آسو جواهری، بازیکن سابق فوتسال و داور فوتبال زنان، در خصوص شرایط این روزهای داوری در بخش فوتبال و فوتسال زنان و قوانین حاکم در این حوزه با خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری برنا گفت و گویی را انجام داده است که در ادامه می خوانید:
داوری شغل نیست
حدود 23 سال است که در فوتبال و فوتسال زنان ایران فعالیت دارم. فعالیتم را ابتدا با فوتسال و سپس فوتبال شروع کردم اما در ادامه بازی را کنار گذاشتم و به سراغ داوری رفتم. در ابتدای کارم زمانی که هنوز به عنوان بازیکن فوتبال بازی می کردم در بخش فوتسال داوری هم میکردم چون هنوز قوانین تفکیک نشده بود و آن سازماندهی که حالا وجود دارد در گذشته نبود. در حال حاضر نیز در سطح استانی در این خصوص کمی انعطاف وجود دارد چون شغل محسوب نمی شود چون شما با داوری هیچ مزایایی کسب نمیکنید اما هستند همکارانی که هم در بحث داوری فعالیت دارند و هم در کنارش در مدارس فوتبال مشغول هستند.
با قوانین جدید باید بین داوری و بازیکنی یکی را انتخاب کنیم
در فوتبال چنین چیزی شدنی نیست. یعنی نمیتوانیم هم در لیگ برتر فوتبال داوری کنیم و هم در لیگ دسته یک، اگر بخواهیم به داوری در حوزه فوتبال ورود کنیم باید بازی را کنار بگذاریم اما در فوتسال شرایط متفاوت بود و به همین خاطر برای بازیکن ها جذابیت داشت. در گذشته فقط من نبودم، بچه های دیگری هم بودند که همزمان هم بازی می کردند و هم داور بودند. البته آن دوره من فعالیتم کمتر بود چون درگیر دانشگاه بودم اما در نهایت اینطور شد که به بچه ها اولتیماتوم دادند که یا داوری کنید یا بازی که بچه ها نیز بازی را کنار گذاشتند.
از کودکی در کوچه فوتبال بازی میکردم
هم فوتبال را دوست داشتم و هم داوری، آنقدر که فوتبال را دوست داشتم هیچ رشته دیگری را حرفه ای دنبال نکردم، از کودکی در کوچه فوتبال بازی می کردم. سال 78 در استان کردستان ما دیگر رسما فوتسال داشتیم، مربی تربیت شده بود و آمد کلاس را تشکیل داد. از آن زمان دیگر رسما شروع کردم ابتدا در فوتسال بازی کردم اما در کنارش به داوری هم علاقه مند بودم و بیشتر از هر کسی در این زمینه کولینا من را جذب این حرفه می کرد، البته فکر می کنم 99 درصد داوران را جذب کرد.
الگوی من در داوری کولینا است
داوری کولینا را خیلی ها ندیدند ولی یادم است آن زمان ها اول راهنمایی من یک شیفتگی زیادی به او داشتم. دوران کودکی حتی اسم منچستریونایتد را نمی توانستم تلفظ کنم با اشتباه تلفظ می کردم اما باز پیگیر بازی ها بودم. اشتراک مجله دنیای ورزش را داشتم و دو هفته یکبار برای من مجله می آمد و این خبرها را دنبال می کردم و کولینا هم آن زمان دیگر صدر اخبار مربوط به داوری بود و این بود که جذبش شدم.
فضای رسانهای ما به سمت و سوی سلبریتی محوری است
پیشنهادم به رسانههایی که در حوزه بانوان فعالیت می کنند این است که فرد محور نباشند. به عنوان پیشنهاد میگویم سراغ کسانی که صدا ندارند هم بروید، ببینید تیم سارگل چرا منحل شد؟ چرا همه نمیتوانند به فوتبال دسترسی داشته باشند؟ بیشتر از اینکه روی افراد خاص تمرکز کنند بروند سراغ ملی پوشانی که در پارک تمرین میکنند. فضای رسانهای ما به سمت و سوی سلبریتی محوری است. نمیشود همزمان ما بگوییم که دغدغه زنان را داریم و از طرف دیگر سلبریتی محور باشیم، سلبریتی محوری با دغدغه زنان جور نمیشود.
انتهای پیام//