به گزارش خبرگزاری برنا از تهران ؛ خودپذیری یعنی خودتان را با تمام عیب و نقص ها بپذیرد، و از هر گونه ارزیابی کلی یا امتیازدهی به خودتان (چه مثبت و چه منفی) اجتناب کنید، زیرا آنها نمیتوانند پیچیدگی، تغییرپذیری، و منحصر به فرد بودن شما را در بر بگیرند. مثلاً اگر اعتقاد دارید که چون ارتقاء گرفته اید فرد موفقی هستید، یا چون هنوز ارتقاء نگرفته اید ناموفق هستید، با خود بیندیشید که آیا این دو کلمه (موفق/ناموفق) قادرند شما و گذشته، حال و آینده ی شما را به درستی و به طور کامل توصیف کنند (البته برخی مراجعان جواب میدهند «بله!»)؟
خودپذیری به این معنا است که خودتان را بر اساس ویژگی ها، اعمال، نظر دیگران، دست آوردها یا شکست هایتان ارزیابی نکنید، و در مقابل، جنبه هایی از خودتان را که مایلید تغییر دهید یا بهتر کنید را ارزیابی کنید. به عنوان مثال، من باید بپذیرم که گاهی اوقات رفتارهای تکانشی (Impulsive ) از خود نشان میدهم که مشکلات ناخواسته ی زیادی هم برایم بوجود می آورد. ولی تلاش می کنم به خودم یادآوری کنم که قبل از اقدام فکر کنم.
بنابراین، 48 ساعت صبر می کنم تا ببینم آیا تصمیمی که گرفته¬ام هنوز منطقی به نظر می رسد یا نه؛ که معمولا هم منطقی به نظر نمیرسد! حالا اگر خودتان را بخاطر تکانشی رفتار کردن محکوم کنید، مشکلی جدید به مشکل قبلی اضافه کرده اید:
مشکل اول، تکانشگری و مشکل دوم، برچسب زدن به خود (من به درد نخور هستم).
کوچک شمردن و سرزنش ِخود میتواند باعث ایجاد مشکلات زیادی شود:
1)کارتان را از دست بدهید
2) خودتان را شکست خورده بدانید
3) مشاجره ی زیاد با همسرتان
4) شرب خمر و مصرف الکل
5) منزوی شدن
6) مرتبا فریاد کشیدن سر بچه ها
7) به دنبال کار جدید نرفتن.
بنابراین همیشه از مراجعانم میپرسم که میخواهید با چند مشکل دست و پنجه نرم کنید؟ خودپذیری مساوی است با مشکلات کمتر؛ خود کم بینی مساوی است با مشکلات بیشتر!
محمدرضا مقدسی در ادامه این یادداشت اضافه کرده است : خودپذیری به این معنی نیست که فکر کنیم همین که هستیم کافی ست و نیازی به تلاش بیشتر برای دستاوردهای بالاتر نداریم. در واقع، میتوانید هر چقدر می خواهید جاه طلبی مثبت داشته باشید و سخت کار کنید، ولی وقتی خودپذیری داشته باشید، دیگر مرتبا نگران نخواهید بود که اگر دست به ریسک بزنید شکست خواهید خورد یا سرخورده خواهید شد.
به علاوه، از آنجایی که خودپذیری و عزت نفس قابل قبولی پیدا کرده اید، خود را با موفقیت هایتان ارزش گذاری نمی کنید، و در نتیجه با کسب موفقیت احساس نمیکنید تافته ی جدا بافته شده اید! در واقع، موفقیت و شکست را خیلی جدی نخواهید گرفت. بنابراین، اگر فکر می کنید خودپذیری یعنی همین که هستید کافیست و نیازی به تلاش مضاعفی برای رشد ندارید، قطعا معنی خودپذیری را متوجه نشده اید.
برای اینکه به درستی معنی خودپذیری را درک کنید و آن را در خود نهادینه کنید، باید خودتان را در معرض موقعیت هایی قرار دهید که احتمالاً از شما انتقاد شود، پذیرفته نشوید، یا حتی مورد تمسخر قرار گیرید.
در واقع در موقعیت هایی قرار بگیرید که افراد واقعا شما را مورد شماتت قرار دهند، و نه فقط با عقاید شما مخالفت کنند. مثلاً نظر واقعی تان را در مورد موضوعی بیان کنید، با علم به اینکه افراد ممکن است به خاطر ابراز کردن آن شما را مورد توهین لفظی قرار دهند؛ در حالیکه قبلا همیشه سعی کرده اید در ابراز عقیده بسیار محافظه کار باشید تا از مخالفت های احتمالی در امان باشید. چنین اقداماتی به شما کمک میکند خودتان را به خوبی محک بزنید: آیا واقعا به پذیرش خود رسیده اید و آن را عملا باور دارید، یا فقط ادعا میکنید خود را پذیرفته اید؟
انتهای پیام/