به گزارش خبرنگار گروه علمی و فناوری خبرگزاری برنا، فناوری ماهواره‌ها به اندازه‌ای پشرفت کرده است که اکنون امکان شناسایی، نشتی‌های احتمالی گاز متان در سطح زمین را دارند، مسئله‌ای که کمک شایان به حفظ محیط زیست زمین خواهد بود.
طی پنج سال گذشته، بزرگترین شرکت گاز طبیعی کالیفرنیا فقط تعداد انگشت شماری هشدار مهم دربارۀ نشت گاز متان از زیرساخت های خود دریافت کرده است، در حالی که احتمالا موارد متعددی وجود داشته که دستگاه‌ها توان شناسایی آن‌ها را نداشته‌اند..
سابق بر این این هشدارها خطاب به شرکت گاز کالیفرنیای جنوبی از سوی تنظیم‌کننده‌های ایالتی صادر می‌شد که بین سال‌های 2016 تا 2021 با ناسا برای شناسایی توده‌های بزرگ متان از صنایع نفت و گاز، کشاورزی و زباله با استفاده از هواپیماهای حامل حسگرهای از راه دور با وضوح بالا، همکاری می‌کردند.
پیش بینی می‌شود تا پایان سال آینده، حسگرهای از راه دور برای شناسایی موارد نشت گاز متان با دو ماهواره به عنوان بخشی از تعهدات جهانی در مورد حفاظت از آب و هوا به فضا پرتاب گردند. ماهواره‌ها اکنون می‌توانند نشت متان را تقریباً بدون محدودیت حجمی در هر نقطه‌ای از جهان مشخص کنند، رایانه‌ها نیز این امکان را دارند که ظرف چند روز میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را با هوش مصنوعی محاسبه کنند.
فناوری جدید به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا موارد نشتی را سریع‌تر برطرف کنند از طرفی اطلاعات کشورها و شرکت‌هایی که موارد نشتی خود را در معرض دید عموم قرار نمی‌دهند به راحتی قابل رصد و افشاء خواهد بود.
مهار متان یکی از سریع‌ترین راه‌ها برای ممانعت از ادامۀ فرآیند پرسرعت گرمایش جهانی است؛ چرا که قدرت گرمایش آن ۸۰ برابر دی اکسید کربن است،
البته کشف متان کاری بسیار چالش بر انگیز است. نشت این گاز به طور معمول قابل پیش‌بینی نیست و یافتن آن‌ها مستلزم مطالعات میدانی پرهزینه با هواپیما و دوربین‌های مادون قرمز دستی است که گاز بی‌رنگ را قابل مشاهده می‌کنند.
ماهواره‌ها در دهه گذشته اغلب برای تعیین کمیت انتشار در مقیاس بزرگ استفاده می‌شدند. رایلی دورن، مدیرعامل Carbon Mapper - که مدیریت پرتاب ماهواره‌های کاشف متان را بر عهده دارد، متعقد است که جهان تحولی اساسی پیدا خواهد کرد.
دینا هاینز مدیر ارشد محیط زیست شرکت پایداری و برنامه ریزی SoCalGas، پیش از این هواپیماها در طول یک سال فقط امکان نقشه برداری از حدود 70هزار مایل خط لوله این شرکت را داشت اما یک ماهواره توانایی بسیار بیشتری دارد.
وی افزود: «یک ماهواره می‌تواند سه یا چهار عکس در روز بگیرد بنابراین شما می‌توانید مسائل را خیلی سریع‌تر کشف کنید و به داده‌ها اطمینان بیشتری داشته باشید. "هر مجموعه چشم اضافی و کمک به شناسایی نشت های بزرگتر واقعا مهم است."
دانشمندان در گذشته نیز از داده‌های ماهواره‌ای برای شناسایی و اندازه‌گیری نشت متان استفاده کرده‌اند اما شواهد نشان می‌دهند که این مشکل گسترده‌تر از آن چیزی است که قبلاً فکر تصور می‌شد.
بیش از 100 کشور سال گذشته در جریان کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد، پیمان جهانی متان را امضا کردند. امضاکنندگان متعهد شدند تا انتشار گاز متان را پیش از پایان دهه میلادی به میزان 30 درصد کاهش دهند اگرچه برخی از بزرگترین تولیدکنندگان گاز از جمله چین، هند و روسیه هنوز این پیمان را امضا نکرده اند.
سازمان ملل بنا دارد اطلاعات مربوط به جمع‌آوری گازهای گلخانه‌ای را توسط ماهواره‌ها دریافت کند و آن‌ها را در یک پایگاه جهان ثبت داده درج نمایند تا امکان رصد کشورهای مختلف در مسئلۀ ایفای تعهداتشان فراهم شود.
انتهای پیام/
خبرنگار: زهرا وجدانی