به گزارش گروه سیاسی برنا، محمدمهدی ملکی کارشناس مسائل منطقه در یادداشتی به بررسی اتفاقات اخیر عراق پرداخت. متن یادداشت به شرح ذیل است:
«استعفای نمایندگان جریان صدر فداکاری در راستای رها شدن ملت از سرنوشت مبهم است.» این جمله مقتدی صدر رهبر ائتلاف سائرون و جریان صدر است که از استعفای دسته جمعی نمایندگان پارلمان عراق وابسته به حزب متبوع وی هستند و البته به دستور «مقتدی» این اقدام را انجام دادند، تقدیر کرده است!
امروز و پس از گذشت چندین ماه از مشخص شدن نتیجه انتخابات پارلمانی عراق، هنوز سیاسیون این کشور موفق به اجماع جهت تشکیل دولت جدید در عراق نشده اند.
تاکنون چندین جلسه ناکام در پارلمان عراق که به حد نصاب لازم جهت انتخاب نخست وزیر نرسید را پشت سر گذاشته ایم که در این میان خوب است به این نکته اشاره داشته باشیم که ائتلاف سه گانه (حلبوسی، بارزانی و صدر) تلاش داشتند بدون در نظر گرفتن جریان چهارچوب شیعه به سراغ تشکیل دولت آینده عراق بروند.
اما صحنه سیاست عراق پیچیده تر از این است که بتوان بدون در نظر گرفتن سهم و نظر یک جبهه از سه ضلع مهم آن کشور چه شیعه چه کرد و چه سنی، کاری را پیش برد، هر چند که آنها از حمایت پیدا و پنهان برخی بازیگران خارجی از جمله امارات، عربستان و ترکیه برخوردار باشند.
امروز اما بر اساس شواهد و قرائن موجود، صدر به دنبال ایجاد یک بازی جدید است. او می خواهد در واپسین روزهای پارلمان عراق تا پیش از تعطیلات یک ماهه آن، خلافی قانونی را ایجاد کرده، هواداران خود را تحریک کرده، خودش را در موضع اپوزیسیون قرار داده و ضعف و مشکلات فعلی را به غیر حواله دهد.
یک سناریوی محتمل پس از استعفای نمایندگان وابسته به جریان صدر این است که پارلمان منحل گردد، اما بنا به دو دلیل عمده این فرضیه به احتمال قوی محقق نخواهد شد.
برای انحلال پارلمان و با فرض هماهنگی میان صدر با بارزانی و حلبوسی، نمایندگان وابسته به این دو طیف نیز باید استعفا دهند، اما... .
یکی از دلایل این است که بارزانی بر اساس برخی شواهد و گزارشات درز کرده به محافل سیاسی و رسانه‌ای، ۲۰۰ میلیون دلار جهت برگزاری و تاثیرگذاری در روند انتخابات پارلمان عراق با حمایت امارات هزینه کرده است.
دلیل دوم یا مانع دوم تحقیق فرضیه انحلال پارلمان عراق می توانند هزینه کردن حلبوسی جهت ریاست برای مجلس فعلی باشد به نحوی که بر اساس برخی گمانه‌زنی‌ها و احتمالات نزدیک به واقعیت، حلبوسی با کمک سعودی ۳۰۰ میلیون دلار جهت دست یابی به کرسی ریاست پارلمان عراق هزینه کرده است.
بنابراین، هیچ یک تمایلی به انحلال پارلمان ندارند و برایشان نفعی نخواهد داشت.
سناریوی دیگر که محتمل‌تر می‌نماید آنکه، صدر در قامت منتقد و اپوزیسون چهره‌ای حق به جانب و مدافع مطالبات مردمی پیدا خواهد کرد و خود را در برابر وضعیت فعلی طلبکار سایر مسؤلین، احزاب و جریانات سیاسی قرار می‌دهد، البته برای بازه‌ای محدود.
صدر بهتر از هرکس دیگری می داند که سیاست هایش نخ‌نما شده است! او همواره در بزنگاه‌های سیاسی عراق خود را در واپسین لحظات حساس کنار می کشد تا موضع انتقادی یا به گفته خودش اپوزیسیون بگیرد و خود را از مشکلات و وضعیت فعلی کشور مبرا نشان دهد.
اما نکته جالب و همیشگی رفتارهای سیاسی مقتدی صدر این است که همواره پس از این ژست‌ها، به صحنه قدرت باز می گردد، سهم خواهی می کند و همواره در دایره قدرت و ساختار مدیریت کلان عراق حضوری تاثیرگذار داشته و خواهد داشت.
به نظر می‌آید صدر از طرح استعفای نمایندگان جریان متبوعش به دنبال ایجاد هرج و مرج در کشور و کشاندن هوادارانش به کف خیابان‌ها به منظور فشار بیشتر به رقبا و زورآزمایی با آنها باشد.
این اردوکشی های خیابانی حتماً منجر به ایجاد ناآرامی و افزایش بی ثباتی اجتماعی، سیاسی و امنیتی در عراق خواهد شد، موضوعی که بیش از همه به نفع برخی بازیگران خارجی از جمله آمریکا، رژیم صهیونیستی و البته هسته‌های باقی مانده و فعال داعش در عراق است.
امیدواریم دستگاه‌های امنیتی عراق نسبت به تحرکات مشکوک و البته تکراری صدر اشراف و کنترل لازم را داشته باشند و از هرگونه سوء استفاده و ایجاد تنش در جامعه عراق جلوگیری کنند از طرفی سیاسیون و شخصیت‌های تاثیرگذار عراقی نیز نقش خود را در ایجاد وحدت و انسجام داخلی در شرایط کنونی به خوبی ایفا کنند.
انتهای پیام/