به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ نشست رسانه‌ای سی و نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران با حضور مهدی آذرپندار دبیر و جمعی از مدیران جشنواره و اهالی رسانه صبح امروز یکشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۱ در باغ زیبا برگزار شد.
در ابتدای این نشست آذرپندار بیان کرد: به سیاق همیشگی توضیحاتی درباره آمار و عدد و رقم جشنواره بیان می‌کنم. ما سعی کردیم امورات جشنواره را با تأکید سازمان سینمایی و حکمی که زودتر از دوره‌های گذشته برای من صادر شد، کارهای جشنواره را زودتر آغاز کنیم.
این جشنواره امروز بین‌المللی‌ترین رویداد سینمایی ایران است و برای این رویداد معتبر باید از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی کرد. از این رو جلسات ستاد جشنواره ما از سال گذشته آغاز شد و تصمیم‌گیری درباره زمان و فراخوان جشنواره در دستور کار قرار گرفت در قدم اول سعی کردیم زمان برگزاری را ثابت کنیم. سال گذشته از ۲۷ مهر تا ۲ آبان بود و از این جهت که سال گذشته در تقویم جشنواره‌های اسکارکوالیفاید قرار گرفت، احساس کردیم این تاریخ بین‌المللی باید ثابت شود و به یک تاریخ ثابت برسیم.
وی افزود: در قدم بعدی فراخوان را زودتر اعلام کردیم. فراخوان ملی و بین‌المللی همزمان منتشر شد چون یک خواسته بود. در بحث فراخوان سیاست‌های کلی را اعلام کردیم که سیاست‌های کلی انجمن را شامل می‌شد و بعدها در سند تحول انجمن هم آورده شد و توجه به بحث تنوع از طریق فیلمسازی در ژانرها در اولویت بوده است که سعی کردیم بگوییم اولویت ما در انتخاب، فیلم‌هایی با استاندارد بالا و در ژانر است.
مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران توضیح داد: فصل تراکم تولید فیلم کوتاه از فروردین تا مردادماه هر سال است و تلاش کردیم با اعلام زودتر فراخوان، سیاست‌ها را هم زودتر اعلام کنیم تا شاید در جشنواره راحت‌تر پذیرفته شوند در نتیجه این اتفاق زودتر افتاد. امسال ۲۸ فروردین ما سایت را برای دریافت آثار باز کردیم و تا پنجم مرداد این مهلت وجود داشت که تمدید هم نشد؛ با اینکه تا الان اصرارهایی وجود داشته و از طرق مختلف این خواسته را مطرح کرده‌اند اما سعی کردیم روی خط قرمز خودمان بایستیم و فیلمی خارج از زمان‌بندی مقرر تاکنون پذیرفته نشده و نمی شود. بعد از بسته شدن سایت با یک افزایش آثار در حوزه داخلی مواجه بوده‌ایم که ۱۹۹۶ اثر ثبت شده در جشنواره است. در بخش داستانی ۱۳۶۴ اثر، در بخش مستند ۲۶۱ اثر، در حوزه آثار تجربی ۲۶۴ اثر و در بخش پویانمایی ۱۰۷ اثر به ما رسیده است.
وی افزود: در بخش بین‌الملل ۵۰۱۲ اثر از ۱۳۱ کشور جهان ثبت‌نام داشتیم و این سرمایه‌ای است که در بین جشنواره‌های داخلی بی‌همتا و محصول زحمت همه است. فرانسه با ۵۷۲ اثر، اسپانیا با ۴۰۱ اثر، هند، چین و آمریکا در رتبه‌های بعدی هستند. در بین ثبت‌نامی ها ۲۵ اثر داریم که پیش‌تر در جشنواره‌های رده الف پذیرفته شده‌اند. این نشان می‌دهد که جشنواره محل رقابت جدی است. بازبینی و انتخاب بین این آثار بسیار فرایند پیچیده و ماراتن بسیار سختی بود البته چون کار را زودتر آغاز کردیم کمی از فشارها کاسته شد. در حوزه داخلی کار هیات انتخاب شروع شده و بازبینی‌ها آغاز شده آنجا هم با ترافیک دلپذیری مواجه شدیم که این نشان از امیدواری ثبت‌نام کنندگان است. ترکیب شرکت‌کنندگان در بخش داخلی هم به این شکل است که ۳۰ درصد شرکت‌کنندگان متعلق به تهران است این عدد تقریبا در همه دوره‌ها اینچنین است و ۷۰ درصد مربوط به شهرستانهاست. تهران، اصفهان، خراسان رضوی، فارس و خوزستان بیشترین ثبت‌نام را داشته‌اند. ما رصدی روی فیلم‌ها به صورت نسبی داشته‌ایم و فیلم‌های متفاوتی با ژانرهای متفاوت در رویداد حضور دارند.
