتقال به عالم برزخ، وضعیت بهتری دارد.
فاطمی نیا در یکی از سخنرانی های خود گفت: مرگ، تمام شدن نیست بلکه رسیدن به یک گشایش است. اهل تحقیق می گویند صاحب نفوس مستعده که می میرند، دستشان از این دنیا بالاتر است در حالی که وهابیان این چیزها را نمی فهمند. بدن، مرکب است و در عین حال یک مزاحم هم هست. وقتی این تیر و تخته (بدن) را بر می دارند، دستشان بازتر می شود. بنده می دانم و یقینا این طور است. مثلا میرزای قمی الان دستش بازتر از دنیاست.
رهبر معظم انقلاب نیز در پیام تسلیت خود، فقدان آیت الله فاطمی نیا را مایه تاسف و اندوه خوانده و افزودند: اطلاعات گسترده و بیان جذاب و لحن شیرین این عالم محترم، منبعی پرفیض برای جمع زیادی از جوانان و راهجویان بود.
آیت الله فاطمی‌نیا در سال ۱۳۲۵ در تبریز چشم به جهان گشود. از کودکی تحت تربیت دینی و علمی پدر خود (میر اسماعیل) که از جمله علمای اهل عرفان بود، قرار گرفت. سپس نزدیک به ۳۰ سال نزد میرزا حسن مصطفوی (از شاگردان سید علی قاضی) تحصیل کرد. وی همزمان تحصیلات حوزوی خویش را هم دنبال کرد و پس از مصطفوی از محضر علمایی چون علامه طباطبایی، سید محمدحسن الهی طباطبایی (برادر کوچکتر علامه طباطبایی)، محمدتقی آملی، سید رضا بهاءالدینی، محمد تقی بهجت و علامه جعفری در علوم اسلامی و عرفان استفاده کرد.
از ایشان آثار ارزشمندی در زمینه آگاهی اسلامی و شرح مفاهیم شیعی به جا مانده که از آن جمله می توان به نکته‌ها از گفته‌ها، فرهنگ انتظار: در مورد غیبت امام زمان و مباحث اسلامی دیگر، فرجام عشق: شرحی بر غزل حضرت امام خمینی (ره)، به زبان فارسی و اردو، یک نکته از هزاران در دو جلد شامل فرهنگ انتظار و فرجام عشق، ارمغان غدیر: چهل حدیث از منابع شیعه و سنی، دربارهٔ رویداد غدیر خم، شرح و تفسیر زیارت جامعه کبیره، نغمه عاشقی اشاره کرد.