به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری برنا، دلار ایالات متحده آمریکا به عنوان ارزشمندترین دلار جهان و با علامت اختصاری $ شناخته می شود. بیش از ۵۰ درصد ذخایر ارزی کشورهای جهان به دلار آمریکا اختصاص دارد و بالاترین نفوذ بین ارزها در دنیا را دارد. به دلیل نوساناتی که قیمت دلار در کشورهای مختلف دارد، بسیاری از مردم از جمله مردم کشورمان ایران، دلار آمریکا را به منظور داد و ستد و به عنوان یک سرمایه گذاری در نظر می گیرند. به دلیل تفاوتی که در مشخصات دلارهای چاپ شده وجود دارد، از جمله اینکه دلارهای آبی و سفیدی که با ارزش برابر اما با تفاوت ظاهری وجود دارد، ممکن است افراد در مورد این اسکناس ها سردرگم شوند و حتی ممکن است در دام سودجویان قرار بگیرند.
دلار آبی یا همان اسکناس های ۱۰۰ دلاری آبی رنگ، قیمت و ارزش بیشتری را نسبت به دلار معمولی که سفید یا سبز رنگ است، اختصاص داده است؛ از این رو دلالال از این موضوع بهره برده و آن را با قیمت بالاتری فروختند. پیش از این دلار آبی با دلار سفید از نظر ارزش تفاوتی نداشت اما رفته رفته این موضوع تغییر کرد. سپس بحث ایمنی روی کار آمد، که این قضیه برای دلار آبی غیر قابل انکار است؛ در واقع دلار آبی ایمن‌تر است و جعل آن پیچیده‌تر می‌باشد.
در واقع این دو نوع دلار در خارج از مرزهای کشورمان (در صورتی که هر دو اصل باشند) دارای ارزش یکسانی هستند اما به لطف وجود دلالان دلار و همچنین امکان وجود تقلب در دلارهای سفید (سبز)، دلار آبی به قیمت ریالی بالاتری نسبت به دلار سفید به فروش می رسد.
اگر بخواهیم از جنبه ظاهری، دو دلار آبی و سفید را مقایسه کنیم، تفاوت‌هایی در آنها نمایان است. نه این که این تفاوت‌ها جهت زیبایی ارز طراحی شده باشند، هرچند به چشم شما زیباتر به نظر برسند، بلکه جهت امنیت و ایمنی بیشتر این تدابیر صورت گرفته است. از دیگر تفاوت‌های ظاهری این دو نوع اسکناس می توان به رنگ بارز آنها، تغییر فونت عدد ۱۰۰ به صورت متفاوت در قسمت بالا، پشت و روی اسکناس ها، قرار دادن یک خط آبی پهن جهت افزایش امنیت در وسط اسکناس، و تصویر بنجامین فرانکلین بدون دایره و حاشیه اشاره کرد.
احتمال وجود تقلب در دلار آبی کمتر است. لذا گران تر بودن اسکناس ۱۰۰ دلاری آبی چنان بی حکمت هم نیست چرا که جزئیات فنی به کار رفته در این اسکناس به نسبت دلار سبز به مراتب بیشتر است و ۱۰۰ دلاری های آبی کمتر تقلبی از آب در می آیند.
دلار آبی برای تشخیص اصل بودن نیازی به دستگاه تستر پول ندارند، چرا که در میانه اسکناس یک نوار امنیتی سه بعدی وجود دارد.
اگر با دقت به نوار آبی میانه اسکناس نگاه کنید و اسکناس را به سمت عقب و جلو کج کنید، می بینید که زنگوله ها و اعداد ۱۰۰ روی نوار آبی به طرفین حرکت می کنند، اگر اسکناس را پهلو به پهلو کنید آنها به سمت بالا و پایین حرکت می کنند. نوار آبی داخل کاغذ کار گذاشته شده است و روی آن چاپ نشده است.
امروزه در بازارهای داد و ستد ارز دو نوع اسکناس آبی و سفید (یا همان سبز) برای ۱۰۰ دلاری آمریکا وجود دارد که به طور معمول ۱۰۰ دلاری سبز (یا سفید) از ۱۰۰ دلاری آبی ارزان‌تر است. هرچند قیمت روی دلار سفید یا آبی همان قیمت واقعی می باشد اما در هنگام داد و ستد دلار با ارزهای دیگر مانند ریال ایران، دلار سفید با قیمت کمتری خریداری می شود.
اما دلیل این ارزانی دلار سفید چیست؟ چرا صرافی ها و همچنین افرادی که دلار داد و ستد می کنند بیشتر تمایل به دلار آبی دارند؟
در سال های قدیم دلار به صورت اسکناس سفید یا سبزرنگ چاپ می شد. به دلیل وجود دلارهای تقلبی و جعلی سفید (یا سبز) رنگ در سال ۲۰۰۹، آمریکا اقدام به چاپ نوع دیگری از دلار با رنگ آبی کرد. به دلایل اقدامات امنیتی که در چاپ دلار آبی در نظر گرفته شده است، امکان تقلب در دلارهای آبی سخت‌تر بوده و به همین دلیل تقاضا برای خرید این نوع دلارها به مراتب بیشتر است.
علت ارزان بودن دلارهای سبز یا همان سفید نیز به دلیل امکان وجود تقلب در این اسکناس‌ها بوده، به طوری که شناسایی این اسکناس‌ها برای برخی از دلالان هم سخت شده است. بنابراین دلالان دلار از این قضیه سوء استفاده کرده و دلار سبز را به قیمت پایین تری می خرند.
انتهای پیام/