این به معنای این نیست که برای داشتن نماینده در یک ژانر یک اثر ضعیف را بپذیریم. این اتفاق نمی‌افتد اما هفت ژانر را در انجمن اعلام کردیم که روی آنها سرمایه‌گذاری انجام می‌دهیم. همین‌جا اعلام می‌کنم ما در پنج ژانر نمایندگان جدی خواهیم داشت. ضمن اینکه با نگاهی که به تولیدات انجمن و فضای فیلمساز‌ها داشته‌ایم فیلم‌هایی در ژانرهای مختلف خواهیم داشت.
آذرپندار خاطر نشان کرد: حتما در این دوره با آثاری که کپی فیلم‌های موفق سال‌های گذشته در فیلم کوتاه و بلند هستند برخورد سختگیرانه می‌شود چون شعار جشنواره تنوع بوده است. به خاطر همین مجبوریم سختگیرانه برخورد کنیم. این از همان مواردی است که با هیات انتخاب صحبت جدی شده است. آنچه عرض می‌کنم بخشی از توافقات با هیات انتخاب بوده است اتفاق مهم این دوره این است که بنا بر تجربه سال گذشته تصمیم گرفتیم هیات مشاوران جشنواره را برداریم و هیات انتخاب داشته باشیم. دلیلش هم حواشی سال گذشته نیست و این کار به معنای نقد و انتقادی به دوره قبلی نخواهد بود. بلکه به عنوان اینکه خودمان تولیدکننده هستیم و ۲۴۰ اثر از تولیدات انجمن است نمی‌توانیم همه اختیارات را به دبیری بدهیم که خودش مدیرعامل انجمن است و این شائبه ایجاد نشود که نسبت به تولیدات خودمان مهربان‌تر بودیم. بنابراین هیات انتخاب این استقلال را خواهد داشت و اگر نکته و حساسیتی بوده از قبل آغاز به کار با اعضای هیأت انتخاب صحبت شده و بعد آنها کارشان را شروع کرده‌اند. صادقانه باید بگویم نکاتی را به هیات انتخاب گفته‌ایم و حساسیت‌هایی مثل همیشه وجود داشته است.
بخش بعدی این نشست به پرسش و پاسخ اختصاص یافت.
آذرپندار در پاسخ به سوالی برای تشریح جزییات و نحوه اتخاذ رویکرد تنوع در جشنواره و برگزاری جشنواره‌های منطقه‌ای بیان کرد: با هیات انتخاب توافق کردیم با آثار تقلیدی سختگیرانه برخورد شود، درباره رویکرد جشنواره با هیات انتخاب به نتیجه رسیدیم. همیشه در جشنواره با حدود ۲۰ فیلم درجه یک مواجه هستیم که در انتخاب آنها حرف و حدیثی نیست. بعد با فیلم‌هایی هم سطح مواجه‌ایم که انتخاب بین آنها سخت است در این مورد مسأله ژانر می‌تواند یکی از اولویت‌ها باشد یا اگر ببینیم رنگین کمان جشنواره با اثری تکمیل می‌شود آن را انتخاب می‌کنیم.
