به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا؛ بازی پسرخوانده، یک بازی مبارزه‌ای و استراتژی نوبتی است که در آن کاربر به صورت آنلاین با سایر کاربران فعال در بازی به رقابت می‌پردازد. هر کاربر باید با تیمی متشکل از سه مبارز به سراغ دار و دسته سایر رقبا برود و در نبردی رو در رو با آن‌ها مبارزه کند.
بازی دارای شخصیت‌های متنوعی است که هر کدام دارای قابلیت‌ها و نقاط قوت و ضعف خاص خود هستند و کاربر باید بتواند طوری دار و دسته خود را بچیند که از پس دار و دسته رقیب در نبرد رو در رو بر آید.
بازی فاقد داستان است و بر مبنای رقابتی که مبارزه را با کنشگری نوبتی کاربران و کاربست استراتژی آمیخته است برای بازیکن ایجاد جذابیت می‌کند.
البته فضای بصری بازی نیز ماهرانه طراحی شده است و شخصیت‌های بازی به لحاظ تصویری و گرافیکی هر کدام جاذبه خاص خود را ایجاد می‌کنند.
هر چه در انجام بازی تجربه بیشتری پیدا می کنید در می‌یابید که لازم است قابلیت‌های شخصیت‌های مختلف دار و دسته خود را ارتقا بدهید تا از پس حریفان قدرتمندتر و با تجربه‌تر که هوش مصنوعی بازی آن‌ها را برای شما انتخاب می‌کند برآیید.
بازی پسرخوانده با ترکیب سه ویژگی فوق می‌تواند به خوبی بازیکن را سرگرم کند و برای او جذابیت ایجاد کند. با این وجود، باید توجه داشت که محیط بصری بازی در بردارنده اشکالی آشکار از خشونت است. نفس صف‌آرایی مبارزه‌جویانه‌ای که در این بازی به تصویر کشیده می‌شود و از هیچ منطق داستانی مشخصی نیز تبعیت نمی‌کند مؤیّد این ویژگی است. در جهان بازی، در واقع مبارزه بین دو دار و دسته هفت‌تیرکش است که در مراتب هرج و مرج طلبی تفاوتی با هم ندارند و هیچ یک فضیلتی بر دیگری ندارد. بر این اساس، مضمون بازی به رجزخوانی و شاخ و شانه کشیدن بین دو دار و دسته خشن محدود می‌شود.
بازی امکان مراوده گسترده بین کاربران آنلاین را محدود ساخته است و کاربرانی که با هم رقابت می‌کنند در حین مبارزه صرفاً با استفاده از عباراتی از پیش طراحی شده می توانند برای یکدیگر رجز بخوانند یا عملکرد یکدیگر را تحسین کنند.
ویژگی دیگر این بازی تکیه کلام های تکرار شونده از سوی شخصیت های مختلف بازی است که ممکن است برای کاربرانی که در سنین پایین‌تر هستند موقعیت تقلید و الگوبرداری ایجاد کند. همچنین استفاده از شخصیت‌های زن در بازی با تم خشونت خیابانی، در کنار پوشش و لحن گفتار آن‌ها اگرچه با جایگاه شخصیت‌های هرج و مرج طلب بازی همخوانی دارد، امّا به دلیل پر تکرار بودن آن‌ها در جریان بازی، با عرف فرهنگی رفتار زنانه در جامعه ایرانی اسلامی فاصله دارد و این قابلیت را دارد که الگوسازی‌های نادرستی در این زمینه برای کاربران کم و سن و سال ایجاد کند.
از سوی دیگر بازی این قابلیت را دارد که کاربر را برای پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای با قصد ارتقای هرچه زودتر شخصیت‌های دار و دسته خود، ترغیب کند. بنابراین، والدین باید نسبت به هیجاناتی که می‌تواند انگیزه پرداخت هزینه‌های افراطی در این بازی را در فرزندشان ایجاد می‌کند، آگاه باشند.
با توجّه به مجموعه ویژگی‌هایی که در این بخش در مورد بازی پسرخوانده به آن اشاره شد، حداقل سن برای پرداختن به این بازی 15 سال تمام پیشنهاد می‌شود.
انتهای پیام/