به گزارش خبرگزاری برنا، چندی پیش به طور اتفاقی در یک محفل نسبتا علمی و در میان شماری از اندیشمندان و اهل قلم حضور یافتم و از بیاناتشان کسب فیض کردم. از آنجایی که مباحث، هدفمند و با کند وکاو پیش می رفت، فقط کسانی در حلقه گفتمان ورود می کردند که در آن موضوع خاص، صاحب بینش و آگاهی بودند، دیگر حضار نیز سراپا گوش بودند.
دیری نپایید که فردی بدون کسب اجازه، وارد حلقه بحث شد و با مهمل بافی و طرح سخنان بی پایه رشته کلام را از هم گسیخت و تاسف و تعجب همگان را برانگیخت؛ تعجب از اینکه او چگونه به خود اجازه می دهد با آن بضاعت اندکش در میان اصحاب نقد و نظر عرض اندام کند و به آبروی خویش هم رحم نکند! ظریفی در آن جمع از او پرسید: نکاتی که می فرمایید با استناد به کدام مرجع و منبع علمی است؟ او با جدیت پاسخ داد: منبع نمی خواهد، خودم می گویم! و سپس همان جمله را تکرار کرد؟! آن ظریف دوباره پرسید: حال که خودتان صاحب نظر هستید، لطفا نشانی تالیفات، آثار و یا مقالات خود را بفرمایید تا بیشتر با آراء و دیدگاه های شما آشنا شویم. یاوه گو با شنیدن این جمله زیر لب چیزی گفت و به سرعت محل را ترک کرد!
چندی است که موضوع کیفیت از بزرگ ترین دغدغه ها و تلاش های بی وقفه دو خودروساز بزرگ کشور یعنی ایران خودرو و سایپا است. در این راستا طی گزارش های رسیده، اقدامات شایسته و بایسته ای از سوی این دو بنگاه صنعتی و اقتصادی صورت پذیرفته است؛ از جمله طراحی و عرضه خودروهای جدید، توقف تولید خودروهای قدیمی و رفع عیوب و کیفی سازی محصولات کنونی از عمده ترین دستاوردهای جدیدی است که از نگاه کارشناسان بازار خودرو نیز دور نمانده است. هر چند که می دانیم جاده کیفیت بی انتها بوده و نقطه پایانی بر آن متصور نیست.
در همین راستا پروژه های فراوان توسعه محصولات جدید، ده ها پروژه بهبودکیفی محصولات کنونی، ده ها برنامه زیر ساختی در خصوص ارتقای کیفیت در زنجیره ارزش در بازه های زمانی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت تعریف و در حال اجراست. همچنین نظارت های کیفی از فرایند تامین، تولید و خدمات پس از فروش نیز تقویت گردیده تا مشتریان به محصولات نهایی با کیفیت دست یابند.
بیان بسیار کلی موضوعات یاد شده، حاصل هزاران ساعت کار و تلاش متخصصان، مهندسان و صنعتگران این مرز بوم است تا گام به گام در مسیر ارتقای کیفیت محصولات نهایی به پیش روند. بی تردید برای هر یک از نکات مورد اشاره از سوی خودروسازان، متر و معیاری وجود دارد و می توان با ابزارها و تجهیزات پیشرفته، محصول نهایی را در ابعاد گوناگون به بوته آزمایش سپرد. ضمن اینکه اهالی فن نیز چنانچه اراده کنند با یک بررسی اجمالی به تغییرات کیفی و کمی یک محصول پی خواهند برد.
حال تصور کنید در کشوری که بسیاری از زیر ساخت ها فراهم نیست و خودروسازان از یک سو با چالش هایی مانند تامین برخی قطعات خاص، تامین مواد اولیه و آلیاژهای مخصوص برای ساخت برخی قطعات، تامین قطعات الکترونیکی، مشکلات گمرکی، ارتباط تجاری و دانشی با خودروسازان بزرگ جهان به دلیل تحریم ها، اعمال سیاست های دستوری، مشکلات بانکی، تحمیل ضرر و زیان و ... رو به رو هستند، باید از دیگر سو با مخالفان و مخربان داخلی صنعت خودرو کشور هم دست و پنجه نرم کنند.
