علیاکبر ثقفی با اشاره به اینکه سینمای ورزشی از سینمای اجتماعی هم میتواند تأثیرات اجتماعی مثبت بیشتری بگذارد تأکید کرد که این سینما میتواند بازدارنده ناهنجاریهای بسیاری در جامعه باشد.
علیاکبر ثقفی تهیهکننده و کارگردان سینما در گفتوگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: کنار هم قرار گرفتن دو واژه ورزش و هنر در کنار هم بسیار با ارزش است چرا که وجود این دو پدیده در جامعه میتواند اثربخش، مفید و ارزشمند باشد و زمانی که هر دو در کنار هم قرار بگیرند میتواند جذابیت آن دو چندان شده و افراد زیادی در جامعه به آن توجه کنند.
ثقفی تصریح کرد: متأسفانه در کشور ما توجه چندانی به در کنار هم قرار گرفتن این دو پدیده نمیشود و در سینما و تلویزیون اثر ورزشی قابل توجهی تا امروز ساخته نشده است و فکر میکنم هیچ یک از مسئولان ما شناختی درباره سینمای ورزشی ندارد. پیش از انقلاب سینمای ورزشی در کشور ما جدیتر دنبال میشد ولی کمکم به مرور زمان این سینما به فراموشی سپرده شد و حالا میبینیم که هر سال اثر قابل توجه چندانی در ژانر ورزشی ساخته نمیشود.
وی افزود: فیلم ورزشی قطعاً تأثیرات مثبتی در جامعه دارد و به نظر من فیلم ورزشی خوب از یک فیلم اجتماعی میتواند کارکرد مثبت بیشتری برای جامعهاش داشته باشد.
کارگردان فیلم سینمایی «فوتبالیستها» تأکید کرد: یکی از اصلیترین ویژگیهای فیلم ورزشی میتواند الگوسازی باشد. یکی از بهترین فیلمهای ورزشی دنیا «راکی» است که به خوبی الگوسازی میکند و میتواند افراد زیادی را به این ورزش علاقهمند کند. فیلمهای ورزشی گاه آنقدر پر مخاطب هستند که مدتها بر پرده سینماها قرار میگیرند و مخاطب خود را از دست نمیدهد. فیلم سینمایی «اژدها وارد میشود» یکی از این نمونهها است که در کشور ما هم بیشتر از یک سال در چند سینما اکران شد و همیشه مخاطب داشت. ما با وجود اسطورههای ورزشی فراوانی که داریم در تاریخ سینمایمان نمونههای ورزشی چندان موفقی نداریم.
وی افزود: فیلم ورزشی همانند ورزش که کمک میکند جوانان از معضلات و آسیبهای فراوانی فاصله بگیرند، نسبت به ناهنجاریهای بسیاری چون اعتیاد نیز بازدارنده است. اگر فیلمی ورزشی بتواند جوانان را به ورزش کردن تشویق کند این افراد از موارد آسیبزایی چون اعتیاد نیز فاصله میگیرند. متأسفانه فیلمهای ورزشی در ایران مهجور واقع شدهاند و این وضعیت در تلویزیون نیز وجود دارد. ما حتماً نباید چشم امیدمان به سینما باشد و تلویزیون هم میتواند در این زمینه اقدامات مناسبی داشته باشد اما متأسفانه رسانه ملی هم نسبت به آن بی تفاوت بوده است.
این تهیهکننده در ادامه تأکید کرد: از نظر من برای ساخت فیلم ورزشی قطعاً کارگردان و نویسنده باید آن ورزش مدنظر را به خوبی بشناسند. یکی از معضلات ما در حوزه سینمای ورزشی با اندک فیلمهایی که ساخته شدهاند، همین عدم شناخت فیلمساز نسبت به ورزش مورد نظر است. یکی دیگر از نکات درباره سینمای ورزشی این است که ماهیت ورزشهای تک نفره با سینما که قهرمانمحور است همخوانی بیشتری دارد و معمولاً فیلمهای ورزشی با محوریت قرار دادن ورزشهای گروهی مثل فوتبال محکوم به شکست هستند.
ثقفی خاطرنشان کرد: نکته دیگر از نظر من به باز بودن دست فیلمنامهنویس در پرداختن به قصهاش مربوط است. معمولاً شخصیتهای خیالی میتوانند این امکان را بهتر از شخصیتهای واقعی ایجاد کنند و به عنوان مثال فیلم سینمایی «راکی» که قصه یک شخصیت خیالی را روایت میکند نسبت به فیلم «علی» که قصه محمدعلی کلی را روایت میکند اثر موفقتری است.
وی در پایان گفت: روح ورزش جوانمردی است و من فکر میکنم اگر یک فیلم بتواند به این نکته توجه داشته باشد قطعاً اثر جالب توجه و با کیفیتی خواهد بود. من به شخصه علاقه زیادی به سینمای ورزشی دارم و چند اثر ورزشی نیز ساختهام. امیدوارم یک روز بتوانم فیلمی با محوریت زندگی رسول خادم بسازم چرا که او هم در ورزش و هم در زندگی شخصیاش فردی نمونه است و نسل جوان باید او را بشناسد.
حسن صیدخانی با اشاره به اینکه ژانر ورزشی میتواند بسیاری از مشکلات و بیعدالتیهای سیاسی و ورزشی صورت گرفته علیه کشورمان را در جهان مطرح کند، تأکید کرد که علاوه بر این، بسیاری از کشورهای دنیا ورزشهای بومی خود را با سینما به جهانیان معرفی میکنند.