وی ادامه داد: نکته بعدی درباره مضامین ممنوعه است، همه جا گفته‌ام. متاسفانه این آثار ساخته می‌شوند اما ما درباره دگرباشان و اقلیت‌های جنسی نه می‌خواهیم و نه می‌توانیم آثاری را بپذیریم فارغ از اینکه خوش ساخت باشد یا نه ابن موضوعات را نمی‌پذیریم و در جشنواره ما جایی ندارند، از هیات انتخاب خواستیم در حوزه‌های کودک‌کشی با فیلم‌ها سختگیرانه برخورد کنند و این موضوع کمی بیش از حد استاندارد در سینمای ما دیده می‌شود. گاهی فیلمساز برای اینکه درام قوی‌تری ایجاد کند دست روی این موضوع می‌گذارد. من متوجه ام که مخاطب فیلم کوتاه مخاطب محدودتری است اما وقتی با یک جریان مواجه هستید و برخی آموزشگاه ها اصلا این جنس موضوعات را سفارش می‌دهند، باید با آن سختگیرانه برخورد کرد. در همه جای دنیا پروتکل‌هایی برای این موضوع وجود دارد و پیشنهاد ما به هیات انتخاب این بود که سختگیرانه برخورد کنند. با هیأت انتخاب صحبت کردیم که دقت شود بر این که آیا تکان‌دهندگی اثر از قدرت فیلمساز می‌آید یا از تاثیر موضوع کودک‌کشی.
وی ضمن بیان اینکه با جشنواره‌های منطقه‌ای توافقاتی وجود دارد، عنوان کرد: قطعا تعدادی از آثاری که از جشنواره بیرون می‌مانند، بی کیفیت نیستند. بلکه در رقابت با آثار قوی بیرون مانده‌اند. لزوم برگزاری جشنواره‌های منطقه‌ای همین است. ما نمی‌توانیم به این دلیل که در استان‌های محروم تجهیزات چندانی برای فیلمسازی نیست در جشنواره فیلم کوتاه تهران بعضا به برخی آثار تولید شده در آنها توجه کنیم اما می‌توانیم در سطح استانها به آنها توجه کنیم.
وی درباره بخش بین‌الملل بیان کرد: جشنواره قرار است به شکل حضوری برگزار شود و سعی‌مان این است مهمانان داخلی و خارجی را داشته باشیم. در سال‌های کرونا جشنواره متمرکز بر تهران بود و آنچنان مهمان نداشتیم. امسال تاکیدمان این است که فیلمسازان استانها و روسای دفاتر و داوران بین‌المللی و... را دعوت کنیم. مهم این است که فضای گرمابخشی مانند دوره‌های گذشته داشته باشیم. پیگیری برای دعوت داوران وجود دارد اما تلاشمان این است که چهره‌های مهمی از سینمای دنیا و از بخش‌های مختلف را داشته باشیم. همچنین ترکیب معتبری از داوران در این دوره حضور داشته باشند و بحث ورکشاپ ها نیز پیگیری می‌شود.
مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران توضیح داد: در تلاش هستیم برخی از مسئولان جشنواره‌هارا دعوت کنیم. نگاهمان به منطقه هم هست تا بتوانیم مرجعیتی باشیم چون انجمن یک آموزشگاه سینمایی هم هست. بنای ما بر این است که در کشورهای فارسی زبان بحث آموزش سینمایی را گسترش بدهیم. تلاش داریم جشنواره برای کشورهای منطقه هم به عنوان یک رویداد مرجع معرفی شود.
آذر پندار درباره محل برگزاری جشنواره بیان کرد: در حوزه اسپانسرها باید بگویم امسال حتما جشنواره در ایران مال برگزار نمی‌شود دلیلش حواشی سال گذشته نیست بلکه خیلی از بچه‌های فیلم کوتاه دانشجو هستند و اقتصاد فیلم کوتاه نحیف است. بنابراین اساسا رفت و آمد به جایی مثل «ایران مال» سخت است در دوره گذشته کمی این ماجرا را داشتیم که جشنواره خلوت‌تر بوده است. توجه ما این است که جشنواره را در جایی برگزار کنیم که دسترسی خوبی داشته باشد. این انتقادی است که از جاهای مختلف به ما برای محل برگزاری جشنواره شد و خواسته بچه‌ها هم این بود که جشنواره جایی برگزار شود که دسترسی به آن ساده‌تر باشد. شاید سازمان سینمایی بخواهد جایی را به عنوان متمرکز برای برگزاری جشنواره داشته باشد. در حوزه سایر اسپانسرها حساسیت این چنینی نداریم، مذاکرات خوبی هم شده است که امیدواریم به نتیجه برسیم.
