به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا ؛ این سبک برنامه‌سازی قدمت طولانی در رسانه‌های سراسر دنیا دارد. در ایران هم با وجود مخالفان و موافقان آن، که گاهی پای مباحث اخلاقی را به آن باز می‌کنند، این ژانر مخاطبان خود را دارد. چه آنان که آیتم‌های تامینی از دوربین‌مخفی‌های دیگر کشورها را به تماشا می‌نشینند و چه دسته‌ای که مشتاقانه بیننده آثار ایرانی در این ژانر هستند. برای این دسته از مخاطبان مدتی است برنامه نسیما از شبکه نسیم روی آنتن می‌رود که نسبت به دیگر آثار این ژانر حال‌وهوای متفاوتی دارد.
در این برنامه موضوع‌های ارزشی هم محور قرار گرفتند و برخی از آنها حتی بیش از برنامه‌هایی با سوژه‌های اجتماعی یا سرگرم‌کننده و کمدی به دل بینندگان نشستند و بارها در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست شدند. برنامه‌هایی که واکنش باصراحت مردم در مواجهه با اتفاقات عجیب و گاه تلخ را به تصویر می‌کشید.
برنامه نسیما درحال‌حاضر تنها برنامه دوربین‌مخفی رسمی صداوسیماست. بعد از مدت‌ها و یک‌سری تجربه‌هایی که در دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ توسط برخی بزرگان مثل آقای قهرایی و دوستان دیگر در حوزه دوربین‌مخفی صورت گرفته‌بود، با توجه به دغدغه مدیر شبکه، آقای خوشرو و ما به‌عنوان سازنده، تصمیم گرفتیم این برنامه را بسازیم. هدف‌مان فرهنگ‌سازی است. در عین این‌که خودمانی برنامه می‌سازیم، تلاش اصلی‌مان فرهنگ‌سازی و به فکر فروبردن مخاطبان است.
شاید موقع‌هایی آدم‌ها با دیدن برنامه ما بخندند و شاید اشک بریزند، فکر کنند و هر واکنشی که برایشان ایجاد می‌شود را داشته‌باشند اما هدف اصلی ما فکر کردن افراد با دیدن برنامه است.
عمرانی درباره سوژه‌هایی که در این برنامه استفاده می‌کنند می‌گوید: برنامه ما درواقع برگرفته از تقویم و مناسبت‌های روز است. برنامه نسیما سعی می‌کند افراد مختلف را با چهره‌ها، نگاهها و ... مختلف درباره موضوعی که دارد در چالش قرار دهد.
ما موضوع‌ها را انتخاب می‌کنیم. مثلا می‌گوییم فلان روز، روز دختر است. اتاق‌فکری که داریم برگرفته از افراد مختلف است. صد نفر به‌صورت غیرحضوری و تقریبا ۲۰-۱۵ نفر به‌صورت حضوری و دائم در اتاق‌فکر ما هستند. هرآنچه درباره روز دختر است را بررسی می‌کنیم و بعد از مطرح‌کردن با مدیر شبکه، دنبال ساختش می‌رویم. جدا از آنتنی که دو روز در هفته داریم، اگر به ایده و سوژه‌ای نرسیدیم خیلی خودمان را موظف به ساخت برنامه و پر کردن آنتن نمی‌کنیم. بارها پیش آمد‌ه‌است که یک هفته هم به‌جای دو قسمت سه چهار قسمت روی آنتن بردیم.
این تهیه‌کننده در مورد ایده‌‌برداری از برنامه‌های دوربین‌مخفی خارجی که در این زمینه پیشرو بودند، عنوان می‌کند: تمام دوربین‌مخفی‌های خارج ایران، داخل کشور و آنچه برای فضای مجازی تولید می‌شود را دیدیم ولی هیچ‌کدام از قسمت‌های نسیما شبیه آنها نیست. به دلیل این‌که ما در ایده‌پردازی و فرم فرق داریم و دست‌مان بسته‌تر است. البته خیلی از این بسته‌بودن نگران و ناراحت نیستیم چون هدف‌مان شبیه برنامه‌های نامناسبی نیست که گاهی در فضای مجازی می‌بینیم.
انتهای پیام/