به گزارش خبرگزاری برنا، بررسی جزئیات پایه پولی از موفقیت دولت سیزدهم در بهبود رابطه مالی با بانک مرکزی حکایت دارد.
آنچه در آمار پایه پولی حایز اهمیت بالایی است به اصلاح و بهبود رابطه بانک مرکزی و دولت در زمینه نحوه استفاده دولت از سپردههای خود نزد بانک مرکزی و تنخواه‌گردان خزانه برای هزینهکردهای مختلف خود طی ماههای اخیر برمی‌گردد.
در همین ارتباط، بدهی دولت دوازدهم به بانک مرکزی در پایان سال ۱۳۹۹ معادل ۱۱۵۲٫۲ هزار میلیارد ریال بوده که این رقم با ۳۱٫۱ درصد افزایش طی دو ماه اول سال ۱۴۰۰ (معادل ۳۵۸٫۸ هزار میلیارد ریال افزایش) به ۱۵۱۱ هزار میلیارد ریال در پایان اردیبهشت ۱۴۰۰ رسید.
استقراض ۳۶ هزار میلیارد تومانی دولت دوازدهم از بانک مرکزی محدود به دو ماه نخست سال ۱۴۰۰ نشد و تا پایان تیرماه به بیش از ۵۴ هزار میلیارد تومان رسید که سبب افزایش پول تورم‌زا در اقتصاد کشور شد و تبعات تورمی این استقراض بی‌سابقه را مردم حتی در دولت سیزدهم نیز تحمل کردن چراکه آثار تورمی چاپ پول تا چندین ماه ادامه دارد.
اما دولت سیزدهم با هدف جلوگیری از افزایش تورم از محل استقراض، جلوی بدهی به بانک مرکزی را گرفته است به طوری که بدهی دولت به بانک مرکزی تنها با ۱۶٫۳ هزار میلیارد ریال افزایش طی دو ماه اول سال جاری از رقم ۱۳۲۲٫۴ هزار میلیارد ریال در پایان سال ۱۴۰۰ به ۱۳۳۸٫۷ هزار میلیارد ریال در پایان اردیبهشت ۱۴۰۱ رسید که حکایت از عدم اتکای دولت به استفاده از تنخواه‌گردان خزانه در این دوره نسبت به دوره مشابه سال قبل دارد.
در دو ماه نخست سال گذشته عبدالناصر همتی ریاست بانک مرکزی را عهده‌دار بود که پس از شرکت در انتخابات ریاست جمهوری، از بانک مرکزی کنار رفت و اکبر کمیجانی برای دوره انتقالی چندماهه سرپرستی بانک مرکزی را بر عهده گرفت. در دولت سیزدهم علی صالح‌آبادی ریاست بانک مرکزی را بر عهده دارد.
انتهای پیام/