به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، شاید رافائل گروسی، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی که در دسامبر 2019 به این سمت حساس رسید فکرش را هم نمی‌کرد بدون حمایت و لابی گری آمریکا و رژیم صهیونیستی به این عنوان برسد.
این دیپلمات آرژانتینی که با کسب 24 رای از 35 رای اعضای شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی به سمت مدیرکلی منصوب شد بیش از اینکه این موفقیت را مرهون توانایی‌های خود باشد مدیون لابی‌گری سنگین مایک پمپئو، وزیر خارجه دولت ترامپ است.
بعد از منصوب شدن به عنوان مدیر کل آژانس، گروسی تصمیمات جنجالی زیادی گرفت. از سکوت درباره پیمان آکوس بین بریتانیا، آمریکا و استرالیا که کاملا بر اشاعه سلاح های هسته ای تاکید دارد تا سکوت مطلق و بعضا حمایتی از عدم عضویت رژیم اشغالگر قدس در پیمان عدم اشاعه سلاح‌های هسته ای.
آنچه که در این میان رافائل گروسی را به اینجا کشانده رویکرد جاه طلبانه وی بوده است. از ابتدای مسئولیت وی در آژانس بین المللی انرژی اتمی، گروسی رویکرد فنی منطبق با اساسنامه آژانس را کنار گذاشته و صرفا به کشورهای جهان به عنوان ابزار سیاسی نگاه می‌کند. نگاهی که به نظر می‌آید منطبق با هدف بعدی وی، یعنی تصاحب کرسی دبیرکلی سازمان ملل باشد.
سیاست یک بام و دوهوای گروسی
از ابتدای مذاکرات وین در آوریل 2020، رافائل گروسی رویکرد تخریبی علیه توافق وین را پیش گرفته است. رویکردی که شباهت بسیاری به نوع سیاست یک بام و دو هوای آمریکا دارد. اظهارات رسانه ای گروسی بارها و بارها حاکی از تمایل وی برای به توافق رسیدن تهران و واشنگتن در وین به سریعترین شکل ممکن است، ولی شیوه مدیریتی وی در پرونده هسته ای ایران نه تنها کمکی به جریان مذاکرات نکرده، بلکه بعضا به علت بی عملی وی و سواستفاده رژیم اشغالگر قدس منجر به ایجاد بن بست در وین شده است.
در همین راستا، در کنفرانس خبری خود در روز دوشنبه، نخست وزیر رژیم صهیونیستی رسما اعلام کرد که شخص وی مسئولیت ایجاد بن بست در مذاکرات وین را برعهده میگیرد. بررسی زمانی بن بست ایجاد شده در وین ما را به یک نقطه می رساند: «سفر گروسی به تل‌آویو».
همیشه پای اسرائیل در میان است
13 خرداد 1401، کمتر از یک هفته به تشکیل جلسه ماه ژوئن شورای حکام سازمان ملل، گروسی به تل آویو سفر و با بنت دیدار می‌کند. ماهیت این سفر مورد سوال قرار میگیرد، چرا که پرونده مسائل فنی هسته ای در مذاکرات وین بعد از سفر وی به تهران در 14 اسفند بسته شده است. چه لزومی دارد گروسی به تل آویو سفر کند در حالی که اساسا رژیم صهیونیستی عضو NPT نیست و به نحوی اساسا آژانس بین المللی انرژی اتمی را به رسمیت نمی‌شناسد.
جواب ساده است؛ بنت روی همکاری او برای به بن بست کشاندن مذاکرات وین حساب ویژه ای باز کرده و شاید گروسی روی تاثیر لابی‌های صهیونیستی بر ارتقایش به جایگاه بهتری چون دبیرکلی سازمان ملل!
مسئولان رژیم اشغالگر قدس بارها و بارها از تریبون های مختلف مخالفت خود با به توافق رسیدن ایران و ایالات متحده در مذاکرات وین اعلام کرده اند، اما علی رغم کارشکنی‌های مکرر آنها، مذاکرات در نقطه ای قرار گرفته که موارد اختلافی بین دو طرف به کمتر از انگشتان یک دست رسیده است. سفر گروسی به تهران و کنفرانس مشترک او با محمد اسلامی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران سرشار از امیدواری برای هرچه سریعتر به نتیجه رسیدن مذاکرات وین است.
