سید محمود رضوی در صفحه شخصی خود در خصوص پایان برنامه «خندوانه» نوشت:
«سلام علیکم
دیشب قسمت نهصد و بیست و دوم خندوانه پخش میشد، با خستگی فراوانی که داشتم اما به احترام گروه سازنده آن خودم را مکلف به دیدنش میدانستم، میخواستم همان دیشب قلم بزنم که نشد! اما ؛
اول: آقای رامبد جوان جوان خلاق و پرانرژی و برادر عزیزم آسید علی احمدی عزیز و دوست داشتنی، به احترام سالها تلاش شما برای شادی مردم ایران تمام قد می‌ایستم و میگویم بچه های خندوانه ما شما را خیلی دوست داریم، خیلی و قدردان زحمات شما هستم.
دوم: خنداندن مردم کار آسانی نبوده و نیست، مرز بین هزل، هجو، طنز و کمدی مرز بسیار باریکی است که با همه آنها میتوان مردم را خنداند اما این بتوان با طنز و کمدی و با نگاه داشتن اندازه ضمن داشتن نگاه انتقادی به موضوعات و وقایع مردم را بخندانیم، کار بسیار سختی است، دست مریزاد که در این سالها تلاش کردید، با نگاه داشتن اندازه شوخی و طنز مردم را بخندانید.
سوم : بیرون گود نشستن و دستور لنگش کن دادن را همه ما بلدیم، اگر استادیوم رفته باشید در هنگام بازی صدهزار نفر در حال کوچینگ تیم دلخواه خود با انواع فحش‌ها و ناسزاها هستند، اما یکی از آنها قدرت یک شوت درست و دربیل ساده ندارد، خیلی وقت‌ها زحمات این تیم را بیرون گود نشسته ها ضایع کردند و کاری کردند گاهی اشکالات و حواشی بیش از اتفاقات خوب و مزایا به چشم بیاید، اما اگر کمی منصف باشیم میبینیم چقدر خدمت در این ۹۲۲ قسمت در این برنامه اتفاق افتاد.
چهارم: خندوانه از روز تولد تا دیشب، پر از نو آوری و رویش بود، ببینید که از فصل اول تا آخر بی ادعا چقدر نیروی انسانی جدید به سینما و تلویزیون معرفی کرد، چقدر آیتم هایی ساخت که امروز هر کدام از آنها برنامه مستقل شده ، چه میزان فرهنگ سازی در کتابخوانی، امور خیر و … کرد و در عصر گردن‌های کج بر روی گوشی و تبلت چقدر بازی های جدید برای تفریح جمعی به وجود آورد، اینها را ببینیم و قدردان این تیم باشیم.
پنجم: حتما در کنار این تیم خلاق مدیرانی بودند که این جسارت را داشتند که اجازه دهند یک برنامه متفاوت با ساختار و محتوائی تجربه نشده بر روی آنتن برود و با تمام فشارهای خناسان به اینجا برسد، باید از آنها هم به نوبه خود سپاس و قدردانی کرد، حتما نقش آقایان دکتر کرمی و دکتر احسانی در شکل گیری و تداوم این برنامه قابل انکار نیست.
ششم: تکرار میکنم، دیکته نانوشته غلط ندارد، این تیم ۹۲۲ باز نوشتند و هربار در مقابل چشمان مردم ایران، دیکته آنها صحیح شد،
معدل این برنامه به یقین جزو بهترین نمرات صداوسیما ست، هم در محتوا و هم در جذب مخاطب، امیدواریم که سازمان صدا و سیما قدر این برنامه و این تیم خلاق و با اعتقاد را بداند.
هفتم: وقتی سخن از طنز و کندی به میان می‌آید، یک سر ماجرا نقد است و گاهی شوخی با اتفاقات، رامبد جوان و این برنامه خیلی فرصت برای نیش و کنایه زدن داشت، شوخی کرد، کنایه زد اما نیش نزد، بر زخم نمک نپاشید، حرمت نگاه داشت، همه باید قدر این نمک‌شناسی و وفاداری را بدانیم ، برنامه دیشب بوی خداحافظی میداد، امیدوارم مسئولین صداوسیما هر چه زودتر تیم را متقاعد به ساخت فصل‌های بعدی کنند.
هشتم و پایان: رامبد عزیز و سید علی بزرگوار، مردمی که شما را دیدند، همان‌هایی که شما به احترامشان ۹۲۲ برنامه ایستادید و به آنها هر برنامه یادآور شدید دوستشان دارید، لزوما کسانی که که زیر صفحات شما کامنت میگذارند یکبار مرده باد و یکبار زنده باد میگویند، نمایندگان تمام این مردم قدرشناس نیستند، جزئی از آنها هستند، نظرات مردم همان است که سالهاست شما را در نظرسنجی های صداوسیما بالا نگاه داشته و رضایتمندی از برنامه دارند، این مردم که خیلی‌ها برای امنیت آنها جان دادند، ارزش آنرا دارند که به خاطر لبخند و شادی آنها سختی‌های برنامه سازی را تحمل کنید و باز هم بسازید.»
انتهای پیام/