سریال های شبکه نمایش خانگی بخش مهمی از کارنامه سریال سازی این مرز و بوم محسوب می شوند و نمی توان کتمان کرد که ارزش و اعتبار سریال سازی در کشورمان به یکباره بعد از افت تولیدات نمایشی در تلویزیون با سریال های تولید شده در پلتفرم ها به نقطه مطلوبی رسید طوریکه برخی آثار تولید شده در قواره های جهانی می توانست با تولیدات کمپانی های سریال سازی دنیا مقایسه شود.
فراموش نکنیم آثاری چون زخم کاری اگرچه گاهی از مطول شدن برخی قسمت ها در برخی اپیزود ها لطمه خورد اما در چند بخش از جمله؛
اقتباس داستان (فیلمنامه)
کارگردانی
بازیگری
نقاط عطفی داشت که قابل تقدیر بود و امروز که سریال پر زحمت یاغی در حال توزیع است می شود اذعان کرد موقعیت تولید سریال کیفی و عبور از خطوط قرمز و محدودیت ها در شبکه نمایش خانگی مهیاست به شرط اینکه سریال ساز در مقام تهیه کننده و کارگردان برای کار در این عرصه کیسه ی صرف ندوخته باشند و کیفیت در راس امور باشد!
اگرچه تلویزیون در تمام ادوار و البته فصول مختلف به خصوص مناسبت ها سریال های جذاب و قابل دفاعی تولید کرده است اما نمی توان ناگفته از کنار این موضوع رد شد که در چند سال اخیر تعداد سریال های جذاب تلویزیون که بتواند نظر مخاطب را جلب کند و از سویی دارای قوت و رمقی قابل دفاع باشد خیلی نبوده است و اکثر سریال های تولید شده در رسانه ملی حتی از سوی مدیران نیز با استقبال مواجه نشده است چرا که برخی از تولیدات کنندگان وحتی نویسندگان هرگز به سلیقه مخاطب آشنایی ندارند و فرمول های سریال سازی در این دوره ی ترافیک از انواع مدیای در دسترس مخاطب را هم نمی شناسند.
واز سویی پلتفرم ها در سال های اخیر توانستند اعتماد مخاطب را جلب کنند و به دو دلیل عمده ؛
1- فاصله گرفتن از ممیزی ها و خطوط قرمز مرسوم و سرک کشیدن به موضوعات ویژه وجذاب در قصه گویی
2- استفاده از چهره های سینمایی که معمولا در تلویزیون دیده نمی شوند
اگرچه مدیران سیما در سالهای اخیر تلاش داشته اند پای چهره های نامدار را به تلویزیون باز کنند اما نکته مهم اینجاست که خیلی از تولیدات تلویزیون در مقایسه با ساخته های نمایشی در پلتفرم ها به لحاظ ژانر و ساختار چند قدم عقب هستند و در واقع نیاز است که مدیران جوان جدید تلویزیون برای داستان سریال سازی نگاه ویژه تری داشته باشند و به خصوص در بحث فیلمنامه دست نویسندگان را برای پرداختن به موضوعات مختلف باز بگذارند تا نتیجه آن بازگشت دوباره مخاطب تلویزیون به روزهای طلایی باشد.
اما افت کیفی سریال سازی در پلتفرم ها محسوس است و باید به آن نگاهی آسیب شناسانه داشت که در غیر این صورت موقعیت مهمی را دچار چالش خواهیم دید.
شروع طوفانی پلتفرم ها آن قدر تکان دهنده بود که همگان بر این باور بودند که رقیب تلویزیون قوی تر از آن است که دوباره رسانه ملی سرپا شود .
از سوی دیگر این حس وجود داشت که رشد کیفی سریال سازی در پلتفرم ها می تواند در روند رو به رشد تولیدات نمایشی تلویزیون نیز موثر باشد.
این در حالی است که اخیرا شاهد هستیم که شیب افت تولیدات نمایشی در پلتفرم ها نگران کننده است و بی تعارف باید گفت برخی از تولیدات این روزهای پلتفرم ها نه تنها قابل دفاع نیستند که شکست محسوس آنها از دور پیداست و مشخصا بودجه هنگفتی برای یک اتفاق نامبارک دور ریخته شده است و به رغم حضور چهره های نامدار و پرداکشن گران قیمت اثری که در حال توزیع است اتفاقی نامطلوب به لحاظ هنری و حتی سرگرمی سازی محسوب می شود.
در روزهایی که تلویزیون تصمیم دارد با روح و جان جدید به رشد کیفی آثار موثر در جذب حداکثری مخاطب برسد پلتفرم ها با بودجه های سنگین گاهی آثاری سبک و بی کیفیت را به بازار عرضه می کنند که در واقع این مسئله می تواند بازار سریال سازی و سرمایه گذاری در شبکه نمایش خانگی را دچار آسیبی جبران ناپذیر کند.
تردیدی نیست که شبکه نمایش خانگی باید با وسواس و توجه بیشتری شرایط ساخت و پخش آثار نمایشی را مدیریت کند تا این مدیوم موفق به مسیر افول نرود که طبیعتا بازگشت از حفظ شرایط بغرنج تر است.
انتهای پیام//