به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا؛ پژوهشی جدید و جامع در خصوص علائم و میزان شیوع کووید مزمن صورت‌گرفته که دقیق‌ترین بررسی انجام شده در میان مبتلایان بستری نشده این بیماری تا به امروز به شمار می‌رود. دانشمندان طی این پژوهش موفق به شناسایی علائمی شدند که با کووید مزمن ارتباط دارند و مواردی مثل کاهش میل جنسی و ریزش مو را شامل می‌شوند.
ارائه یک تعریف بالینی جامع از کووید مزمن که تحت نام PASC (post-acute sequelae of COVID-۱۹ یا عواقب حاد پس از کووید ۱۹) هم شناخته می‌شود، همچنان امر به‌شدت دشواری است.
برای مثال سازمان جهانی بهداشت علائم کووید مزمن را در زمره علائمی دسته‌بندی می‌کند که بیش از ۱۲ هفته بعد عفونت اولیه در بدن بیمار باقی می‌مانند. از سوی دیگر مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های ایالات متحده به‌جای ۱۲ هفته مدت ۴ هفته پس از ابتلا به بیماری را نقطه آغاز کووید مزمن تلقی می‌کند. این سازمان همچنین حدود ۲۰ مورد از علائم مختلف را برشمرده که تحت تعریف کووید مزمن قرار می‌گیرند.
پژوهش جامع موردبحث دانشمندان در حوزه این بیماری، با تحلیل داده‌های سلامت جسمانی ۴۸۶,۱۴۹ نفر از مردم انگلستان که سابقه ابتلا به نوع ملایم کووید ۱۹ را داشته‌اند و هیچگاه بستری نشدند، صورت‌گرفته است.
همچنین نتایج به‌دست‌آمده از تحلیل داده‌های این گروه در نهایت با داده‌های ۲ میلیون نفر از بیمارانی که سابقه ابتلا به کووید ۱۹ را نداشته‌اند، مقایسه شد. زمان این پژوهش نیز در اوایل دوره آغاز همه‌گیری از ژانویه ۲۰۲۰ تا آوریل ۲۰۲۱ بوده است.
دانشمندان در تحقیقات گسترده خود متوجه شدند بیماران پساکرونایی به شکل خاص بیش از دیگران به پزشکان محلی مراجعه کرده‌اند تا ۶۲ مورد از علائم مختلف و مرتبط را گزارش دهند؛ اقدامی که حداقل ۱۲ هفته پس از بیماری اولیه صورت‌گرفته است.
همچنین با درنظرگرفتن عواملی مانند سن، وزن، سابقه ابتلا به بیماری‌هایی غیر از کووید -۱۹ همچنان علائم گزارش شده میان دو گروه ثابت بودند. به‌عبارت‌دیگر این امر نشان می‌دهد که علائم مذکور با کووید ۱۹ در ارتباط هستند.
برخی از این علائم مانند ازدست‌رفتن حس بویایی، تنگی نفس و کوفتگی قابل پیش‌بینی بودند، اما باقی علائمی که ارتباط محکمی با کووید-۱۹ داشتند، غافلگیر‌کننده‌تر و ناشناخته‌تر بودند؛ علائمی که ریزش مو، کاهش میل جنسی، درد در قفسه سینه، تب، بی‌اختیاری روده، اختلال در نعوظ و تورم اندام را شامل می‌شدند.
دانشمندان در مجموع ۶۲ نوع از علائم مختلف را شناسایی کردند که احتمالاً با کووید مزمن مرتبط هستند. آنها همچنین پیشنهاد کرده‌اند کووید مزمن بر اساس ماهیت علائمش به‌عنوان ۳ بیماری متمایز مورد دسته‌بندی مجدد قرار گیرد.
به گفته دانشمندان علت پیشنهاد تجزیه کووید مزمن در سه بیماری فرعی بدین دلیل است که آنها در تحقیقات خود با سه گروه کلی از علائم مواجه شدند.
بزرگ‌ترین گروه که تشکیل‌دهنده ۸۰ درصد از افراد مبتلا به کووید مزمن حاضر در این پژوهش محسوب می‌شدند، طیف وسیعی از علائم را داشتند که از کوفتگی تا سردرد و درد‌های مزمن را در بر می‌گرفت.
گروه دوم که تشکیل‌دهنده ۱۵ درصد از بیماران بود نیز به شکل ویژه علائمی در زمینه سلامت روان و قوه ادراک مانند افسردگی، اضطراب، مه مغزی و بی‌خوابی را بروز داده بودند. در نهایت گروه سوم که فقط ۵ درصد بیماران حاضر در مطالعه را تشکیل می‌دادند بیشتر علائمی در زمینه‌های تنفسی مانند تنگی نفس، سرفه و خس‌خس سینه داشتند.
تقسیم کووید مزمن به سه بخش مجزا این امکان را ایجاد خواهد کرد که تحقیقات آتی در این زمینه موفق به شناسایی تفاوت‌های پاتوفیزیولوژیک شوند؛ امری که می‌تواند به ایجاد درمان‌های مؤثرتر و هدفمند‌تر برای این بیماری منتهی شود.
همچنین تحقیق مذکور نشان داده میزان شیوع کووید مزمن کم است. با استناد به پژوهش موردبحث ظاهراً میزان شیوع بیماری مذکور ۱ درصد است که البته همین مقدار ناچیز نیز می‌تواند در میان مبتلایان بیماری‌های مزمن به آمار و ارقام هولناکی تبدیل شود، زیرا این افراد بیش از بقیه مستعد عفونت‌های کووید هستند.
همچنین یک نکته مهم دیگر این است که میزان شیوع ۱ درصدی این بیماری تنها از داده‌های بیماران بستری نشده به دست آمده و این رقم با بررسی‌ها و آزمایش‌های آتی احتمالاً بیشتر هم خواهد شد.
به گفته «جنیفر کامارادو»، یکی از محققان حاضر در این پژوهش، یافته‌های این مطالعه تأیید کردند بیماری کووید مزمن تا چه اندازه پیچیده است و چطور عواملی مانند جنسیت، سن و نژاد قادرند خطر ابتلا به آن را افزایش دهند.
انتهای پیام/
منبع: صدا و سیما