به گزارش خبرگزاری برنا آذربایجان غربی ، جعفر وحدت ، میزان مصرف سالانه سموم در آذربایجان غربی را با توجه به شرایط آب و هوایی، شدت تراکم و گسترش عوامل خسارت‌زا، محصول‌دهی، وضع اقتصادی کشاورز و قیمت سموم حدود یک هزار و ۲۰۰ تن اعلام کرد.
وحدت افزود: میانگین مصرف ماده موثره سموم در ایران به میزان ۶۰۰ الی ۶۵۰ گرم و در دنیا یک هزار و 300 گرم است.
وی افزود: در طی سنوات گذشته مصرف سموم پرخطر روز به روز کاهش داشته است و سموم کم‌خطر جایگزین سموم پرخطر می‌شود و گروه سموم کلره تقریبا در استان مصرف نمی‌شود.
مدیر حفظ نباتات سازمان جهاد کشاورزی استان تصریح کرد: سموم مصرفی به دو شکل فرموله داخلی و سموم آماده مصرف بین کشاورزان توزیع می‌شود که از سموم مصرفی ۱۰ الی ۱۵ درصد فرموله خارجی و مابقی در داخل کشور فرموله و تولید می‌شود.
وحدت تعداد فروشگاه‌های مجاز عرضه‌کننده سموم شیمیایی در استان را ۸۲۷ واحد اعلام کرد و گفت: پروانه‌های فنی و اشتغال آنها از طریق سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان صادر شده است.
وی ادامه داد: در بازدیدهای دوره‌ای تعداد ۱۵ واحد غیرمجاز عرضه سموم کشاورزی در استان شناسایی و به مراجع قضایی معرفی شده‌اند.
به گفته مدیر حفظ نباتات سازمان جهاد کشاورزی استان، تمام سموم عرضه شده در فروشگاه‌ها جز سموم مجاز بوده که پس از تایید آن توسط هیات نظارت بر سموم برای کنترل آفات و بیماری‌های گیاهی توصیه می‌شود و سمومی که خارج از این مسیر تهیه و توزیع شوند سموم قاچاق تلقی شده و پس از شناسایی متخلفان برابر قانون و مقرارت سازمان حفظ نباتات با آنها برخورد می‌شود.
وحدت، همچنین متذکر شد: عدم آگاهی کشاورزان و مصرف‌کنندگان با مخاطرات سموم شیمیایی، هزینه بالا، زمانبر بودن و عدم کنترل کامل آفات به توسط روش‌های غیرشیمیایی از جمله مشکلاتی هستند که باعث ایجاد محدودیت در توسعه (I.P.M) شده‌اند.
وحدت اضافه کرد: عدم اطلاع از بیولوژی آفات و عدم توجه به زمان مبارزه، بروز پدیده مقاومت توسط آفات، عدم رعایت تناوب در مصرف سموم شیمیایی، کشت توام چندین گونه از محصولات زراعی یا باغی در یک مکان واحد و ...باعث افزایش تعداد سمپاشی‌ها شده است.
مدیر حفظ نباتات سازمان جهاد کشاورزی استان خاطر نشان کرد: اندازه‌گیری میزان آلاینده‌های محصولات کشاورزی خارج از حیطه وظایف سازمان جهاد کشاورزی بوده و متولی آن طبق ماده ۲۵ قانون و آئین‌نامه اجرایی سازمان حفظ نباتات و مصوبه سال ۱۳۴۶ دانشگاه علوم پزشکی و معاونت غذا و دارو است.
انتهای پیام