معروف: اگر در تیم ملی باندبازی بود والیبال موفق نمی‌شد

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا؛ سید سعید معروف ستاره والیبال ایران پس از قهرمانی در جام باشگاه های آسیا در نشست صمیمی با اصحاب رسانه اظهار داشت: نقل قول تا زمانی که سندیت نداشته باشد، ساخته ذهن افراد است. من مشکلی نداشتم و اینکه چند سال در ایران نبودم به دلیل کرونا بود و از آنجایی هم که تصمیم گرفته بودم در تیم ملی نباشم، باید برای زندگی آینده‌ام برنامه‌ریزی می‌کردم. اینکه چه چیزهایی گفته‌اند برایم اهمیتی نداشته است. من چه اینجا باشم چه نباشم، بخشی از والیبال ایران خواهم بود.

وی در پاسخ به این سوال که امشب برای شما شب باشکوهی بود، بیان کرد: هر تیمی که به فینال می‌آید، شانس قهرمانی دارد. پیش‌بینی یک بازی سخت را داشتیم و خودمان را آماده کرده بودیم اما خوشبختانه در نهایت به بهترین شکل ممکن تمام شد. خوشحالم که شرمنده مردم حاضر در سالن نشدیم. تشکر ویژه ای هم از باشگاه پیکان و مجموعه ایران خوردو دارم که با مراسمی که برایم گرفتند سوپرایزم کردند و خوشحال شدم.

از تیم ملی خداحافظی کردم نه از والیبال ایران

معروف در مورد اینکه مدتی با رسانه‌های ایرانی ارتباطی نداشت، گفت: بحث قهر و آشتی نبود.‌ سعی کرده‌ام از فضای رسانه دور باشم. یکسری اتفافات افتاد و در یکسری کنفرانس‌های خبری همکاران عزیزتان لطف کردند و حرف‌های من را جور دیگری عنوان کردند.  بحث خداحافظی از تیم ملی بود که در صفحه‌ام گذاشتم اما معنایش خداحافظی از والیبال ایران نیست و فقط از تیم ملی والیبال ایران خداحافظی کردم. اینکه بتوانم تا ۴۵سالگی بازی کنم می‌توانم در جاهای مختلف باشد که ایران هم جزو آنها است. در مورد شرایط خودم هم توضیح دادم که همیشه از والیبال توقع وجود دارد و مقداری این توقع و فشار روی دوش بازیکنانی بود که چند سال در  تیم ملی بازی کرده بودند. من هم به عنوان کاپیتان مجبور بودم خیلی جاها پاسخگو باشم اما شرایطی پیش آمد که  فشار زیادی روی تیم ملی احساس می‌کردم و فضای ایجاد شده بود که مردم خیلی حمایت می‌کردند و برای بازی های ملی اشتیاق داشتند و برخی شرایطی پیش می‌آمد که رسانه ها کاری می‌کردند که فاصله بگیریم.

وی افزود: حرف های ما درست منتقل نمی‌شد و دلیل اینکه دور ایستادم این بود که حاشیه وارد تیم ملی نشود. اگر می‌خواستم ذهنم را درگیر این بکنم که یک مصاحبه انجام بدهم و بعد چند بیانیه بدهم که این حرف را نزده ام، از کار خودم می‌ماندم. ترجیج دادم که در این چند سال حرفی نزنم که درست و اشتباه منتقل نشود. نتیجه مثبتی هم از این کار گرفته‌ و تیم ملی هم کار خود را عالی انجام داده است.  نتایج نشان داد که راه درستی را می رفتیم. الان هم که فشار نیست و احساس سبکی می‌کنم، قطعا من پاسخگوی اتفافات تیم ملی نیستم. برای همه بازیکنان و فدراسیون آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم اتفاق خوبی بیفتد.

قطعا در دوره های بعد نیازی به سعید معروف نیست

معروف در پاسخ به این سوال که اگر کار تیم ملی در آینده گره بخورد دوباره به تیم برمی‌گردید؟ عنوان کرد: معمولا در زندگی‌ام خیلی تصمیم احساسی نگرفته‌ و از قبل فکر کرده‌ام. در مورد خداحافظی از تیم ملی هم تصمیمم منطقی بود و به آن فکر کرده بودم. اینگونه نبود که بازی که بازی تمام شود و بعد از بازی در رختکن تصمیم بگیرم. پرونده اش را بسته بودم که بعد از المپیک توکیو خداحافظی کنم.  فکر می‌کنم بهتر است زیاد در این مورد صحبت نکنیم. نسل بعدی هم بازیکنان خوبی هستند. بازیکنان جوان خوبی داریم که باید به سمت حمایت از آنها برویم. همه نگاه‌ها به نسل جدید است که می‌خواهند بعد از این فعالیت کند.