وی درباره جوایز جنبی بیان کرد: این جوایز حذف نشده‌اند حتی در برخی رشته‌ها پررنگ شده است. ما این را به برخی مشاغل فنی اختصاص دادیم تا رویکرد جشنواره فقط تربیت کارگردان نباشد. بنابراین جوایز جنبی حذف نشده است. برخی نهادها و سازمان‌ها هم علاقه‌مند هستند به بهترین فیلم خود جایزه بدهند. این ظرفیت وجود دارد که چنین جوایزی بدهیم به گونه‌ای که اختتامیه ما را تحت‌الشعاع قرار ندهد و روز قبل از جشنواره ارائه کنیم. البته در روز اختتامیه کلیپی از این موضوع پخش می‌شود. این موضوع به نفع جامعه فیلم کوتاه است که فیلم‌ها از این طریق، حمایت مالی شود. ما از هر بخش و سازمانی که از این حوزه حمایت کند، استقبال می‌کنیم؛ به شرطی که خواسته‌های آنها بیش از حد معمول نباشد و ترجیح می‌دهیم زیر بارش نرویم.
وی با بیان اینکه بخش ویژه‌ای در جشنواره وجود نخواهد داشت، درباره جشنواره نماز و نیایش گفت: ما جشنواره قدیمی «ژیار» را هم داریم که رویداد مهمی است؛ به ویژه اینکه در سال‌های اخیر رقبایی از کردستان عراق پیدا شده اما ما مرجعیت داریم. جشنواره نماز و نیایش دومین جشنواره باسابقه ماست که مذاکراتی برای برگزاری مجددش داریم که البته شاید به امسال نرسد. سه جشنواره منطقه‌ای به علاوه جشنواره ژیار چهار رویداد ماست که بر برگزاری آنها تمرکز داریم اما تلاش داریم جشنواره‌های قدیمی انجمن احیا شوند که در راس آنها همین دو جشنواره است که عنوان کردم.
آذرپندار بیان کرد: اوضاع ما در برخی ژانرها مثل فانتزی و وحشت بهتر است به جز این‌ها اتفاق ویژه‌ای را شاهد نیستیم. اصلا تصور فیلمساز درباره برخی ژانرها تصور ناقصی است که سعی می‌کنیم در این ژانرها فیلم‌هایی در بخش بین‌الملل داشته باشیم. در حوزه پژوهشی چند کتابی را رونمایی می‌کنیم که کتاب‌ها حول محور ژانر هستند. خیلی از تولیدات پژوهشی ما به همین سمت رفته است، همایش فیلم کوتاه تهران هم بر همین مبنا بود. کاملا رویکرد پژوهشی وجود دارد و بنای ما این است در برخی حوزه‌ها مثل ژانر وحشت یک گردآوری از قصه‌های فولکلور داشته باشیم و در این ژانرها هم فیلم‌های ایرانی داشته باشیم. ما در این حوزه‌ها راحت‌تر از فیلم‌هایی در ژانرهای مختلف حمایت می‌کنیم تا یک فیلمی در ژانر ملودرام اجتماعی. به نظر می‌آید نیاز به تغییر و تحول داریم. اگر کسی فیلمی در حوزه‌های جنوب شهری داشته باشد که متفاوت باشد از آن هم می‌توانیم حمایت کنیم.
وی درباره جوایز موضوعی نیز گفت: ما تلاش می‌کنیم جوایز موضوعی تعریف نکنیم بلکه فیلم‌ها با هم رقابت داشته باشند. سلیقه من این نیست که یک بخش جداگانه و یک جزیره به یک محتوایی خاص ارایه بدهیم.
