به گزارش برنا؛ اداره آثار باستانی (IAA)، درست چند روز قبل از جشن میلاد مسیح، اعلام کرد که غاری ۲,۰۰۰ ساله در جنگلی در اورشلیم پیدا شده است که کنده کاری هایی به زبان های یونانی باستان و عربی نام سالومه مقدس، قابله حضرت مریم در آنها ذکر شده است.
گروه‌های باستان شناسی، همچنین ویرانه‌هایی از مغازه‌هایی را در نزدیکی این غار کشف کرده‌اند که مربوط به قرن‌های هشتم و نهم میلادی است که چراغ‌های نفتی مورد استفاده در این عبادتگاه را می‌فروختند. صدها چراغ کامل و شکسته در محوطه بیرونی این غار پیدا شده است که اثبات می کند این مکان محل عبادت بوده است.
یکی از باستان شناسان گفت: «ما معتقدیم که زائران به اینجا می آمدند، یک چراغ نفتی کرایه می کردند، داخل غار دعا می خواندند و به راه خود ادامه می دادند.» نقش سالومه به عنوان قابله در هنگام تولد مسیح در انجیل سنت جیمز بازگو شده است که در آن ماجرای لقاح مریم، تربیت و ازدواج او و سفر این زوج به بیت‌لحم، همراه با جزئیاتی از عیسی به عنوان یک پسر جوان را بازگو می کند.
نام سالومه (یا به عبری: شالوم یا شلومیت) یک نام رایج یهودی است. سالومه قابله اهل بیت‌لحم بود که برای شرکت در تولد عیسی مسیح فراخوانده شد. او نمی‌توانست باور کند که از او خواسته شده بود که یک نوزاد از زنی باکره را به دنیا بیاورد و دستش خشک شد و تنها زمانی که گهواره نوزاد را در دست گرفت، شفا یافت.
این غار شامل چندین اتاق با طاقچه های تدفین و جعبه های سنگی است که نشان دهنده رسم تدفین یهودیان است.
IAA در بیانیه خود گفت: «با قضاوت بر اساس صلیب ها و ده ها کتیبه حکاکی شده بر دیوارهای غار در دوره بیزانس و اوایل اسلام، کلیسای کوچک به سالومه مقدس وقف شده است».
این صحن که بیش از ۱,۱۴۸ متر مربع وسعت دارد، با دیوارهای سنگی احاطه شده است که از سنگ های مجزا به شکل مربع ساخته شده اند. باستان شناسان همچنین کفپوش موزاییکی را کشف کردند که زمانی محوطه جلوی غار را تزئین می کرد.
برخی از سنگ‌ها با طرح‌های گیاهی تزئینی ظریف، از جمله گل‌های رز، انار و گلدان آکانتوس که ویژگی‌های مشخص یهودیان است، تراشیده شده‌اند.
IAA اظهار داشت: «پیشگاه و غار گواهی می دهند که مقبره متعلق به یک خانواده ثروتمند یهودی است که تلاش زیادی برای آماده سازی غار انجام داده اند.»