مهندس جمالی میافزاید: «یکی از جنبههای جالب این فناوری، کنسانتره بودن آن و نیاز به رقیقسازی بالای آن است. این محلول به نسبت یک به صد رقیق میشود یعنی در یک لیتر آب، تنها ده سیسی کنسانتره باید ریخته شود. در نتیجه مصرف آن بسیار کم است.»
این فارغالتحصیل کارشناسی ارشد رشته مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر میگوید: «در حال اخذ مجوزهای بخش سلامت هستیم تا این محصول را وارد بازار کنیم. در قدم اول هدف ما بازار بخش خانگی است، هر چند با اندکی تغییر فرمولاسیون، نسخه ویژه صنایع را نیز آماده خواهیم کرد. این فناوری با الهام از دو محصول خارجی ساخته شده که در واقع تلفیق آن دو محصول بوده و ما به صورت ابتکاری، فرمولاسیون نانوآمولیسیون را نیز به آن اضافه کردیم.»
مدیرعامل شرکت دانشبنیان پلیمر پژوهان امیرکبیر میگوید: «ما ابتدا روی تولید کیتوسان کار میکردیم اما بررسیهای بازار نشان داد که هنوز این فناوری در ایران به خوبی تجاریسازی نشده است، از این رو به سراغ کاربردهای کیتوسان رفتیم و وارد مسیر تولید مواد ضدعفونیکننده میوه و سبزیجات شدیم. ضدعفونیکنندههای سنتی نظیر سرکه و جوششیرین اثرات نامطلوب روی میوه و سبزی دارند و اثربخشی آنها نیز ایدهآل نیست، در حالی که این فناوری نانویی بسیار اثربخشتر از روشهای سنتی و شیمیایی است.»
لازم به ذکر است که شرکت دانشبنیان پلیمر پژوهان امیرکبیر از شرکتهای حاضر در دورههای پیششتابدهی ستاد نانو بوده و در برنامههای حمایتی نانومچ نیز حضور داشته و در حال حاضر در آیکن مستقر است.