اسلامی در کنفرانس خبری اعلام می‌کند پرونده فنی بین ایران و آژانس تمام شده است. گروسی ایران را ترک می‌کند، اما بعد از گذشت دو هفته، مذاکره کنندگان ارشد ایران و گروه 4+1 وین را به مقصد پایتخت‌ها ترک میکنند. خبری از گروسی نیست تا سفر او به تل آویو.
این سفر واکنش مقامات ایرانی را برمی انگیزد. در تماس تلفنی حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان با جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و هماهنگ کننده عالی مذاکرات وین، امیرعبداللهیان این سفر را «خلاف اصل بی طرفی آژانس بین المللی انرژی اتمی» خطاب می‌کند. در همین تماس، بورل از برخی تلاش‌ها برای به شکست کشاندن مذاکرات انتقاد می‌کند.
بعد از بازگشت از تل آویو، گروسی می‌گوید سفرش هیچ پیام خاصی نداشته، و او صرفا کاری که باید به عنوان دبیرکل آژانس انجام میداده را انجام داده است. شاید صحبت‌های گروسی پربیراه هم نباشد چون ظاهرا کار او، به بن‌بست کشاندن مذاکرات وین بود، که ماموریت با موفقیت انجام شد.
طبق نقشه بنت، تقسیم وظایف دقیقی صورت گرفت: گروسی بعد از بازگشت از تل آویو گزارش کذب و غیردقیقی به شورای حکام ارائه داد. ایالات متحده و گروه 4+1 سوار بر این موج، بر تهیه پیش نویس قطعنامه علیه ایران اصرار ورزیدند، و علی رغم همه مخالفت‌های روسیه، چین، پاکستان و سایر متحدان ایران، این قطعنامه با فشار این دیپلمات آرژانتینی تصویب شد.
پاسخ متناسب ایران به سیاسی کاری آژانس
ایران بلافاصله به تصویب قطعنامه اعتراض کرد و خبر از پاسخ «محکم و متناسب» داد. برق دوربین‌های فراپادمانی قطع شد. اقدامی که در چهارچوب تعهدات ایران نبود، اما سازمان انرژی اتمی به جهت اثبات حسن نیت ایران با نصب این دوربین‌ها موافقت کرد.
در کنفرانس خبری خود در روز دوشنبه (30 خرداد)، سخنگوی وزارت خارجه ایران به آژانس و مدیرکل آن هشدار داد تا در چهارچوب وظایف خود و بدون اغراض سیاسی حرکت کنند. هشداری که پیش از این، بارها داده شده بود، اما گروسی مصمم بود بر طبل شکست مذاکرات بکوبد. او مدام سوالاتش از ایران را در رسانه‌ها می پرسد. رویه‌ای خلاف معمول مدیران کل آژانس که ابهاماتشان را در قالب نامه رسمی به سازمان انرژی اتمی ایران ارائه میکردند و جواب کتبی می‌گرفتند. اما این دیپلمات آرژانتینی ثابت کرد که به رویکرد حرفه ای اعتماد چندانی ندارد.
در همان کنفرانس خبری، سعید خطیب زاده، سخنگوی دستگاه دیپلماسی ایران به گروسی هشدار داد که درخواست‌ها و ابهاماتش در مورد برنامه صلح آمیز هسته ای ایران را به صورت مکتوب به سازمان انرژی اتمی ایران ارائه دهد و سوالاتش را در رسانه ها مطرح نکند. پیشنهادی که بعید است از سوی مدیرکل بی ثبات آژانس جدی گرفته شود.
اکنون مذاکرات به ایستگاه ورود مستقیم اروپا رسیده و قرار است در روزهای آینده در قطر مذاکراتی در مورد داستان پر رمز و راز برجام منعقد شود. داستانی که به نظر می رسد سخت بتواند از مسیر پرمانع دخالت های بازیگردانانی چون رژیم صهیونیستی و عواملش چون گروسی به سرمنزل توافق نائل بیاید.
انتهای پیام/