به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان ، شامگاه دوشنبه (۷ شهریور ۱۴۰۱ ) اعضای هیات مدیره، برخی از موسسین، یاوران و اعضای پیشکسوت خانه‌ی فرهنگ گیلان، میزبان " یلدا ابتهاج" بودند.
در این نشست یلدا ابتهاج پیرامون شخصیت، جایگاه، شعر «سایه» و اتفاقات اخیر گفت: نوع رفتار و منش سایه نسبت به همه چیز مقداری متفاوت است. الان از مزار [ایشان] می‌آیم. تقریبا هر شب ساعت‌های مختلفی در آنجا بودیم. وقتی گفتم که من به‌عنوان فرزند، پدرم را به شما می‌سپارم، نیازی به گفتنش نبود، ولی مردم درکش کردند و به شکل‌های مختلف پاسخش گفتند.
وی افزود : من وسیله‌ای هستم بین این دو طرف ،مردم و مسوولین. این اتفاق تنها به این خاطر افتاده است که خود سایه از مرزهایی عبور کرده بود . یک بخش کلام است که به نظر من این فرد کم‌شعرترین شاعر معاصر است. از کتاب‌‌ها و مقدار اشعارش ببینید. حساسیتی که به کلام داشت. کمترین کلماتی که حاشیه و غلو در آن نیست و حرف‌هایش را به سر راست‌ترین حالت ممکن بیان می‌کند. در عمل هم شیوه‌ی زندگی او بدون حاشیه بود و تنها چیزی هم که پاسخی بر این ادعاست ، حرف مردم است.
دختر زنده یاد ابتهاج گفت : در زمانی که مسئولان هنوز تصمیمی نگرفته بودند، مردم به خانه‌ی ارغوان می‌رفتند. یعنی عزاداری خود را شروع کرده بودند و آواز می‌خواندند و مسئولین جدل می‌کردند که کجا باید باشد. اما مردم کار خودشان را می‌کردند.
یلدا ابتهاج عنوان کرد : در شهری که خانه‌ی مادری سایه خراب شده است یعنی محل تولد سایه، این شهر اکنون نشانه می‌دهد که خواهان حفظ مفاخرش هستند.
وی گفت : بخشی از وسایلی که مربوط به پدرم است را به تهران و بخشی دیگر را به رشت منتقل خواهم کرد و وجود آرامگاه سایه در رشت خود موجب پدید آمدن حرکت های بعدی است.
وی ادامه داد : سایه آدمی بود که کم حرف زده اما زیبا حرف زده است ،در عملش هم صداقتی به کار برده بود که جایی برای کف زدن و دست زدن دیگران باقی نمی‌گذاشت./خانه فرهنگ و هنر گیلان
انتهای پیام/