دبیر جشنواره درباره ساز و کار پخش آثار بیان کرد: در حوزه ساز و کار پخش یک آشفتگی در دوره‌های قبل داشتیم که با شرایط کرونایی دلمان برای همان آشفتگی تنگ شد؛ دوست داریم امسال بچه‌ها از فیلم‌ها استقبال کنند. فکر می‌کنیم این عطش در فضای فیلم کوتاه وجود دارد. به احتمال زیاد بلیت‌فروشی را دوباره خواهیم داشت. در حوزه چینش و باکس‌بندی و پخش فیلم‌ها در سالن‌ها باید پیگیری‌هایی داشته باشیم زیرا واقعیت این است که سالن سینمای مناسبی که جوابگوی جشنواره فیلم کوتاه تهران در حد استاندارد باشد، در تهران نداریم. حدس ما این است که استقبال در بخش داخلی بیشتر باشد. برخی اوقات مخیر بین دو موضوع هستیم؛ برگزاری جشنواره در جایی که ظرفیت کمی دارد اما حس و حال جشنواره دارد یا برگزاری در جایی که ظرفیت بیشتری دارد اما حس و حال جشنواره را منتقل نمی‌کند. ما این مشورت را از دوستان می‌گیریم حتما نارسایی‌هایی در این دوره هم خواهیم داشت چون به هر حال استقبال زیاد است.
وی درباره بخش تجربی هم گفت: تفاوت جدی در این بخش نسبت به دوره‌های گذشته این است که فیلمی که حتی جایزه می‌گیرد، یک فیلم تجربی نیست. چند مسیر برای این انتخاب وجود دارد. تعریف‌هایی درباره فیلم تجربی وجود دارد. سالانه چند فیلم فقط تولید می‌شود و در این رابطه انگار مسامحه وجود دارد. در این بخش سیاست ما این است که با یکی کردن هیات انتخاب و داوری مانع این تفرق سلیقه‌ها شویم و به یک سلیقه واحد برسیم. اینکه عده‌ای از اهالی فیلم کوتاه فکر می‌کنند اگر فیلم‌شان را به این بخش بفرستند راحت تر به جشنواره می‌آیند، فکر درستی نیست. در حوزه تولید، اولویت انجمن تولید فیلم تجربی نیست مگر اینکه فیلمی بیاید که به آن تعاریف اصلی کاملا پایبند باشد اما در جشنواره نمی‌توانیم حضور آنها را محدود کنیم، بلکه ضابطه‌مند می‌شود.
آذرپندار درباره حضور فیلم‌های سیاسی مطرح کرد: برخی چیزها اعلامی نیست، اعمالی است. شما با تعدادی زیاد فیلم که فضای سیاسی دارد اصلا مواجه نیستید. مساله ما این است که چرا درباره دگرباشی جنسی فیلم‌های متعدد داریم اما مثلا در حوزه عدالت آموزشی و کارگری فیلمی نمی‌بینید؟ در مقابل اما تجمعی درباره حوزه زناشویی و مضامین شاذ در فیلم کوتاه می‌بینید. ما حتما در حوزه خط قرمزهای اخلاقی بسته‌تر رفتار می‌کنیم و ابایی ندارم این موضوع را مطرح کنم. به هر حال این جشنواره‌ها تمام می‌شود اما قرار نیست من و جشنواره فیلم کوتاه تهران در حوزه دگرباشی بخشی از این موج باشیم. موضوعات برخی فیلم‌ها را حتی اینجا نمی‌توانم بگویم که این اتفاق خوبی نیست حتی فیلمسازانشان هم می‌دانند که فیلم‌شان برای جامعه هدف دیگری ساخته شده است. حاضریم هزینه این را بدهیم که در حوزه‌های جدی‌تر فیلم ساخته شود.
با این حال به ساز و کاری رسیده‌ایم که بخش‌های نظارت و ارزشیابی چگونه باشد.
