به گزارش خبرگزاری برنا، برای اینکه بدانید چرا جاماندگان پیاده‌روی اربعین به حرم عبدالعظیم (ع) می‌روند؟ در ادامه مطلب با ما باشید.
چهل و چهلم در فرهنگ اسلامی و معارف عرفانی جایگاه ویژه دارد. حفظ چهل حدیث و چله نشینی برای رفع حاجات و یارسیدن به مقامات عرفانی ، کمال عقل در چهل سالگی ازاین موارد است. در فرهنگ و تاریخ اسلامی و شیعی اربعین و چهلم روزشهادت امام حسین علیه السلام که مطابق روز بیستم ماه صفراست مورد توجه مردم است که با برگذاری دسته های عزاداری در شهرهای مختلف بویژه در کربلا و نجف آن را گرامی می‌دارند.
شروع این حرکت به سفر جابربن عبدالله انصاری و عطیه عوفی بر می گردد که در سال ۱۲۸۱ قمری با پای پیاده از مدینه حرکت کردند و در صبح اولین اربعینی که از شهادت حضرت سیدالشهدا (ع) می‌گذشت، به کربلا رسیدند و طبق آنچه که در منابع معتبر شیعه مشهود است، در روز اربعین حضرت زینب کبری (س) و امام سجاد همراه با هشتاد و چهار نفر وارد کربلا شدند و پس از گفتگو با جابربن عبدالله انصاری، قبر مطهر امام (ع) را زیارت کردند و از آنجا زیارت اربعین آغاز شد.
زیارت اربعین خود فضیلت زیادی دارد علاوه برآن به شیوه« پیاده روی » قدر وارزش والاتری دارد.
به نقل شیخ طوسی امام حسن عسکری علیه السلام فرموده اند: علامات المومن خمس: صلاه احدی و خمسین و زیاره الاربعین والتختم فی الیمین و تعفیر الجبین والجهر ببسم الله الرحمن الرحیم. علامات مومن پنج چیز است: 51 رکعت نمازگذاردن در هر شب و روز (17 رکعت نماز واجب و 34 رکعت نافله) و زیارت اربعین و انگشتر در دست راست کردن و بر خاک سجده نمودن و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم.
روایات متعددی در خصوص زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده داریم که اجر و ثواب معنوی زیادی دارد. به روایتی از امام صادق (ع) در اهمیت زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده اشاره می‌کنیم:
قَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ (ع):
یَا حُسَیْنُ مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ص. إِنْ کَانَ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ [الْمُفْلِحینَ الْمُنْجِحِینَ]حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص. یُقْرِؤُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى.
اى حسین! کسى که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین ابن على (ع) باشد، اگر پیاده رود خداوند منّان به هر قدمى که برمى‌دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى‌فرماید تا زمانى که به حائر برسد و پس از رسیدن به آن مکان شریف، حق تعالى او را از رستگاران قرار مى‌دهد تا وقتى که مراسم و اعمال زیارت را به پایان برساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب مى‌کند تا زمانى که بازگردد، در این وقت فرشته‌اى نزد او آمده و مى‌گوید: رسول خدا (ص) سلام رسانده و به تو مى‌فرماید: از ابتدا عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشته‌ات آمرزیده شد.
به گفته برخی پژوهشگران، راهپیمایی در روز اربعین از زمان امامان شیعه در بین شیعیان رایج بوده‌است، ولی سندی برای آن ارائه نشده. سید محمدعلی قاضی طباطبایی، راهپیمایی اربعین را سنت و رفتار مداومِ شیعیان از زمان ائمه دانسته که در زمان بنی‌امیه و بنی‌عباس نیز به این حرکت پایبند بوده‌اند.
گفته شده‌است این سنت فراموش شده را محدث نوری (زادروز:۱۴ دی ۱۲۱۷ خورشیدی تاریخ مرگ: ۸ مهر ۱۲۸۱ خورشیدی) احیا کرد.
این عالم بزرگوار اولین بار در عید قربان به پیاده‌روی از نجف تا کربلا اقدام کرد که ۳ روز در راه بود و حدود ۳۰ نفر از دوستان و اطرافیانش نیز با وی بودند. «محدث نوری» از آن پس تصمیم گرفت، هر سال این کار را تکرار کند، ایشان آخرین بار در سال ۱۳۱۹ هجری با پای پیاده به زیارت حرم اباعبدالله حسین (علیه السلام) رفت.
