به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا، دستاوردی بزرگ برای بشر در شرف تحقق است، پیشتر در فیلم‌های هالیوودی دیده بودید که بیماری فاقد قدرت تکلم و حرکت به مسئله‌ای فکر می‌کند و آن اتفاق به کمک هوش مصنوعی به وقوع می‌پیوندد
شش ژوئیه سال جاری بود که یک پزشک از مرکز پزشکی Mount Sinai West در نیویورک، موفق شد تا ایمپلنتی به طول 1.5 اینچ متشکل از سیم و الکترود را به رگ خونی مغز یک بیمار مبتلا به ALS یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک پیوند بزند. این تحول شگرف در صنعت پزشکی سبب شد تا حالا این امید وجود داشته باشد که بیمار، فاقد توانایی حرکت و صحبت کردن، این امکان را داشته باشد که وب گردی کرده و از طریق ایمیل و پیامک با جهان اطرافش ارتباط برقرار کند، روش کار هم به این صورت خواهد بود که هوش مصنوعی افکار بیمار را می‌خواند، آن را تبدیل به دستور عملیاتی می‌کند تا دستگاه رایانه‌ای آن را به وهلۀ اجرا در بیاورد.
استارت‌آپ Synchron شرکتی است که قصد دارد تا این فناوری را عملیاتی کند.این شرکت پیشتر دستگاه‌های خود را در مغز چهار بیمار در استرالیا کاشته است که شواهد نشان می‌دهد، عارضه‌ای نیز بر آنها واقع نشده است، این بیماران طی این مدت قادر به انجام کارهایی مانند ارسال پیام در شبکه‌های اجتماعی و خرید آنلاین بودند.
Synchron در سال 2016 تأسیس شد، فعالیت اصلی این شرکت در حوزۀ برقراری ارتباط میان مغز و کامپیوتر (BCI) است.این تراشه‌ها را می‌توان بدون بریدن جمجمه شخص یا آسیب رساندن به بافت آنها به مغز وارد کرد. روش کار به این صورت است که پزشک برشی در گردن بیمار ایجاد می‌کند و دستگاه را توسط یک کاتتر از طریق ورید ژوگولار وارد رگ خونی می‌کند که در داخل قشر حرکتی قرار دارد.
روش کاشت دستگاه محققان استرالیایی به این صورت که تراشه از طریق سیم به یک دستگاه محاسباتی کاشته شده در قفسه سینه بیمار متصل می‌شود. برای انجام این کار، جراح باید یک تونل برای سیم و یک جیب برای دستگاه در زیر پوست بیمار ایجاد کند، دقیقاً مانند کاری که برای قرار دادن یک ضربان ساز انجام می‌شود. استنترود سیگنال‌ها را هنگام شلیک نورون‌ها در مغز می‌خواند و دستگاه محاسباتی این سیگنال‌ها را تقویت می‌کند و از طریق بلوتوث به رایانه یا تلفن هوشمند ارسال می‌کند.
نورالینک شرکت دیگری است که فعالیت خود را بر این موضوع متمرکز کرده است، این شرکت روی کاشت تراشه‌های بسیار کوچکتر و قدرتمندتری کار می‌کند که امکان ارسال راحت آن به سادگی از طریق یک روش جراحی ساده به کمک ربات در مغز انسان وجود دارد، البته همچنان برای این کار به برداشتن تکه‌ای از جمجمه بیمار نیاز داریم، این نکته را نیز نباید فراموش کرد که نوالینک هنوز مجوز آزمایش‌های انسانی را دریافت نکرده است.
ایالات متحده سیاست‌های محتاطانه‌تری در مورد این فناوری نسبت به استرالیا دارد و سال‌ها طول خواهد کشید تا Synchron از سازمان غذا و دارو آمریکا مجوز دریافت کند. این آزمایش برای نخستین بار است که در آمریکا بر روی 6 نفر با هزینه 10 میلیون دلاری انجام می‌شود، این پژوهش توسط مؤسسه ملی بهداشت و توسط داگلاس وبر، استاد مهندسی مکانیک در دانشگاه کارنگی ملون، و دیوید پوترینو، مدیر نوآوری توانبخشی در کوه سینا هدایت می شود.
این فناوری در مراحل اولیه توسعه خود باقی می‌ماند و هدف این آزمایش بیشتر بر نحوه واکنش بدن انسان به ایمپلنت و شفافیت سیگنال‌های مغزی است تا عملکردهایی که فرد میتواند با دستگاه انجام دهد.
بلومبرگ در گزارش خود می‌افزاید؛ استنترود که در قشر حرکتی قرار می گیرد از 16 الکترود برای نظارت بر فعالیت مغز و ثبت شلیک نورون ها در هنگام فکر کردن فرد استفاده می کند. قدرت سیگنال با گذشت زمان بهبود می‌یابد، زیرا دستگاه عمیق‌تر به رگ خونی متصل می‌شود و به نورون‌ها نزدیک‌تر می‌شود. نرم افزار برای تجزیه و تحلیل الگوهای داده های مغز و تطبیق آنها با هدفی که فرد در تلاش است به آن دست یابد استفاده می شود.
البته این دستگاه معایبی هم دارد که هنوز رفع نشده، مانند این که قدرت تجزیه، تحلیل و ترجمۀ دستورات کاربر را ندارد، در عوض، بیمار دارای ایمپلنت حروف را یکی یکی از روی صفحه نمایش انتخاب می کند و این فناوری آن افکار "بله یا نه" را به دستورات تبدیل می کند با این حال، پزشکان و محققان فکر می‌کنند که فناوری Synchron میتواند به پیشرفت‌های بزرگی در شیوه زندگی روزمره افراد دارای ناتوانی شدید جسمی منجر شود.
انتهای پیام/
خبرنگار: زهرا وجدانی