خبرگزاری برنا-زهرا وجدانی؛ در حالی که پهپادهای هوایی می توانند مسافت های طولانی را به سرعت طی کنند، پهپادهای آبی می توانند محیط های زیر آب را کاوش کنند. TJ-FlyingFish بهترین های هر دو جهان را ارائه می دهد، زیرا یک کوادکوپتر پرنده است که همچنین می تواند راه خود را در اعماق نیز باز کند.
TJ-FlyingFish در حال حاضر در قالب نمونه اولیه کاربردی، توسط تیمی از دانشمندان موسسه تحقیقاتی شانگهای چین برای سیستم‌های خودمختار هوشمند، دانشگاه Tongji و گروه تحقیقاتی سیستم‌های بدون سرنشین در دانشگاه چینی هنگ‌کنگ توسعه داده شد.
در نگاه اول بسیار شبیه هر کوادکوپتر دیگری به نظر می رسد که از یک بدنه گنبدی مرکزی و چهار بازو تشکیل شده است که هر یک دارای یک واحد پیشرانه (یک ماژول موتور/ پروانه) در انتهای آن هستند. با این حال، هر واحد پیشرانه دارای یک جعبه دنده دوسرعته ویژه است، به علاوه بازویی که روی آن نصب شده است می تواند به طور مستقل نسبت به بقیه پهپاد بچرخد.
هنگامی که هواپیما در حال پرواز است، هر چهار واحد رو به بالا هستند و پایه‌های خود را با سرعت بالاتر از دو سرعت می‌چرخانند. هنگامی که روی آب فرود آید، واحدها رو به پایین می چرخند و سپس با سرعت کمتری می چرخند و پهپاد را به زیر سطح می کشند. به منظور حرکت به صورت عمودی و افقی پس از غوطه ور شدن کامل، پهپاد زاویه و نیروی رانش هر واحد پیشران را در صورت نیاز تنظیم می کند. پس از اتمام کار با قرار گرفتن در زیر آب، پهپاد می تواند به سطح زمین برگردد و پرواز کند.
TJ-FlyingFish با وزن 1.63 کیلوگرم (3.6 پوند) در شکل اثبات مفهوم فعلی خود، می تواند به مدت 6 دقیقه در هر بار شارژ باتری شناور بماند یا به مدت 40 دقیقه زیر آب حرکت کند. همچنین می تواند تا عمق حداکثر 3 متر (9.8 فوت) فرود بیاید و حداکثر سرعت زیر آب 2 متر (6.6 فوت) در ثانیه است.
علاوه بر این، پروفسور بن چن از دانشگاه چینی هنگ کنگ به ما می گوید که این پهپاد کاملاً خودمختار است و در هیچ نقطه ای از سفر آبی خاکی خود به «انسان در حلقه» نیاز ندارد. کاربردهای احتمالی این فناوری شامل بررسی های هوایی/آبی، سنجش از راه دور و عملیات جستجو و نجات است.
به عنوان یک نکته جالب، دانشمندان در دانشگاه اوکلند قبلاً یک کوادکوپتر پرنده/ شنای زیر آب برای خود ساخته بودند که به نام Loon Copter شناخته می شد. به صورت افقی روی آب فرود می آمد، سپس آب را به داخل محفظه شناوری خود پمپ می کرد و باعث می شد که به یک سمت پایین متمایل شود. سپس این پهپاد با استفاده از ملخ های عمودی خود در آب حرکت می کرد و با پمپاژ آب به داخل و خارج از محفظه شناوری خود به سمت بالا و پایین حرکت می کرد.
چن و همکارانش مقاله‌ای را در مورد تحقیقات خود در کنفرانس بین‌المللی IEEE 2023 در مورد رباتیک و اتوماسیون در لندن در ماه مه ارائه خواهند کرد.
انتهای پیام/