به گزارش برنا؛ نمونه‌های اولیه زیردریایی خودران و بدون سرنشین فوق العاده بزرگ(XL-AUVs) که توسط یک شرکت دفاعی آمریکایی برای نیروی دریایی سلطنتی استرالیا ساخته شده است، زمانی که ظرف سه سال آینده تحویل داده شود، ضد آب نخواهد بود و آب از میان آن عبور می‌کند. این زیردریایی‌ها که به اندازه یک اتوبوس مدرسه هستند، توسط یک شرکت تابعه در استرالیا به نام شرکت فناوری دفاعی آندوریل(Anduril) ساخته می‌شوند.
دیوید گودریچ، مدیر اجرایی آندوریل می‌گوید: تمام XL-AUVها دارای چارچوبی از آلومینیوم خواهند بود که با پوسته‌ای سبک‌وزن پوشیده شده است و دارای شکاف‌هایی در خود است و کاملاً به صورت غرقابی سفر خواهند کرد. وی افزود: آنها یک سیستم محرکه مشترک با باتری در قسمت عقب، یک سیستم ناوبری و کنترل مشترک در مخروط دماغه خواهند داشت و میان بدنه آن برای حمل محموله در نظر گرفته شده است.
اگرچه گودریچ، انجام هرگونه پیش‌بینی در مورد اینکه این محموله‌ها چه خواهند بود را رد کرد، اما خاطرنشان کرد که این زیردریایی‌ها احتمالاً انواع وظایف مین‌گذاری، ضد مین، اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی را آسان‌تر می‌کنند.
هر نمونه اولیه از این زیردریایی دارای بدنه‌ای است که به آب اجازه می‌دهد آزادانه در آن جریان یابد. در نتیجه این شناور می‌تواند به سرعت و به راحتی تولید شود، زیرا برای تبدیل بدنه آن به یک مخزن تحت فشار به منظور اسکان خدمه نیازی به جوشکاری‌های سنگین نیست.
گودریچ می‌گوید: ماژول‌های بخش میانی می‌توانند طول‌های متفاوتی داشته باشند تا نیازهای خاص را برآورده کنند. باتری‌ها در برابر فشار مقاوم هستند و تمامی زیرسیستم‌های ناوبری و کنترل داخل مخازن تحت فشار به اندازه مخازن گاز پروپان هستند که در قسمت‌های مختلف زیردریایی قرار دارند و حداکثر فضا را برای محموله‌ها باقی می‌گذارند.
ماژول‌های محموله این زیردریایی، برد و استقامت آن را تعیین می‌کنند. شرکت سازنده ادعا کرده است که این زیردریایی توانایی انجام عملیات در کف اقیانوس تا عمق ۶۰۰۰ متری را خواهد داشت. شرکت آندوریل قصد دارد از فناوری شرکت آمریکایی Dive Technologies بهره ببرد که زیردریایی‌های بدون سرنشینی را ساخته است که برای ماموریت‌های چند هفته‌ای طراحی می‌شوند و می‌توانند تا ۱۰ روز به طور مستقل عملیات انجام دهند.
گودریچ می‌گوید: XL-UAV به هوش مصنوعی مجهز می‌شود و می‌تواند به صورت خودران عمل کند. چرا که جایی که زیردریایی‌ها می‌روند، امکان اتصال بهینه وجود ندارد، بنابراین آنها باید فوق‌العاده هوشمند باشند. سیستم‌های خودران ما می‌توانند پردازش بسیار پیچیده‌ای داشته باشند تا کارهایی مانند تجزیه و تحلیل سیستم پیشرانه، بازتاب‌های سونار و غیره برای شناسایی و باقی کارهای لازم را انجام دهد. همچنین راه‌های مختلفی وجود دارد که XL-AUV می‌تواند از طریق سیستم شبکه ارتباط برقرار کند.