به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا؛ روز جمعه جدیدترین نسخه از لیگی که علی‌رغم کم و کاستی‌ها همواره سعی در رشد آن شکل گرفته و با وجود تمام انتقادات، فوتبال دوستان ایرانی به تماشایش می‌نشینند دوباره آغاز خواهد شد. برای بیست و دومین بار. بیایید سوار ماشین زمان شویم و به عقب برگردیم. از ۲۱ دوره قبل چه چیزی در خاطرمان مانده؟
دوره اول؛ قهرمانی دراماتیک سرخ‌ها
اولین دوره لیگ با حضور ۱۴ تیم برگزار شد. سکاندار تیم‌های پایتخت هم اسطوره‌های هر دو طرف یعنی علی پروین و منصور پورحیدری بودند. در آن سال‌ها هنوز هم درخشش یک تیم غیرتهرانی اتفاقی مهم محسوب می‌شد و در نتیجه فولاد که رده سوم را به دست آورد بهترین تیم شهرستانی انتخاب شد. استقلال رشت و تراکتورسازی هم به سطح پایین‌تر سقوط کردند.
جدال قهرمانی اما در این دوره به شدت جذاب بود. استقلال و پرسپولیس پا به پای هم تا هفته‌های پایانی پیش آمدند اما آبی‌پوشان اوضاع بهتری داشتند و با یک تساوی در هفته آخر در انزلی می‌توانستند جام را بالای سر ببرند. عاقبت اما ملوان ۱-۰ استقلال را شکست داد تا پرسپولیسی‌ها با تک گل ابراهیم اسدی قهرمان شوند و در روزی که خوش‌بین‌ترین هواداران این تیم هم تصور نمی‌کردند، اولین جام قهرمانی سرخ شود.
دوه دوم تا ششم؛ لیگ برتر جان می‌گیرد
در دومین دوره لیگ بازی نمایندگان تهرانی در ورزشگاه تختی برگزار می‌شد و کیفیت بد چمن باعث افت کیفیت بازی‌ها شد. استقلال با مربیگری رولند کخ با تمام وجود بد کار کرد و در نهایت عنوان نهمی را بین چهارده تیم به دست آورد. پرسپولیس هم قافیه را به سپاهان و پاس باخت تا سوم شود.
دوره سوم رقابت قهرمانی بین استقلال و پاس بود. استقلال دگرگون شده قلعه‌نویی تا هفته یکی مانده به آخر صدرنشین بود اما در اهواز شکست خورد تا پاس به صدر برسد و هفته آخر قهرمان شود. پرسپولیس در این دوره پرستاره و کهکشانی بود اما اسیر دو دستگی هواداران پروین و مخالفانش بود و در نهایت رتبه‌ای بهتر از پنجم کسب نکرد. لیگ چهارم هم با قهرمانی تیمی جز آبی و قرمزها پایان یافت. در این دوره فولاد پرستاره با مربیگری ملادن فرانچیچ با حضور مبعلی، میرزاپور، بداوی، کاملی و... قهرمان شد. استقلال و پرسپولیس هم سوم و چهارم شدند.
دوره پنجم سال شکوفایی قلعه‌نویی بود. پرسپولیسی‌ها که بعد از قهرمانی در اولین دوره دچار افت شده بودند در این لیگ بدترین رتبه خود تا آن زمان را کسب کردند و نهم شدند اما رقیب دیرینه‌شان، استقلال با مربیگری قلعه‌نویی به اولین قهرمانی خود در لیگ حرفه‌ای ایران دست یافت.
در لیگ ششم پرسپولیس با سرمربیگری دنیزلی فوتبالی بسیار تماشایی را به عرصه نمایش می‌گذاشت و توانست در نهایت بالاتر از استقلال در رده سوم قرار گیرد. همان سالی که استقلال اسیر عدم تمرکز سرمربی و به زبان‌آورده شدن «مهم این است که ۱۲ امتیاز بالاتریم» شد. در این لیگ علی دایی به عنوان بازیکن-مربی با سایپا قهرمانی به دست آورد.