از آن پس بسیاری از عاشقان اهل‌بیت و امام حسین (علیه السلام) و نیز برخی علما و حتی مراجع تقلید با پای پیاده به کربلا سفر کرده‌اند، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی یکی از مراجع عالیقدر جهان تشیع که خود بار‌ها با پای پیاده از عتبه علویه، رهسپار عتبه حسینی شده است، درباره مراقبه و بزرگداشت روز اربعین حسینی چنین می‌گوید: « بر مراقبه کننده لازم است که بیستم صفر (اربعین) را برای خود روز حزن و ماتم قرار داده بکوشد که امام شهید را در مزار حضرتش (علیه السلام) زیارت کند، هر چند تنها یک بار در تمام عمرش باشد.
اکنون چند سالی است که شیعیان دلسوخته و پرشوری که فرصت و امکان حضور درکربلا و حضور در پیاده روی اربعین و زیارت امام حسین علیه السلام از نزدیک را ندارند سنت پیاده روی و زیارت اربعین را در تهران و از میدان امام حسین (ع) تا حرم حضرت عبدالعظیم علیه السلام با عنوان «جاماندگان »برگزار می کنند.
حضرت عبدالعظیم علیه السلام دارای ویژگی‌هایی بود که شخصیت ایشان را ازدیگران مشخص تر میکرد.
1-به چهار واسطه از فرزندان امام حسن مجتبی بود و از ذریه و سلاله خاندان پیامبراکرم (ص) بود. 2ـ خلوص وصداقت داشت که با وجود قدرت علمی ونفوذ زیاد حاضر نشد حریم اطاعت امامان معصوم را نادیده بگیرد و قیام خودسرانه بکند. 3 ـ تلمذ و شاگردی در محضر سه امام معصوم علیهم السلام 4-ونقل اخبار و روایات از قول انان و طبق فرموده امام صادق(ع) جایگاه وموقعیت شیعیان ما را به اندازه ای که از ما حدیث نقل می کنند و معارف ما را درک می نمایند بشناسید. 5 ـ وکالت ونمایندگی امام هادی(ع) زیرا امام هادی (ع) به حماد رازی فرمود اذا اشکل علیک شی من اموردینک بناحیتک فسل عن عبدالعظیم الحسنی (ع) واقرا منی السلام »«هرگاه درمسائل دینی دران ناحیه به مشکلی برخورد کردی حکم آنرا از عبدالعظیم (ع) سوال کن و از قول من سلام او را برسان » 6 ـ محمد بن همام می گوید درمجلس امام حسن عسگری (ع) ازحضرت عبدالعظیم سخن به میان امد فرمود اگر عبدالعظیم نبود میگفتم علی بن حسن بن زید بن حسن از خود فرزندی به جا نگذاشته است .7 ـ وقتی به حضور امام هادی رسید پس از عرضه دین ، امام فرمود : مرحبا بک یا ابا القاسم انت ولینا حقا «خوش آمدی براستی تو از یاران واقعی ما می باشی »
دراین راستا روایتی از قول برخی از اهل ری نقل شده است که «دخلت علی ابی الحسن العسکری علیه السلام فقال این کنت ، فقلت :زرت الحسین بن علی علیه السلام فقال اما انک لو زرت قبرعبدالعظیم عندکم لکنت کمن زارالحسین علیه السلام «محضرامام عسکری رسیدم حضرت فرمود کجا بودی ؟ عرض کردم به زیارت امام حسین علیه السلام رفته بودم فرمود مگر نمی دانی اگر قبر حضرت عبدالعظیم(ع) را که درشهر خودتان است زیارت کنی همانند آن است که امام حسین را زیارت کرده ای » (کامل الزیارات -بحارالانوارج102)
منابع :
کامل الزیارات -ابن قولویه
میزان الحکمه -محمدی ری شهری
فرهنگ عاشورا -جواد محدثی
زندگینامه حضرت عبدالعظیم (ع)-صادقی اردستان
انتهای پیام/