تخریب وجهه خودروسازان داخلی از سوی برخی افراد و گروه ها که منفعت خود را با این روش دنبال می کنند، بر کسی پوشیده نیست. این دست های پنهان که در همه جا ریشه دوانده اند و بویژه در ماه های اخیر در تلاشند صنعت خودروسازی کشور را به ورطه نابودی بکشانند، همان راهی را می روند که دشمنان خارجی با حربه تحریم، همواره در پی زمین گیر کردن این صنعت بوده اند.
اظهارات عجیب پلیس راهور ناجا و تلاش آن در جهت تخریب اذهان عمومی جامعه درباره صنعت رو به رشد خودروسازی کشور که چرایی آن همچنان در هاله ای از ابهام است، خود جای تامل دارد! مگر می توان بدون استدلال فنی و علمی، بدون توجه به مستندات ارائه شده از سوی خودروسازان، بدون در نظر گرفتن گزارش های شرکت بازرسی، بدون دقت به کاهش آمار مراجعان نمایندگی های مجاز و یا بی توجهی به افزایش میزان رضایت مشتریان از محصولات تولیدی جدید و خدمات پس از فروش، همچنان بر ادعای متزلزل خود پای فشرد! شاید تنها پاسخش این باشد: انسان خوابیده را می توان بیدار کرد، اما تلاش برای بیدار کردن آدمی که خود را به خواب زده بی فایده خواهد بود!
حال این پرسش مطرح می گردد که پلیس محترم راهور ناجا بر اساس کدام داده ها و یا تست تخصصی، اظهارات وزارت صمت و خودروسازان کشور مبنی بر روند رو به افزایش کیفیت محصولات را دروغ می پندارد و همچنان بر موضع گذشته خود اصرار می ورزد؟! جالب تر از همه راهکاری است که ایشان ارائه می فرمایند و بر اساس آن تاکید می کنند: «دو خودروساز بزرگ تعطیل شوند و با واردات گسترده خودرو از خارج و در پی آن کاهش مصرف سوخت، حقوق کارکنان بیکار شده را پرداخت کنند»! این نحوه نگاه به حل مسائل، حذف صورت مساله است، بنابراین با توجه به ضعف هایی که در همه بخش های اجرایی، تولیدی، صنعتی و ... وجود دارد باید به زعم ایشان «درش تخته» شود تا مشکل حل شود؟!
آیا قوانین جاری کشور این اجازه را به نهادی می دهد که تا این اندازه در امور بزرگ ترین، موفق ترین و تاثیرگذارترین بنگاه های اقتصادی و تولیدی کشور ورود کرده و به تخریب هدفمند اذهان عمومی بپردازد؟! چنانچه این نهاد به فکر امنیت و آسایش مردم است پس چرا از وخامت جاده ها و اتوبان های کشور غافل مانده است؟! چرا وضعیت ناهنجار کف خیابان های شهر تهران بزرگ و سایر شهرها را ملاحظه نمی کند؟! به گفته کارشناسان امر، عدم توجه به موضوعات یاد شده از سوی دستگاه های ذیربط، عامل بسیاری از تصادفات جاده ای و شهری به شمار می روند! آیا پلیس راهور ناجا وظیفه دیگری به غیر از مانع تراشی و ایجاد مشکل برای خودروسازان داخلی ندارد؟!
اگر قرار باشد هر دستگاه یا نهادی با توسل به قدرتش، خود را مجاز بداند هر چند وقت یکبار به عرصه صنعت و تولید تاخ و تاز کرده و رنج و تلاش کارگران، مهندسان و متخصصان کشور را به هیچ انگارد، آیا دیگر رمقی به ادامه راه و تلاش برای بهبود و پیشرفت در همه حوزه ها باقی خواهد ماند؟
براستی کسانی که آرزوی شان تعطیلی و یا تخریب چهره خودروسازی ایران عزیز است، اگر نام رفتارشان را سودجویی و یا خیانت نگذاریم، چه واژه و عبارتی را می شود جایگزین کرد؟! در حالی که نیک می دانیم چنین صنعتی، مایه فخر و مباهات همه کشورها بوده و از آن به عنوان لوکوموتیو سایر صنایع و مشاغل جامعه خود یاد می کنند.
امیدواریم روزی برسد که مدیران ارشد کشورمان در همه حوزه های تخصصی، پیش از انتشار سخنانشان در میان افکار عمومی، به عواقب و تاثیرات احتمالی داخلی و خارجی آن بیندیشند و با چشم و گوش بسته اظهار نظر نکنند!
نویسنده یادداشت: پویا شمس
انتهای پیام/