دیگر نبودنت هیچ چینی در پیشانیام نمیکارد و نیامدنت پابهپای من پیاده نمیآید میتوانم پارویپا بیندازم گوشی تلفن را بردارم به تنهاییام چشمکی بزنم و بیخیال موجی که بر شانههایم میگذرد فراموشی را شال ببافم