او در ادامه افزود: ناراحتی من در این موضوع این بود که صحبت‌هایی شد که دیگران می‌خواستند برای من تصمیم بگیرند، در صورتی که من تصمیم خود را گرفته بودم. بحث نیاز ملی فرق دارد، یک موقع می‌گویند به یک بازیکن نیاز داریم و حتما باید بیاید، قطعا سعید معروفی که سال‌ها بازی کرده است یک دوره دیگر هم بازی می‌کند و چیزی نیست که بگویم اصلا بازی نمی‌کنم اما شرایط را می‌دانم، می دانم‌نسل جدید بهتر از نسل قبلی نتیجه خواهند گرفت و  قطعا در دوره های بعد نیازی به سعید معروف نیست.

زمانی برای مربیگری تعیین نکرده‌ام

ستاره والیبال ایران در مورد علاقه خود به مربیگری و اینکه از چه زمانی در این عرصه فعالیت خواهد کرد، گفت: نمی‌شود تاریخی تعیین کرد که در چه سنی از باشگاهی خداحافظی کنم و وارد مربیگری شوم اما مربیگری در آمریکا هم به دلیل شرایط کرونا بود که بیکار بودیم و من هم نمی‌توانستم از والیبال دور باشم. برنامه خاصی برای مربیگری در چند سال آینده ندارم، فعلا تا جایی که بدن و مغزم جواب بدهم بازی می‌کنم. باید چند سال صبر کنیم تا زمانی که بازی‌ام تمام شود و بعد ببینم شرایط ورود به مربیگری وجود دارد یا خیر، اما قلبا علاقه داریم این اتفاق بیافتد.

اگر در تیم ملی باندبازی بود والیبال موفق نمی‌شد

معروف در پاسخ به این سوال که حرف هایی در مورد بابندبازی و لابی‌گری در تیم ملی وجود داشته، آیا در ۱۰ سال اخیر چنین چیزی بین شما و خوش خبر وجود داشته است؟ اظهار داشت:  در چند سال اخیر در مورد باندبازی، اختلافات درون تیمی، رفیق بازی در تیم ملی خیلی صحبت شده است اما تیم ملی در این چند سال مسیری را رفت که کاملا موفق بود و به چیزی که می‌خواستیم رسیدیم. به نظرم مهمترین دستاورد والیبال  اشتیاقی بود که بین مردم‌برای دیدن والیبال ایجاد شد.‌ سلامت تیم ملی را در این چیزها می‌بینم. اگر تیم ملی فاسد بود و باندبازی وجود داشت قطعا این اشتیاق برای مردم ایجاد نمی‌شد. فکر می‌کنم تیم ملی والیبال آنقدر سالم فعالیت کرد که همه این سلامت بودن، اشتیاق و فداکاری بازیکنان به مردم منتقل می‌شد امروز شاهد این همه محبوبیت والیبال در بین مردم نبودیم.

وی ادامه داد: خیلی خنده‌دار است که بگویند یک بازیکن آنقدر قدرت داشته که باند بازی کند و مافیا درست کند. تمام بازیکنانی که در این‌چند سال فعالیت کرده‌اند از خانواده شان گذشته‌اند و خودشان دوست داشته‌اند که به تیم ملی بیاند. شاید بازیکنان کشورهای دیگر در مورد اردوهای طولانی و دوری از خانواده گلایه کنند اما بازیکنان ایران یک بار این حرف‌ها را نزدند. بازیکنان کشورهای دیگر برای حضور در تیم ملی حقوق می‌گیرند اما تیم ملی ایران تنها تیمی است که برای حضور در تیم ملی پول نمی‌دهد. کشورهای دیگر دستمزد ماهانه به ملی پوشان خود پرداخت می کنند. همه این‌ها نشان می‌دهد در کمال آرامش و با سلامت کامل فعالیت کردیم. آن افراد را به خدای بالای سر که شاهد و ناظر این مجموعه در تیم ملی بود می‌سپارم. سالم‌ترین تیم ملی تاریخ را داشتیم و کسانی که کنارمان بودند همه از نزدیک این را دیدند.