لیگ هفتم؛ قطبی و دل شیر
پس از گذشت ۶ لیگ بالاخره پرسپولیس قهرمان شد اما به دراماتیک‌ترین شکل ممکن. آن‌ها لیگ را قدرتمند آغاز کردند و افشین قطبی حسابی برای هواداران‌شان دلبری می‌کرد. به دلیل بدهی اما این تیم دچار کسر ۶ امتیاز شد و فاصله‌اش با سپاهان کاهش یافت. از طرفی سپاهان هم درگیر لیگ قهرمانان آسیا و جام باشگاه‌های جهان بود و با بروز حواشی مربوط به دیدار مقابل پرسپولیس، آن‌ها هم با کسر امتیاز مواجه شدند تا کار به هفته آخر و دیدار حساس دو تیم بکشد. پرسپولیس با گلزنی خلیلی پیش افتاد اما حاج صفی کار را به تساوی کشاند. در دقیقه ۹۶ اما سپهر حیدری جام را با یک ضربه سر سرخ کرد تا پرسپولیسی‌ها هنوز هم بابت آن قهرمانی خاطره‌انگیز احساس خوبی داشته باشند.
لیگ هشتم تا دوازدهم؛ استقلال و سپاهان جام درو می‌کنند
این ۵ دوره از لیگ با ۲ قهرمانی از استقلال و ۳ قهرمانی از سپاهان توام شد. سال‌هایی که پرسپولیس ۲ بار قهرمان جام حذفی شد اما در لیگ برتر توفیقی نیافت.
در لیگ هشتم استقلال با ارائه بازی‌های تماشاگرپسند و خط حمله‌ای بسیار خطرناک در هفته آخر در مشهد با گل جانواریو با توجه به شکست ذوب آهن در اهواز قهرمانی را به دست آورد. لیگ پس از آن با قهرمانی قلعه‌نویی، این بار در قامت سرمربی سپاهان توام شد و لیگ دهم هم به همان ترتیب. در لیگ یازدهم سپاهان در کسب قهرمانی هت تریک کرد اما این بار با سرمربیگری زلاتکو کرانچار. سال پس از آن استقلال بود که جام را با حضور ستارگانی چون جباری، مجیدی و نکونام بالای سر برد. به طور کلی این ۵ سال را می‌توان سال‌‌های شکوفایی استقلال و دور از قهرمانی پرسپولیس دانست.
دوره سیزدهم تا پانزدهم؛ از تراکتور گیت تا شگفتی‌سازی خوزستانی‌ها
دوره سیزدهم لیگ با شروع خوب استقلال آغاز شد و همه انتظار داشتند با توجه به شاکله این تیم، باز هم آبی‌ها قهرمان شوند اما مسیر به گونه‌ای متفاوت پیش رفت. آن‌ها در فاصله یک هفته مانده به پایان لیگ فولاد را شکست دادند، پرسپولیس که در تهران در آستانه شکست راه‌آهن و رسیدن به صدر بود متوقف شد و سپاهان و تراکتور هم به حضور جدی خود در نیمه بالایی ادامه دادند. در نهایت در هفته آخر نتایج به گونه‌ای پیش رفت که استقلال پنجم شد و پرسپولیس با هدایت علی دایی دوم. فولاد هم جام قهرمانی را بالای سر برد.
در دوره چهاردهم ماجرای عجیب تبریز پیش آمد و در حالی که تراکتور می‌توانست با برتری در بازی خود قهرمان شود مقابل نفت تهران به تساوی رسید اما در ورزشگاه خبری مبنی بر توقف سپاهان و قهرمانی آن‌ها پخش شد. ماجرایی که تبعات بدی برای هواداران این تیم داشت. در نهایت سپاهان جام را در میان ناباوری بالای سر برد. امیر قلعه‌نویی آخرین فصل حضورش در استقلال را با رتبه نازل ششم به پایان رساند و پرسپولیس که در ابتدای فصل با دایی استارت زد، با درخشان ادامه داد و با برانکو هفته آخر را گذراند هشتم شد.
دوره پانزدهم هم ماجراهای خاص خودش را داشت. استقلال بیشتر از هر تیم دیگری صدرنشین بود اما شکست مقابل پرسپولیس با نتیجه ۴-۲ آن‌ها را از کورس دور کرد و باخت مقابل تراکتور پایانی بر داستان قهرمانی آن‌ها بود. خود پرسپولیس با برانکو تا هفته ششم چندان نمایش های خوبی نداشت اما با درخشش طارمی، مسلمان و علیپور تا هفته‌های پایانی پا به پای استقلال خوزستان آمد اما در نهایت به دلیل تفاضل کمتر قافیه را به حریف واگذار کرد. شکست این تیم در هفته‌های پایانی مقابل نفت هم در این ناکامی بی‌تاثیر نبود.
