به گزارش خبرگزاری برنا در آذربایجان شرقی، معماری این خانه یکی از منحصربه‌فردترین معماری‌ها در میان خانه‌های تاریخی تبریز است. با سه طبقه، این بنا قاب‌بندی آجری دارد و راه‌پله‌ها، ایوان، ستون‌ها، پنجره‌ها و کف طبقات آن چوبی است. در سال‌های گذشته این خانه به‌عنوان آموزشگاه هنرهای سنتی مورد استفاده قرار می‌گرفت. این بنا در تاریخ ۷ مهر ماه ۱۳۸۱ به شماره‌ی ۶۱۴۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ثقة الاسلام تبریزی، از علمای بزرگ آذربایجان بود که در عاشورای سال ۱۳۳۰ هجری قمری به همراه چند تن دیگر، از جمله دو پسر علی مسیو در جریان مشروطیت به‌دست روس‌ها به دار آویخته شد.
قدمت اکثر خانه‌های تاریخی تبریز به دوران پس از قاجار می‌رسد. تبریز دومین شهر پر رونق کشور از لحاظ خانه‌های تاریخی است. تمام بناهای تاریخی و دیدنی موجود در شهر تبریز در آخرین شب سال ۱۱۹۳ هجری و در آغاز دوره قاجاریه، بر اثر وقوع زمین‌لرزه‌ای هولناک تخریب شدند و شهر تبریز به‌ویرانه‌ای از خرابه‌ها تبدیل گشت. البته برخی از بناهای محکم و استوار، همچون ارک علیشاه، بازار تبریز، مسجد استادشاگرد، مسجد جامع و مسجد کبود باوجود آسیب‌های فراوانی که دیدند، باقی ماندند.
پس از وقوع زمین‌لرزه سال ۱۱۹۳ هجری و در آغازین سال‌های دوره قاجار، ساخت‌وساز در شهر تبریز رونق گرفت و مردم بر روی خرابه‌های تبریز ویران‌شده، شهری نو با خانه‌هایی زیبا بنا کردند. امروزه نیز این خانه‌های قدیمی که قدمت‌شان به‌دوره قاجار می‌رسد، در نقاط مرکزی شهر تبریز به چشم می‌خورند. ولی در طی ده‌ها سال، آسیب‌هایی به‌آن‌ها وارد شده‌است که نیازمند ترمیم و بهسازی هستند. خوش‌بختانه در سال‌های اخیر، روند ترمیم خانه‌های تاریخی شهر تبریز از سر گرفته شده است. برای نمونه، خانه مشروطه به موزه مشروطه، خانه شربت‌اوغلی به فرهنگسرای تبریز و خانه قدکی به دانشکده معماری تبدیل شده است.
در حال حاضر نیز، بسیاری از این خانه‌ها در حال احیا و ترمیم هستند و پس از ترمیم به‌موزه یا سایر مراکز فرهنگی تبدیل خواهند شد. در سطح شهر تبریز، بیش از ۶۰۰ باب خانه تاریخی شناسایی شده است و تخمین زده می‌شود که این تعداد در سال‌های آینده با کاوش‌هایی که در حال انجام است، به بیش از ۸۰۰ باب نیز برسد. انتهای پیام