به گزارش خبرگزاری برنا هرمزگان، علی ستاری عضو کمیسیون دینی، مذهبی و اعتقادی مجمع سازمان‌های مردم‌نهاد هرمزگان، در یادداشتی به مناسبت ولادت سراسر نور حضرت جوادالائمه علیه‌السلام نوشت: خداوند تبارک و تعالی در بین مردمان دو امانت گرانبها به وسیله نبی مکرم اسلام(ص) قرار داد که طبق حدیث مبارک ثقلین کتاب الله و عترت رسول گرامی اسلام(ص) بودند، یکی از این دو امانت گرانبها، تحت عنوان اهل‌بیت پیامبر اسلام(ص) از طرف خداوند متعال به مقام امامت منصوب شدند و این سلسله جلیله امامت وظیفه خطیر جلوگیری از انحراف جامعه اسلامی را بر عهده گرفت، اما با وجود اینکه نبی مکرم اسلام در غدیر همه چیز را برای چراغ راه آینده جامعه اسلامی روشن کرده بود بعد از رحلت بنیانگذار تمدن اسلامی، شاهد یک‌سری انحرافات در بطن و ظاهر جامعه بودیم که در جستجو برای چراییِ تحقق این اتفاقات نامبارک، شاهدیم که یکی از اصلی‌ترین علل، فاصله‌ای است که بین امت و امامت می‌افتد، شاید یکی از ریشه‌های این فاصله‌ی انحراف‌آفرین، ترویج دیدگاهِ " قرآن ما را بس است " بود که از آخرین روزهای حیات مبارک رسول گرامی اسلام(ص) آغاز شد، اما این تمامِ ماجرا نبود و جریان‌های تمامیت‌خواهِ بعد از پیامبر، به شکاف‌آفرینی میان امت و امامت بسنده نکرد و قرآن را نیز تقریبا کنار گذاشت و آن را به یک نماد مقدس تبدیل کرد.
در این مسیر حتی شاهد طرح مسائلی چون تحریف قرآن کریم هم بودیم که البته تشیع در مقابل آن ایستاد و تقریبا این عقیده نتوانست خیلی برای از میدان راندن کتاب الهی اثرآفرین باشد.
جدا شدن مردم از این دو ودیعه الهی باعث شد در مدت زمان کوتاهی جامعه اسلامی که بر اساس ارزش‌های والای انسانی شکل گرفته بود از سلطنت‌های قیصری و کسرایی نیز پیشی بگیرد و خودِ حکام و خلفا که صدقه‌ی سر اسلام به قدرت رسیده بودند به عاملی برای نابودی حکومت اسلامی شوند که با ارزش‌هایی متمایز از سلطنت‌ها ایجاد شده بود، اما در این بین قطعا اصلی‌ترین مانع، وجود مقدس ذوات نورانیِ اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم السلام بود که چون کوهی استوار مقابل انحرافات جامعه ایستاده بودند.
به واسطه مبارزات ائمه هدی علیهم السلام که منطبق با بایدها و نبایدهای و به فراخور فهم جامعه آن روز بود، در تمام برهه‌هایی که جامعه اسلامی از ریل اصلی خود خارج شد، با شهامت و شجاعت به ریل بازگرداندند مثال واضح آن حکومت ۵ ساله امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام، بعد از ۲۵ سال، شهادت حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام و مواجهه امام سجاد علیه‌السلام با جامعه‌ی جاهلیت‌زده‌ی عربِ بعد از کربلا است.
البته در این سیر مبارزاتی انسان ۲۵۰ ساله، طاغوت نیز بیکار ننشسته و از هر طریقی تلاش کردند که فشار را بر اهل‌بیت عصمت و طهارت فزونی بخشند که شاید مثال عینی و ملموس آن نفوذ در بین اهل خانه اهل‌بیت علیهم السلام است، که به تبع آن چند تن از ائمه به وسیله همسران خود به شهادت رسیدند که یکی از آن‌ها وجود نازنین و مبارک امام جواد علیه‌السلام است.
(امام جواد علیه السلام فرزند مبارک و برومند حضرت علی‌بن موسی‌الرضا علیه‌السلام است که در کودکی به دلیل اجبار حکومت مأمون برای انتقال امام رضا علیه‌السلام از مدینه به طوس از پدر بزرگوارشان در هشت یا هفت سالگی جدا شدند و بعد از شهادت امام رضا علیه السلام حدود ۱۷ الی ۱۸ سال امامت کردند.)
همانطور که گفتیم هر امامی به فراخور دوران زمان امامتش مبارزاتی با حکومت وقت که طاغوت بوده است داشته است و در این بین شاید کمتر به نوع مبارزاتی امام جواد علیه‌السلام توجه شده است، یکی از مبارزات مهم امام جواد علیه‌السلام گسیل "ثقات" به مناطق مختلف جامعه اسلامی بود به شکلی حضرت علمایی را که در کرسی‌های علمی خود تربیت می‌کردند برای نشر احکام اسلامی و جلوگیری از انحرافات به سمت دیگر شهرها و ممالک می‌فرستاد و این طریق یکی از شیوه‌های مبارزاتی این امام بزرگوار بود.
نکته دیگری که باید آن را در زمره شیوه مبارزاتی حضرت جوادالائمه بررسی کنیم این است که طبق بیان مقام معظم رهبری امام جواد علیه السلام " مبتکر بحث آزاد اجتماعی " بودند و بحث آزاد اجتماعی یکی از آثار و برکاتی که دارد این است که روشنگری و جهاد تبیین را بیش از پیش به دل و کف جامعه می‌آورد چرا که در روزگار گذشته تلویزیون و فضای مجازی و روزنامه وجود نداشت که به راحتی بتوان تبیین انجام داد اما این امام بزرگوار با شجاعت بالایی که داشتند تببین در کف جامعه را با بحث‌های آزاد اجتماعی رونق دادند و شاید یکی از عللی که حضرت در جوانی و ۲۵ سالگی به شهادت رسیده است همین رشد شخصیت اجتماعی حضرت بوده است.
به زعم رهبر معظم انقلاب اسلامی درس بزرگی که از امام جواد علیه السلام می‌توان آموخت این است که در هنگامی که در مقابل قدرت‌های بزرگ و منافق قرار می‌گیریم باید همت کنیم که هوشیاری مردم را برای مقابله با این قدرت‌ها بالا ببریم، اگر دشمن، صریح و آشکار دشمنی بکند و اگر ادعا و ریاکاری نداشته باشد، کار او آسان‌تر است. اما وقتی دشمنی مانند مأمون عباسی چهره‌ای از قداست و طرفداری از اسلام برای خود میآراید، شناختن او برای مردم مشکل است. در دوران ما و در همه‌ی دورانهای تاریخ، قدرتمندان همیشه سعی کرده‌اند وقتی از مقابله‌ی رویاروی با مردم عاجز شدند دست به حیله‌ی ریاکاری و نفاق بزنند.
بنابراین با این تفاسیر باید بگوییم که امام جواد علیه الگوی تمام نمای جهادتببین در جامعه هستند.
انتهای پیام/