دبیر جشنواره گفت: امیدواریم جشنواره‌ای با سلایق مختلف برگزار کنیم اما حتما اعتراضاتی وجود خواهد داشت. هیچ فیلمسازی که فیلمش حذف شده فکر نمی‌کند فیلمش ضعیف بوده بلکه فکر می‌کند حاصل ممیزی بوده است. از برادرم سیدصادق موسوی دفاع می‌کنم؛ اگر به برگزیدگان ایسفا توجه کنید، می‌بینید که در سی و هشتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران فضای رسانه‌ای این بود که بسیاری از فیلم‌ها به دلیل ممیزی حذف شده‌اند اما چرا همان فیلم‌ها در ایسفا هم نبودند؟ مسأله این است که گاهی فضایی پیش می‌آید که عادلانه نیست. گاهی می‌بینیم که دوستان دنبال دلیل دیگری برای حذف اثرشان می‌گردند در حالی که آثارشان ضعیف بوده است . نمی‌خواهیم انکار کنیم ممیزی وجود ندارد اما این‌طور تصور می‌شود که سهم زیادی از نبودن یک اثر در جشنواره دارد. البته در دوره‌های قبل درباره تعدادی معدودی فیلم‌ها بدسلیقگی شد که می‌توانستند در جشنواره باشند اما غیر این این چند فیلم محدود، فیلم‌های دیگر دچار این اتفاق نشدند. من حتی در پاتوق‌های فیلم حاضر نیستم مرزهای اخلاقی جابه‌جا شود اما در آنجا فیلم‌های مختلفی داشته‌ایم. توافق ما با سازمان سینمایی این بوده که بتوانیم درباره فیلم‌های سیاسی گفتگو کنیم.
مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران همچنین با اشاره به نشست‌ها بیان کرد: نشست‌های «۲۰.۳۹» را خواهیم داشت که نشست‌ها حول محور ژانر است. حتی تلاش می‌کنیم کیفیت آنها را افزایش دهیم.
آذرپندار عنوان کرد: ممکن است در بحث ژانر این سلیقه شخصی باشد اما در سیاست‌گذاری جشنواره تکلیف داریم کارهایی را انجام بدهیم. البته حوزه ژانر یک رویکرد است. تنوع و طلب خلاقیت از فیلمساز و برگشتن به دوره‌ای که فیلم کوتاه پیشنهاد دهنده بوده است. ممکن است سلیقه هم باشد اما لزوماً سلیقه‌ای نیست. در حوزه محتوا هم سلیقه در هیات انتخابی است که حضور دارند و بیش از آن پیش نمی‌روم. در انتخاب اعضای هیات انتخاب قطعا سلیقه‌ای حاکم است اما بعدش استقلال اعضای هیات مطرح و مورد تاکید است. حتما تحمل جابه‌جا شدن خط قرمزهای اخلاقی را نداریم اما در حوزه‌های دیگر می‌توانید این مسیر را ردیابی کنید. برخی مسایل در جشنواره قابل ارزیابی است. ما پای برخی جسارت‌ها در حوزه مسایل اجتماعی می‌ایستیم اما در چنین حوزه‌هایی فیلم‌های زیادی نیست. مسأله نوع پرداختن به این موضوع و چگونگی رفتار با اصول است. من درآمدی از سینما تا قبل از این نداشتم اما برایم پای‌بندی به اصول اولویت دارد . هرچیزی با این اصول در تعارض نیست، جای گفتگو دارد.
وی افزود: بخشی از ممیزی به دلیل تجمع زیاد فیلمسازان در برخی موضوعات است که گاهی جزو خط قرمزها نیست. مثلا گاهی می‌بینیم ۵۰ فیلم در حوزه صحنه‌زنی آمده و ناگزیر به حذف هستید یا الان تعداد بالایی فیلم در حوزه شکار می‌بینیم. این افراد باید بدانند که رقابت بسیار زیادی دارند. در این موضوع خط قرمزی وجود ندارد اما فیلم‌هایی به ناگزیر حذف می‌شوند تا شاهد آثار تکراری نباشیم. این نامش ممیزی نیست بلکه جلوگیری از تکرار است.