نسل بعدی والیبال ایران از نظر فیزیکی و استعدادی خیلی قوی هستند

کاپیتان سابق تیم ملی ایران در مورد نگرانی‌هایی که در مورد نسل فعلی وجود دارد و اینکه ایران هنوز پاسوری در سطح سعید معروف ندارد، گفت: خوشبختانه در این چند سال پاسورهای تیم ملی عوض می‌شدند، یک دوره‌ای بعد از رفتن آقای مهدی، آقای وادی و کریمی آمدند. پاسورهای خوبی داریم که در آینده حرفی برای گفتن خواهند داشت. الان صحبت‌ها روی آقای کریمی است و آقای وادی هم تجربه دارد. شنیده‌ام پاسورهای خوبی به لیگ آمده‌اند. نسل بعدی والیبال ایران از نظر فیزیکی و استعدادی خیلی قوی هستند که حرف برای گفتن خواهند داشت اما اینکه ما چه استفاده‌ای از آنها بکنیم، فدراسیون و مربیان تیم ملی چه برنامه‌ای برایشان داشته باشند، مهم است. نمی‌شود فقط از بازیکن انتظارداشت که با استعداد خودش همه چیز را جلو ببرد. باید شرایط فراهم باشد و ابزار وجود  داشته باشد و اینکه چگونه با آنها بازی کنیم و کنار هم قرار دهیم به برنامه ریزی ربط دارد که اگر درست باشد نتیجه می‌گیریم و اگر نه شاید باید چندسالی پایین رفتن والیبال را ببینیم تا دوباره اوج بگیریم.

او در پاسخ به این سوال که آیا با مربی ایرانی می‌توانیم، گفت: نظری ندارم.

بازیکنان بدون قدردانی کنار گذاشته می‌شوند

معروف در پاسخ به این سوال که حس‌تان از برنامه تقدیر پیکان از شما چیست، بیان کرد: از برنامه پیکان هیچ اطلاعی نداشتم و روزی که آقای عطابخش تماس گرفت شناختی از او نداشتم و اولین بار بود که صحبت می‌کردیم. جا دارد از او تشکر کنم که به بهترین شکل ممکن ما را به تیم اضافه و بازیکنان خارجی را دعوت کرد. تمام‌قول‌هایش عملی شد. من تا دو روز مانده به بازی آخر نمی‌دانستم برنامه‌ای برای قدردانی از من دارند اما برایم اتفاق جالبی بود. معمولا این اتفاق در ایران  از طرف فدراسیون نمی افتد و بازیکنان راحت کنار گذاشته می‌شوند و می‌روند، اما خدا  من را دوست داشت که در جو سالن آزادی، با پیروزی در مسابقه و اینکه بعد از مدت‌ها بازی می‌کردم، این اتفاق را برایم رقم زد. حسش قابل وصف نیست و از همه کسانی که این قدردانی را از من‌کردند تشکر می‌کنم. در نهایت کار خدا بود و خدا آنقدر من را دوست دارد که بهترین ها را برایم رقم می‌زند.

مردم کشورمان در شرایط بد اقتصادی و زندگی سخت قرار دارند

معروف در پاسخ به سوال خبرنگار ورزشی برنا مبنی بر مهاجرت تعدادی از ورزشکاران از ایران گفت: من از طرف آن ها نمی‌توانم نظر بدهم و نمی دانم چه چیزی باعث این اتفاق می‌شود. شنیده‌ام کسانی که این کار را می‌کنند، در نهایت پشیمان شده اند و اعلام کرده اند تصمیم درستی نبوده است. یکی از سخت ترین کارهای دنیا بازی کردن برای پرچم کشوری دیگر است و هیچ ورزشکاری این را دوست ندارد که از کشورش برود. شما ورزشکاران کوبایی را هم که برای کشورهای دیگر بازی می‌کنند از ته دل دوست دارند اول از همه برای کشور خودشان بازی کنند. آنقدر تعدادشان زیاد نیست که خیلی مهم جلوه‌اش بدهیم، شاید کمتر از تعداد انگشتان دست باشد اما قطعا آن آدم‌ها هم دوست دارند در شرایط و زندگی بهتر در کشور خودشان زندگی کنند اما باید قبول کنیم الان شرایطی وجود دارد که شاید مردم از نظر اقتصادی و زندگی در سختی باشند که شامل تمام اصناف از جمله ورزشکاران است چرا که ورزشکاران هم همین مردم هستند و امیدوارم شرایط فراهم شود تا این موضوع به کل ریشه کن شود و هیچ ورزشکاری از ایران خارج نشود.

انتهای پیام//