به گزارش خبرگزاری برنا از قزوین؛ علیرضا خزائلی در این باره اظهارداشت: این آثار شامل آیین جوش‌عزا، آیین چاق‌چاقی و آیین زاری‌زاری در منطقه الموت‌غربی و مهارت تهیه قوز حلوا ( حلوای گردو) ضیاءآباد ( شهرستان تاکستان) هستند.
وی گفت: جوش عزا آخرین مرحله از عزاداری شب عاشورا مربوط به الموت غربی است که در این زمان معمولا نوحه خاصی خوانده می‌شود و سینه زنان با نوعی آرایش خاص در کنار هم قرار گرفته و با حرکات یکنواخت دست و پا و به صورت هماهنگ نوحه را اجرا می‌کنند.
مدیرکل میراث فرهنگی استان قزوین تصریح کرد: پس از اتمام سوگواری‌های شب عاشورا هیئتی کوچک شامل ۸ تا ۱۰ نفر در کوچه‌های روستای موشقین حرکت می‌کنند و جلوی درب منازل شروع به نوحه‌سرایی می‌کنند که این هیات و مراسم به نام چاق‌چاقی شهرت دارد.
خزائلی در خصوص آیین زاری‌زاری نیز گفت: در این آیین مردم پس از اتمام عزاداری شب عاشورا یک ساعت قبل از اذان صبح به مسجد باز می‌گردند و شخصی با نواختن شیپور یا کرنا آمادگی مسجد برای برگزاری این مراسم را اعلام می‌کند و پس از شنیدن صدای کرنا مردم برای نوحه‌خوانی راهی مساجد می‌شوند.
وی ادامه داد: آخرین نوحه زاری زاری است که بسیار سوزناک بوده و گاهی بداهه‌های مناسب شرایط روز نیز در آن آورده می‌شود.
مدیرکل میراث فرهنگی استان قزوین اظهارداشت: قوز حلوا که عموما در مراسم سوگواری و ختم تهیه می‌شود از مهمترین نذری‌های ماه محرم و صفر در ضیاءآباد تاکستان است که از خمیر تهیه شده که شامل گردو، کمی آرد و شیره انگور است.
وی ادامه داد: این حلوا به‌لحاظ موارد تشکیل‌دهنده کاملا بومی بوده و همه مواد آن در منطقه به‌دست می‌آید.
انتهای پیام