به گزارش خبرنگار نفت خبرگزاری برنا، در شرایط فعلی، امکان صادرات گاز روسیه به اروپا وجود ندارد و مسکو به دنبال راهکارهای جایگزین برای فروش گاز مازاد خود است، استفاده از ظرفیت ایران گزینه مناسبی به شمار می رود.
زیرساخت های این کار تا حدی وجود دارد و منطقه جنوب غرب آسیا و به طور خاص کشور ایران می تواند در این ارتباط برای روسیه کمک کننده باشد. ترکمنستان و آذربایجان با ایران دارای خط لوله بوده و به روسیه متصل هستند. در صورتی که بازسازی‌های جزئی انجام شود، می توان در کوتاه مدت حدود 20 الی 30 میلیارد مکعب از مازاد گاز روسیه را وارد کرد.
در بازهی میان مدت چهار ساله نیز با احداث خط لوله می توان این ظرفیت را تا دو برابر افزایش داد. البته بهتر است به گاز روسیه خریداری و با قیمت بالاتر، گاز دریافتی صادر شود. به این ترتیب، مشتری های ایران حفظ شده و بازارهای بالقوه خود را از دست نمی دهد. علاوه بر آن در توزیع گاز منطقه، یکی از مهم‌ترین ارکان شناخته خواهد شد.
سیدحمید حسینی رئیس اتحادیه صادرکنندگان نفت و گاز و پتروشیمی در گفت وگو با خبرنگار نفت خبرگزاری برنا نظرات خود را در این راستا بیان کرد.
حسینی رئیس اتحادیه صادرکنندگان نفت و گاز و پتروشیمی در رابطه با مزایای سوآپ یا خرید و بازصادرات گاز روسیه توسط کشورمان گفت: ما باید حتی الامکان از موقعیت جغرافیایی کشورمان بهره ببریم. سوآپ یا ترانزیت گاز روسیه قطعاً برای کشورمان یک مزیت محسوب می شود.
وی ادامه داد: سالهاست ما تلاش داریم تبدیل به هاب گازی منطقه شویم و این همکاری می تواند ما را به هدفمان نزدیک تر کند. با توجه به اینکه ما جزو دارندگان بزرگ ذخایر گازی جهان هستیم و تولید بالایی داریم، اگر بتوانیم از ظرفیت انتقال گاز دیگران هم بهره ببریم، منفعت زیادی کسب می کنیم.
حسینی افزود: اگر بتوانیم گاز روسیه را بخریم و خودمان آن را به فروش برسانیم، مزیت بیشتری برایمان دارد. الان این کار را ترکیه انجام می دهد. گاز روسیه را می خرد و به اروپا صادر می کند.
وی در ادامه گفت: ما در برخی ماه های سرد سال مجبور می شویم واحدهای پتروشیمی، سیمان و... را تعطیل کنیم. می توانیم از گاز روسیه برای رفع ناترازی صنایع و نیروگاه‌ها استفاده کنیم که ضرر ارزی بسیار زیادی به کشور وارد می‌شود و از این نظر نیز خرید گاز روسیه برایمان مزیت دارد.
رئیس اتحادیه صادرکنندگان نفت و گاز و پتروشیمی در ادامه با اشاره به فرصت صادراتی ترکیه و عراق گفت: همچنین با استفاده از گاز روسیه می توانیم قرارداد گازی ترکیه و عراق را تمدید کنیم و به باز صادرات گاز بپردازیم. تحویل گاز به این دو کشور به اندازه ای که با ما قرارداد دارند برایمان سودآور است. حتی امکان افزایش گاز صادراتی به ترکیه و عراق هم وجود دارد. همچنین باید از ظرفیت انتقال گاز دیگران هم بهره ببریم و از این محل نیز منفعت کسب می کنیم.
حسینی به کاهش هزینه‌های ترانزیت نیز اشاره کرد و گفت: استفاده از گاز روسیه در شمال کشور نیاز ما را به انتقال گاز از جنوب به شمال از بین میبرد و حتی الامکان هزینه های انتقال و هدررفت انرژی کاهش می یابد. روسها در صنعت نفت و گاز پیشرفت های خوبی داشتهاند. آنها ادعا دارند که 5 برابر کره زمین لوله کشی گاز انجام داده اند.
وی افزود: مسکو طی سالیان گذشته تأمین کننده گاز اروپا بوده و روسها در این زمینه تجربیات زیادی کسب کردهاند. همکاری گازی ایران با روسیه می تواند به انتقال دانش به کشور مقابل منجر شود و از این لحاظ برایمان منفعت دارد.
رئیس اتحادیه صادرکنندگان نفت و گاز و پتروشیمی با اشاره به گرفتن امتیاز از روسیه، خاطرنشان کرد: ما نباید در مذاکرات خودمان را بیش از حد مشتاق به اجرای سیاست سوآپ یا خرید گاز روسیه و بازصادراتش نشان دهیم. الان مسکو در شرایط اضطرار قرار دارد و باید برای فروش مازاد گازش چاره اندیشی کند. باید بیشتر از این موضع وارد گفتگو با روسیه شویم که این اقدام برای هر دو طرف نفع دارد و می تواند به توسعهی روابط دو کشور منجر شود و امنیت متقابل به وجود بیاورد.
حسینی افزود: باید تلاش کنیم، گاز را با قیمت خوبی از روس ها بخریم تا بتوانیم آن را با قیمت قابل قبولی به دیگران بفروشیم. چینی ها الان با قیمت بسیار پایینی نفت را از روسیه می خرند، ما هم باید بتوانیم از این فرصت به نفع خودمان بهره برداری کنیم. باید تلاش کنیم همکاری مستقیمی با روسیه داشته باشیم و در بحث انتقال گاز به پاکستان و هندوستان همکاری هایی را شکل دهیم.
وی در خصوص عملکرد وزارت نفت فعلی در افزایش روابط با همسایگان و بهره برداری از ظرفیت های موجود در حوزه ی انرژی تصریح کرد: رفت و آمدها و تحرکات زیادی از سوی وزارت نفت شاهد بوده ایم و اقدامات خوبی صورت گرفته است. اما وقتی این تحرکات می تواند برای کشور مثمرثمر باشد که اثرش را در آمار و ارقام نشان دهد. هنوز نیاز به تلاش های بیشتری داریم تا این اقدامات به نتیجه برسد و شاهد افزایش سطح همکاری ها در عمل با کشورهای منطقه باشیم. به نظر می رسد، برخی مقاومت ها در کشورهای مقصد وجود دارد که باید با رایزنی های بیشتر حل و فصل شود.
انتهای پیام/