حسن صیدخانی کارگردان سینما در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: پیش از اینکه بخواهیم سینمای ورزشی را مورد بررسی قرار دهیم باید به این نکته توجه داشته باشیم که آیا در سینمای ایران تنوع ژانر آنطور که باید وجود دارد یا خیر. ما باید بپذیریم که سینمای ایران به سینمای سرگرمی و گیشه محدود شده و به ژانرهای دیگر در این سینما توجهی نمیشود.
صیدخانی خاطرنشان کرد: امروز فیلمسازانی که در ژانرهای متفاوتی فیلم میسازند مورد حمایت قرار نمیگیرند و حتی متولی ورزش کشورمان که وزارت ورزش و جوانان است عملکرد چندانی برای احیای سینمای ورزشی نداشته و در سال تعداد اندکی فیلم در این ژانر ساخته میشود. به طور کل سینمای ورزشی هیچ جایی در فضای رسانهای ما ندارد و هیچکس اهمیتی به این سینما نمیدهد.
این کارگردان در ادامه گفت: ورزش کشور ما امروز از سوی فیفا و دیگر مجامع بینالمللی تحت فشار است ولی ما از ابزار سینما که میتواند حرف ما را به جهانیان بزند، هیچ استفادهای نکردهایم و همه چیز را به حال خود گذاشتهایم. امروز فیلم و سینما یکی از مهمترین ابزارهای ما برای بیان حرفهایی است که میتوانیم به جهانیان بزنیم. در بسیاری از کشورها ورزشهای بومی و محلی خود را با زبان سینما به جهانیان معرفی میکنند و ما هیچ اقدامی برای انجام این کار نداشتیم و وزارت ورزش هم توجهی به این مسئله مهم نداشته است. به دلیل همین بیتوجهیها برای برگزاری جشنوارهای چون جشنواره فیلمهای ورزشی همیشه دستمان خالی است.
صیدخانی در پایان تصریح کرد: متأسفانه سینمای ما به دنبال کارهای سطحی رفته و ما دیگر ژانرها را فراموش کردهایم. ما باید بتوانیم در پس سرگرمی پیام خود را هم ارائه دهیم و از آنجا که امروز ساخت فیلم هزینه بالایی دارد و بخش خصوصی قطعاً نمیتواند ریسک ساخت فیلم با احتمال فروش پایین را بپذیرد نهادهای دولتی باید به کمک سینمای ورزشی بیایند. کمک به احیای ژانر ورزشی کمک به فرهنگ و ورزش کشور و در واقع حمایت از جوانان است.
محسن محسنینسب با اشاره به اینکه فیلم ورزشی میتواند برای جوانان الگوسازی کند، تأکید کرد که رونق گرفتن این ژانر در سینمای ایران میتواند بسیار مفید و حائز اهمیت باشد.
محسن محسنینسب کارگردان سینما در گفتوگو با خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: امروز غیر از ژانر لودگی و فلاکت هیچ ژانر دیگری در سینمای ما وجود ندارد. لودگی به دنبال درآمدزایی است و ژانر فلاکت به جایزه در جشنوارههای خارجی توجه دارد و در کنار این آثار برخی مواقع چند فیلم اجتماعی نیز ساخته میشود.
محسنینسب خاطرنشان کرد: من موفقترین فیلمهای ورزشی ایران را ساختهام و «یاسهای وحشی» و «شیرهای جوان» فروش فوقالعادهای در زمان خود داشتند و به نظر من این اتفاق برای سینمای ورزشی اتفاقی طبیعی است چرا که این سینما مملوء از جذابیت و هیجان است.
وی افزود: ساخت فیلم ورزشی کار بسیار سختی است چرا که امکانات زیادی لازم است و مجموعهای باید در کنار هم قرار بگیرند که صحنههای سختی با معمولاً بیشترین بازیگر را فیلمبرداری کنند. به همین دلیل از آنجا که سینمای ما درگیر دو گونه سینمایی است و ساخت فیلم ورزشی هم سخت و پر هزینه است سرمایهگذارهای خصوصی نمیتوانند در این زمینه سرمایهگذاری کنند و لازم است سازمان سینمایی و دیگر نهادهای مربوطه از سینما حمایت کنند.
وی افزود: سینماگرانی که آثار فاخر و خوب تولید میکنند طبیعتاً نباید پشت در اتاق مسئولان بروند و از آنها بخواهند که مورد حمایت قرا بگیرند. مسئولان باید به سراغ فیلمسازان باتجربه و کارکشته بیایند و در حوزه سینمای ورزشی از حضور افراد باتجربه در این زمینه بهره ببرند. ما تا زمانی که به رونق سینمای ورزشی توجه نکنیم برگزاری جشنواره هیچ کمکی نمیکند چرا که جشنواره بدون فیلم هیچ ارزشی ندارد.
محسنینسب تأکید کرد: به نظر من فیلم ورزشی فیلمی است که یک قهرمان دارد و او در مسیر موفقیت قرار میگیرد و در نهایت میتواند به موفقیت برسد. این نوع فیلمها امیدبخش، الگوساز و برای جامعه مفید هستند. من به آقای خزاعی ایمان دارم و او را انسانی متفکر و آرمانگرا میشناسم و امیدوارم به چنین مسائلی نیز توجه داشته باشد چرا که ژانر ورزشی موجب گرایش جوانان به ورزش میشود و این قطعاً برای جامعه ما مفید است.
انتهای پیام //