به گزارش خبرگزاری برنا؛ غلام وفاخواه از پیشکسوتان ارزنده فوتبال ایران است که در تیم ملی و تیم های باشگاهی به عنوان مهاجم و هافبک نقش موثری در دوران بازی خود داشته و به دلیل گلزنی در بازی های حساس به مرد جام ها معروف است. وفاخواه متولد اسفند 1325، تهران است. در ادامه گفت و گوی جالبی را از این پیشکسوت می خوانیم.
وی در خصوص علاقه و نحوه ورودش به فوتبال به خبرنگار روابط عمومی صندوق اعتباری حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان ورزش کشور گفت: دوران کودکی و نوجوانی من در خیابان سینا، خیابان ورزشگاه جنب زمین شماره 4 اکبرآباد گذشت. مجاورت با زمین فوتبال به تدریج مرا به این رشته علاقمند کرد. دوران دبیرستان اوج این علاقه بود و چون مدرسه ما رو به روی زمین شماره 4 بود با بچه های مدرسه و محل از جمله علی جباری در هر فرصتی به آنجا رفته و فوتبال بازی می کردیم.
وفاخواه درباره حضورش در تیم های فوتبال افزود: همان سال ها در مسابقات جام آموزشگاه ها شرکت کردم. آقای هویدا اصفهانی اولین مربی ام مرا به باشگاه جوانان دارایی معرفی کرد و آقای محب رئیس باشگاه دارایی با دیدن بازی هایم در همین زمین اکبرآباد مرا به تیم دارایی برد.
این پیشکسوت فوتبال در مورد خاطرات فوتبالی اش ادامه داد: در کمتر از دو سال از شروع حرفه ای فوتبال به عضویت تیم ملی درآمدم. در آن زمان محمود بیاتی سرمربی تیم ملی بود و اولین بازی ملی خود را سال 1347 در جام ملت های آسیا مقابل هنگ کنگ انجام دادم و با بزرگانی چون حسن حبیبی، محمد رنجبر، همایون بهزادی، جعفر کاشانی، اکبر افتخاری، پرویز قلیچ خانی، ناصر حجازی، عزیز اصلی، فرامرز ظلی، علی جباری و حمید امینی خواه هم بازی بودم. در آن رقابت ها تیم ملی ایران به مقام قهرمانی رسید.
وفاخواه در خصوص سوابقش افزود: در همان روزها تیم دارایی منحل شد. بعد از انحلال تیم دارایی با وجود پیشنهاد های خوب برای بازی در تیم هایی چون تاج سابق به تیم عقاب رفتم تا با دوستان دوران نوجوانی خود مرحوم امینی خواه و مرحوم فریبرز اسماعیلی هم تیمی باشم. حدود سه چهار سال نیز در این تیم بودم و بعد از آن برای مدتی به تیم اقبال که فرامرز ظلی آن را تاسیس کرده بود رفتم.
وی که به مرد جام ها معروف بود، گفت: در دوران بازی خود به عنوان بازیکن کمکی تیم تاج سابق را در جام باشگاه های آسیا همراهی کردم و در فینال با تیم اسرائیلی گل تساوی را زدم. آن دیدار را با نتیجه 2 بر 1 برنده و قهرمان شدیم. تیم پیکان را نیز در جام دوستی به عنوان یار کمکی همراهی کردم و در فینال آن مسابقات نیز دو گل زده تا پیکان قهرمان آن رقابت ها شود.
وفاخواه در خصوص تفاوت نگاه به فوتبال از گذشته تا امروز گفت: فوتبال در این روزها با آنچه ما در گذشته بازی می کردیم تفاوت های بسیاری دارد. فوتبال خیلی حرفه ای تر شده و دیگر تنها عشق و عِرق دلیل ورود و ماندن در این ورزش نیست. یادم هست ما با کمترین امکانات و درآمد فوتبال بازی می کردیم و خبری از قراردادهای هنگفت نبود.
وی در پایان از خدمات صندوق حمایت تقدیر و تشکر و گفت: امیدوارم بتوانم در یکی از مراسم های تجلیل از پیشکسوتان و قهرمانان شرکت کنم.
غلام وفاخواه با وجود استعداد و توانایی اش به عنوان یک فوتبالیست خیلی زود از فوتبال خداحافظی کرد. هنوز 30 ساله نشده و تنها ده سال به طور حرفه ای فوتبال بازی کرده بود. وی بعد از خداحافظی از فوتبال فاصله گرفت و حتی مربیگری هم نکرد.
انتهای پیام//