به گزارش خبرگزاری برنا، اظهارنظر پیرامون شرایط داخلی کشور عراق، به ترتیبی که موجب سوءتفاهم و حمل بر دخالت گردد؛ اقدامی نسنجیده و ناپسند است. برای فهم این نکته لازم به دانستن علم مفصل روانشناسی سیاسی نیست. کافی است خودمان را به جای مردم عراق متشکل از طیف‌ها و جریانات متکثر و گوناگون بگذاریم. آیا خود ما ایرانیان علاقه‌ای به دخالت دیگران در امور خودمانی داریم؟ پاسخ یقیناً منفی است.
فارغ از متن و حاشیه‌ی التهابات جاری در عراق؛ بایستی اذعان کرد در هر نقطه خاورمیانه که آمریکایی‌ها به اصطلاح خودشان، پروژ‌ه‌های ملت‌سازی را کلید زده‌اند، ارمغان و رهاوردی جز تنش و درگیری نصیب مردم آن سامان نشده است.
همان‌گونه که در مطلب مربوط به حذف و ترور ایمن الظواهری تلویحا بیان شد؛ شبکه اطلاعاتی سیا و دوقلوهای جنایتکار آن یعنی سرویس بریتانیا و موساد؛ به شدت و حدت هر چه تمام‌تر مشغول فعالیت در منطقه هستند.
هدف تعیین شده برای سرویس‌های سه‌قلو (بر اساس آنچه بایدن در سفر اخیر خود اظهار داشت) ممانعت پر کردن خلا قریب‌الوقوع در منطقه توسط رقیبان محور عربی-غربی-عبری است.
تعریف پروژه کشته‌سازی و تبدیل حرکت اعتراضی به یک جنبش بی‌سر با نقش‌آفرینی جوکرها؛ تنها یکی از سناریوهای اماکن توطئه‌گر با پوشش دیپلماتیک و خانه‌های تیمی عوامل مرتبط با سرویس موساد است.
تاکتیک به راه انداختن جوی خون پیش از این نیز در بسیاری از کشورهای هدف تست شده است. البته می‌توان متصور شد که بقایا و سلول‌های سرطانی تروریسم تکفیری نیز بار دیگر سر برآورند که در این صورت، کنترل شرایط و محیط دشوارتر از فاز اختلافات و اعتراضات سیاسی می‌شود.
سعید شهرابی فراهانی تحلیلگر سیاسی، امنیتی و بین‌الملل
انتهای پیام/