آذرپندار درباره اینکه چرا اولویت فیلمسازان شرکت در جشنواره‌های خارجی است، بیان کرد: گاهی یک دوپینگی در جریان است، برخی فیلمسازان می‌گویند فیلم ما در جشنواره فیلم تهران پذیرفته نشد اما در ملبورن پذیرفته می‌شود. ممکن است ملبورن از تهران شهر بهتری باشد اما لزوما جشنواره‌اش بهتر از جشنواره ما نیست. ما در شهرستان‌ها پاتوق‌ها را برگزار می‌کنیم اما در گرفتن سالن مشکل داریم. به فیلمساز به سختی در شهر خودش سالن می‌دهند که پرده‌اش کیفیت چندانی ندارد. چنین فیلمسازی به ناگاه فیلمش در یک کشور دیگر پذیرفته می‌شود و فکر می‌کند در کشور خودش نادیده گرفته شده است. اگر این موضوعات حل شود، برخی جشنواره‌های خارجی از سکه می‌افتند. گاهی یک توجه دوپینگی از سوی جشنواره‌های خارجی به فیلم‌ها می‌شود. برای مثال ما فیلمی داریم که اگر کپشن آخرش را برداریم اصلا متوجه نمی‌شویم درباره چیست! من البته درباره همه فیلم‌ها صحبت نمی‌کنم چون برخی از آنها هم بسیار شریف هستند. اما اینکه چگونه می‌شود با این موضوع مقابله کرد، یکی از را‌ه‌حل‌هایش این است که به این باور برسیم که جشنواره ما بهتر از بسیاری از جشنواره‌هاست، اگر شرایط نمایش فیلم‌ها هم تسهیل شود، اوضاع بهتر می‌شود.
آذرپندار بیان کرد: تاکنون دفتر تهران چیزی به نام تولید نداشته است. انجمن سالانه ۴۰۰ فیلم می‌سازد که کیفیت‌های متعددی دارند. ضمن اینکه انجمن یک نهاد آموزشی هم هست که ممکن است در بین تولیداتش فیلم بد هم باشد. حتی می‌گفتم روی همه فیلم‌ها لوگوی انجمن را نزنیم چون از آن فیلم‌ها نه حمایت چندانی شده و نه یک اثر حرفه‌ای است. زیرا برخی از فیلم‌ها، به عنوان یک فیلم پایان دوره آموزشی ساخته می‌شود. تعداد افرادی که نمی‌خواهند دیگر به جشنواره فیلم بدهند بسیار بسیار اندک است که این نشان از اعتبار جشنواره است.
وی درباره گزارش عملکرد و شفافیت مالی بیان کرد: من در دسترس رسانه‌ها و پاسخگو هستم و در حوزه مالی هم باید بگویم ما گزارش مالی را به سازمان سینمایی داده‌ایم و اگر سازمان سینمایی اجازه بدهد حتما گزارش مالی را به رسانه‌ها ارائه می‌دهیم. درباره جشنواره سال گذشته هم من نباید پاسخگو باشم اما در آنجا هم سواستفاده نشده است آن جشنواره با سه میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان برگزار شده و بخش مربوط به سالن‌های ایران‌مال و غذا همان موضوع اسپانسر بوده که رایگان درآمده است امسال اما حتما جشنواره با هزینه بالاتری برگزار خواهد شد. یکی از گرفتاری‌های همه سازما‌ن‌های تابع این است که چیزی به عنوان بودجه پشتیبانی چندان وجود ندارد و بودجه‌ای که به عنوان عدد تولیدی داده می‌شود شامل همه موضوعات است و خالص صرف تولید نمی‌شود اما طی گفتگوهایی که با سازمان سینمایی داشته‌ایم قرار شده است امسال آمارها واقعی‌تر شود.
وی در پایان از اهالی رسانه خواست تا برای جا افتادن عنوان «برگ زرین» به عنوان جایزه جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران همراه رویداد باشند.
آرش رصافی معاون تولید و پشتیبانی، طیبه فلکیان معاون امور استانها، علی جعفری معاون اداری مالی، محمدحسین امیری مشاور مدیرعامل، میکاییل دیانی معاون ارتباطات و بازرگانی، مسعود مدرسی مدیر روابط عمومی و عطا مجابی مدیر امور بین‌الملل انجمن سینمای جوانان ایران از مدیران حاضر در این نشست رسانه‌ای بودند.
انتهای پیام/