خبرگزاری برنا؛ تلسکوپ فضایی هابل در تصویر جدیدی که از خوشه «ترزان ۱» به نمایش گذاشته است که در مقابل تجهیزات جدید «جیمز وب » خود نمایی می کند.
این عکس که در تاریخ ۱۰ اکتبر توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) که به طور مشترک این ماموریت را انجام می‌دهند منتشر شده است، یک خوشه ستاره‌ای کروی را نشان می‌دهد که در فاصله ۲۲ هزار سال نوری از زمین قرار دارد و پالت رنگی شگفت‌انگیزی از ستارگان با رنگ‌های مختلف را با وضوح قابل توجه نشان می‌دهد.
تصویر جدید، عمق خوشه ستاره‌ای کروی را با جزئیات بسیار بیشتری نسبت به تصویر قبلی نشان می‌دهد و تعداد زیادی از ستاره‌های سرخ و پیر را نشان می‌دهد که توسط گرانش متقابل‌شان به هم متصل شده‌اند.
خوشه‌های ستاره‌ای کروی معمولاً مجموعه‌ای از حدود صد هزار ستاره به شکلی تقریباً کروی هستند. این ستارگان به قدری نزدیک در کنار هم قرار گرفته‌اند که میانگین فاصله بین هر دو ستاره منفرد حدود یک سال نوری است، فاصله‌ای که تقریباً معادل یک چهارم فاصله بین خورشید و نزدیک‌ترین ستاره همسایه آن موسوم به پروکسیما قنطورس است.
اغلب، این خوشه‌ها خانه‌ی برخی از قدیمی‌ترین ستارگان در کهکشان ما هستند که در تصویر هابل، قرمز به نظر می‌رسند، در حالی که ستاره‌های آبی‌تر، ستارگان جوان‌تری در پیش‌زمینه هستند که بخشی از این خوشه نیستند، اگرچه به زیبایی این تصویر می‌افزایند.
آژانس فضایی اروپا اشاره کرد که خوشه‌های ستاره‌ای کروی مانند «ترزان ۱» منبع محلی مهمی از پرتوی ایکس هستند. کارشناسان می‌گویند: احتمالاً این پرتو‌های ایکس از سیستم‌های ستاره‌ای دوتایی می‌آیند که حاوی یک ستاره نوترونی متراکم و یک ستاره معمولی هستند.
ستاره نوترونی بقایای بسیار چگالی است که در اثر انفجار ستاره‌ای که سوخت آن تمام می‌شود، باقی می‌ماند. ستاره نوترونی مواد ستاره همراه را می‌کشد و باعث انفجار پرتوی ایکس می‌شود.
دانشمندان مطمئن نیستند که چه تعداد سیاهچاله با جرم ستاره‌ای یا جرم متوسط در داخل خوشه‌های ستاره‌ای کروی مانند«ترزان ۱» کمین کرده‌اند. از آنجایی که دیدن سیاهچاله غیرممکن است، آنها به جای تابش نور، آن را جذب می‌کنند و بهترین راه برای یک تلسکوپ به منظور تشخیص آنها، مشاهده تأثیر گرانشی آنها بر ستاره‌های اطراف است که متأسفانه انجام این کار در یک خوشه ستاره‌ای کروی به دلیل چگالی ستارگان آن بسیار دشوار است.
انتهای پیام/