لیگ پانزهم تا بیستم؛ سلطنت پرسپولیس
این ۵ دور را باید سال های سلطنت تیم پرسپولیس در نظر گرفت. برانکو پس از یک فصل و نیم، حالا می‌خواست ماحصل دسترنجش را برداشت کند و با توجه به خریدهایی که داشت، تیمی کامل را به سمت قهرمانی رهسپار کرد. فصل اول این تیم با اختلاف قهرمان شد و حتی شکست دربی هم جلوی این مساله را نگرفت. در فصل دوم این تیم عطش خود را حفظ کرد و باز هم در فاصله چند هفته به پایان قهرمان شد. در لیگ هجدهم پرسولیسی‌ها مانند قبل اقتدار نداشتند اما در نهایت با لغزش استقلال در دربی و افت سپاهان در هفته آخر قهرمان شدند. این فصل آخرین حضور برانکو در پرسولیس بود.
سال پس از آن با سرمربیگری کالدرون در پرسپولیس آغاز و با سرمربیگری گل‌محمدی خاتمه یافت. در این سال استقلالی‌ها با استراماچونی بی‌نظیر آغاز کردند اما هم او هم کالدرون بار سفر بستند تا هدایت دو تیم به بازیکنان اسبق‌شان برسد. پس از پاندمی رخ داده در جهان، پرسپولیس اختلاف خود با رده‌های دوم را بیشتر و در نهایت خیلی زود قهرمانی‌اش را قطعی کرد. استقلال در این فصل دوم شد.
آخرین قهرمانی پرسپولیس که با عنوان گلات برای هواداران این تیم ماندگار شد هم روایت مخصوص خود را داشت. استقلال با فکری صدرنشین بود اما قافیه را از یک سوم دوم لیگ واگذار کرد و پرسپولیس با ایجاد اختلاف با آبی‌ها تا هفته آخر پا به پای سپاهان جنگید و در نهایت قهرمان شد. لیگ بیستم آخرین شب آرامش قرمزها بود.
لیگ بیست و یکم؛ جامی که طلایی شد
استقلال برای اولین بار در چند فصل گذشته خود این بار با یک سرمربی و خریدهای موردنظر او فصل را آغاز کرد. خریدهایی که اصلا به اندازه ستاره‌های فصول قبل استقلال مطرح نبودند و کسی انتظار نداشت که آن‌ها بتوانند به راحتی قهرمان شوند چه برسد به شکستن رکوردها، یکی پس از دیگری.
استقلال در این لیگ با یک خط دفاعی مستحکم عملکردی بی‌نقص و کم‌نظیر و داشت در نهایت در فاصله۳ هفته مانده تا پایان لیگ جام را بالای سر برد. جامی که به دلیل شکست ناپذیری در پایان «جام طلایی» نام گرفت.
در این فصل پرسپولیس پا به پای استقلال آمد اما هیچ هفته‌ای را صدرنشین نبود. سپاهان هم با نویدکیا پرنوسان ظاهر شد تا آبی‌ها برای چهارمین بار قهرمان لیگ شوند.
لیگ بیست و دوم
پس از به پایان رسیدن ممنوعیت ورود مربیان و بازیکنان خارجی به لیگ حالا یکی از هیجان انگیزترین فصول در انتظار فوتبال دوستان است. فصلی که سپاهان دستیار مورینیو را روی نیمکت دارد، استقلال ملی‌پوش اسبق اسپورتینگ لیسبون را به عنوان سرمربی انتخاب کرده و پرسپولیس هم ستاره‌های فراوانی را در ترکیب خود می‌بیند. به این جمع گل‌گهر در سال سوم حضور قلعه‌نویی، فولاد پرانگیزه نکونام و مس رفسنجان جذاب را اضافه کنید.
شما هم مثل ما منتظر آغاز لیگ هستید؟
خبرنگار: علی رضایی
انتهای پیام//