به گزارش برنا؛ شاید تعجب برانگیز باشد اما کروکودیل‌ها نزدیک‌ترین بستگان پرندگان هستند؛ اجداد آنها متعلق به Archosauria یا Archosaurs هستند که در دوره زمین شناسی تریاس ۲۰۰ میلیون سال پیش شکوفا شدند.
مردم گاهی اوقات اصطلاحات تمساح و کروکودیل را به جای یکدیگر به کار می برند، اما این دو گونه تفاوت های مشخصی با هم دارند. گونه نادری از کروکودیل‌ها، تمساح‌های سفید هستند.
تمساح‌های سفید به آلبینیسم مبتلا هستند، یک ناهنجاری مادرزادی، که در نتیجه فقدان کامل رنگدانه تیره به نام ملانین ایجاد می‌شود. با این حال، تمساح‌های مبتلا به این بیماری کاملا سفید نیستند و رنگ زرد کمرنگی دارند.
تفاوت دیگری که آلبینو را از حیوانات لوسیتیک متمایز می کند رنگ چشم است. به دلیل عدم وجود ملانین، آلبینوها به دلیل رگ های خونی زیرین که از طریق عنبیه نشان داده می شوند، چشم های قرمز دارند. بینایی آنها مختل شده است و آنها فاقد قدرت بینایی یا تیزبینی برای حل جزئیات دقیق هستند. اما بیشتر حیوانات لوسیتیک رنگ چشم طبیعی دارند و بینایی آنها تحت تأثیر لوسیسم آنها قرار نمی گیرد.
بدون رنگدانه های تیره پوست برای استتار، به ندرت این حیوانات در طبیعت زنده می مانند. برای این حیوانات جوجه ریزی سخت است که خود را در باتلاق تاریک پنهان کنند. آنها ممکن است بتوانند برای چند روز یا حتی هفته ها از شکارچیان طبیعی خود فرار کنند. اما به دلیل رنگ پریده، آنها طعمه آسانی هستند.
آنها که در اسارت نگهداری می شوند، شانس بیشتری برای زنده ماندن دارند. حساس به نور خورشید، در محفظه های خاصی قرار می گیرند که آنها را در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید محافظت می کند.
از بیش از ۱ میلیون جمعیت تمساح آمریکایی بالغ، تخمین زده می شود که کمتر از ۱۰۰ آلبینو و تنها حدود ۱۲ گیتور لوسیتیک وجود دارد. برخی از بزرگ‌ترها که در باتلاق‌های لوئیزیانا و جنگل‌های همیشگی فلوریدا به‌عنوان نوزادی کشف شدند، طولی بیش از ده فوت و وزنی بین ۵۰۰ تا ۸۰۰ پوند دارند. آنها را می توان در مزارع تمساح و باغ وحش های مختلف و پارک های موضوعی مشاهده کرد.
از هر ده هزار کروکودیل فقط یکی از آنها لوسیتیک از تخم بیرون می آیند. کروکودیل های آلبینو به ندرت در طبیعت دیده شده اند.
جدای از فقدان غیر معمول رنگ‌آمیزی تیره، گونه‌های ذکر شده دارای ویژگی‌های فیزیکی مشابهی هستند.