به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛گلشید بحرایی بازیگر و چهره پرداز مهمان برنامه ۲۳ آذر ماه ۱۴۰۱ «شب نشینی»شبکه جام جم بود و در پاسخ به پرسش مجری به اینکه چگونه وارد هنر شد، عنوان کرد: پس از گذراندن دوره های بازیگری، اولین بار جلوی دوربین ایرج قادری برای فیلم «محاکمه» رفتم. چند کار کوچک دیگر هم انجام دادم و رفته رفته متوجه شدم، گریم و چهره پردازی هم دوست دارم. با اینکه گریم را بلد بودم، دوره ای مختصر نزد خانم معصومه کیانی دیدم و آن را به صورت تجربی دنبال کردم. پس از ۵ سال دستیار بودن یک کمپانی فیلم سازی به من پیشنهاد چهره پردازی داد و با ترس به دل کار رفتم. چند سال کار گریم انجام دادم و اکنون این کار را کنار گذاشته ام و مشغول بازیگری هستم.
وی درباره جذابیت حرفه چهره پردازی اظهار کرد: هنگامی که شما کتاب یا فیلمنامه ای را می خوانید شخصیت ها را در ذهن خود خلق می کند، من فکر می کنم که همه اینگونه هستند، من هم این کاراکترها را برای خودم تصویرسازی می کنم و آن طور که دلم می خواهد آن ها را خلق می کنم و این بسیار جالب است که تصویر ذهنی خود را در دنیای واقعی روی یک آنسان پیاده می کنی. مثلا بازیگری مهربان روی صندلی مقابلتان می نشیند و شما باید گریم او را متناسب با نقشش بدجنس و یا خلافکار کنی، پس از ایفای نقش آن هنرمند همه می گویند چقدر در انتخاب بازیگر اتفاق خوبی رخ داده است اما واقعیت این است که اگر گریم را پاک کند متوجه می شوی که همه این ها کار درست گریمور بوده است.
این بازیگر افزود: این هم خوشایند است که بازیگر یا مجری حالش با خودش مقابل آینه گریم خوب باشد و بعد با همان حال جلوی دوربین بیاید. البته شما در طراحی و چهره پردازی تنها نیستید و این کارگردان است که اول و آخر، مهر تایید طراحی را بر کار شما می زند زیرا او است که باید در تدوین، تیتراژ و… نظر دهد.
این گریمور عنوان کرد: اکنون در حال بازی در سریال «محرمانه» به کارگردانی محمود معظمی در ژانر اکشن هستم. این سریال به نویسندگی مهدی حمزه و تهیه‌کنندگی سید‌رامین موسوی روایتی است از پیشرفت‌های علمی دانشمندان کشورمان در حوزه پزشکی و ساخت واکسن کرونا که در مسیر رسیدن به این موفقیت مانع تراشی‌های دشمنان ایران را نمایش می‌دهد.
وی در پایان درباره اینکه چگونه وارد عرصه بازیگری شد و چه کسی استعداد او را کشف کرد، تصریح کرد: این کشف خودم بود که می توانم بازیگر باشم، از کودکی جلوی آینه برای خودم بازی می کردم و بازیگران دیگر را تقلید می کردم، مخصوصا بازیگران هندی. قبل از سریال «چوب خط» به دلیل اینکه کارگردان ها و تهیه کنندگان از من اثری شاخص ندیده بودند، خیلی فرصت به من برای ایفای نقش داده نمی شد اما برای همین سریال بود که دستیار کارگردان به من زنگ زد و گفت برای دو سکانس بیاید، بازی کنید. من هم گفتم نه اما اصرار کرد و به هر حال من هم گفتم، بیکارم و رفتم. هنگامی که تهیه کننده منصور سهراب پور به همرا کارگردان حمید بهرامیان، راش های سکانس اول را دیدند، گفتند این خانم کیست؟ برایش فیلمنامه بنویسید و اینگونه یکی از نقش های اصلی سریال شدم. به همین شکل شد که عمه سرور به مرور رنگین تر شد.
انتهای پیام/