خبرگزاری برنا؛ آلبا مونفررر، بخشی از تیم فنی دانشگاه مونیخ که این پوسته‌ها را تولید کرده، می‌گوید تعداد کمی از داروهای موجود در برابر ویروس‌های متعدد فعال هستند، بنابراین این نانولوله‌ها ممکن است یک روش جایگزین برای توسعه عوامل ضد ویروسی با طیف گسترده باشند. او می‌گوید، این ساختارها به‌طور بالقوه می‌توانند ویروس‌های جدیدی را که هیچگونه درمان شناخته شده‌ای ندارند، مانند یک بیماری همه‌گیر در آینده، به دام اندازند. ما چیزی در کشوی میز خود خواهیم داشت که می‌توانیم به راحتی از آن استفاده کنیم، قبل از اینکه ویروس جدید به‌طور گسترده‌ای گسترش یابد.»
این تیم به سرپرستی هندریک دیتز با استفاده از روشی به نام اریگامی DNA، این پوسته‌ها را ساختند. این فناوری شامل تازدن یک رشته از DNA ساخته شده در آزمایشگاه، و تبدیل آن به شکلی از پیش تعیین شده با استفاده از توالی پایه ژنتیکی است. در این مورد، یک رشته بلند از DNA با استفاده از صدها رشته کوتاه DNA که توالی‌های مکمل دارند، تغییر شکل داده و به صورت ساختاری مثلثی در می‌آید. محققان این مثلث‌ها را در نیمه پوسته‌های باز با حفره‌های ۴۰-۱۵۰ نانومتری اسمبل کردند. فضای داخلی هر نانوشل رشته‌های آویزان از جنس DNA دارد که میتواند با مولکول‌های اتصال‌دهنده به ویروس تزئین شود.
تیم دیتز پیش از این نانولوله‌های DNA را با آنتی‌بادی‌هایی که میتواند ویروس‌ها را به دست آورد و از آلوده کردن سلول‌ها جلوگیری کند، تزئین کرده بود. استفاده از آنتی‌بادی‌ها اشکالاتی دارد. هر آنتی‌بادی به طور معمول فقط یک نوع ویروس را گیر می‌اندازد و جهش‌ها می‌توانند ویروس‌ها را قادر به فرار از آنتی‌بادی کنند.
محققان اکنون آنتی‌بادی‌های مشتقات سولفات هپار را در این ساختار قرار دادند، زنجیره‌ای از قندها که در سطوح سلول پستانداران یافت می‌شود که بسیاری از ویروس‌ها قبل از آلوده شدن سلول‌ها به آن می‌چسبند. این تیم با استفاده از DNAهای مکمل، هر بخش مثلثی از یک نانوشل را با ۱۸ واحد سولفات هپاران در کنار هم قرار داد.
این ساختارها با استفاده از پوسته‌ای با اندازه مناسب، می‌توانند ویروس‌ها را از ده ها خانواده مختلف از جمله دنگو، فلج اطفال و SARS-COV-۲ به هم متصل کنند. هنگامی که محققان تعداد تقریباً معادل نانولوله‌ها و ذرات ویروس پاپیلوما انسانی را روی یک سطح ترکیب کردند، دیدند که پوسته‌ها می‌توانند بیش از ۹۰ ٪ ذرات ویروس را جمع‌آوری کنند.
پژوهشگران به‌عنوان بخشی از کنسرسیوم اروپایی به نام Virofight ، قصد دارند این نانولوله‌ها را در موش‌ها آزمایش کنند. محققان همچنین یک شرکت اسپین‌آف به نام کپسیتک (Capsitec) را برای توسعه این فناوری تأسیس کرده‌اند.
انتهای پیام/