خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ مدارگرد قمری رهیاب کره (KPLO) که با نام دانوری نیز شناخته می‌شود، در اواسط ماه دسامبر به مدار نزدیک ماه رسید و اولین دسته از تصاویر خیره کننده را در ژانویه ارائه کرده است. این فضاپیما از آن زمان تاکنون بی سر و صدا به کار علمی خود ادامه می‌دهد.
اکنون موسسه تحقیقات هوافضای کره (KARI) مجموعه جدیدی از تصاویر دانوری را منتشر کرده است که نما‌های دقیقی از دره والیس ریتا در نیمه‌ی پیدای ماه که در تاریخ ۵ ژانویه ۲۰۲۳ گرفته شده، منطقه دریای رگبار‌ها در ۱۰ ژانویه، منطقه اقیانوس طوفان‌ها در ۱۳ ژانویه و مجموعه‌ای از تصاویر که تغییرات زمین را از مدار ماه نشان می‌دهد، به خوبی نشان می‌دهد.
دریای رگبار‌ها یکی از دریاوار‌های کره ماه است. دریای رگبار‌ها در اثر روان شدن گدازه‌ها به درون یک گودال برخوردی پدید آمده است. این گودال، خود در اثر برخورد یک جسم بسیار بزرگ به سطح ماه در گذشته‌های دور پدید آمده است.
دریاوار‌های ماه سطح هموارتری نسبت به دیگر آبگیروار‌های ماه دارند، زیرا گدازه وارد شده به آن‌ها بسیاری از ناهمواری‌ها را پوشانده است. ولی سطح دریای رگبار‌ها به همواری اولیه خود نیست، زیرا رخداد‌های بعدی ناهمواری‌هایی در آن به وجود آورده است.
دریای رگبار‌ها ۱۱۲۳ کیلومتر قطر دارد و بزرگ‌ترین آبگیروار پس از اقیانوس توفان‌ها است. دریای رگبار‌ها همچنین بزرگ‌ترین دریاوار پدید آمده در یک حوضه برخوردی است.
اقیانوس توفان‌ها نیز نام دشت بازالتی بسیار بزرگی بر روی سطح کره ماه است. این اقیانوس‌وار در کناره غربی نیمه‌ی رو به زمین کره ماه قرار گرفته و نام توفان‌ها را برای این پهنه برگزیده‌اند، زیرا در قدیم این خرافات وجود داشته که با ظاهر شدن این بخش از ماه که در زمان یک‌چهارم دوم است، آب‌های روی زمین متلاطم و توفانی می‌شوند.
یک‌چهارم دوم، یکی از حالت‌ها یا اصطلاحا گام‌های ماه است که به حالتی از حالت‌های مختلف دیده شدن بخش روشن ماه از زمین گفته می‌شود.
اقیانوس توفان‌ها بزرگ‌ترین آبگیروار سطح ماه است که در راستای محور شمال جنوب ۲۵۰۰ کیلومتر درازا دارد. مساحت این اقیانوس‌وار حدود ۴ میلیون کیلومتر مربع است.
این کویر بزرگ نیز مانند دیگر آبگیرواره‌های کره ماه در نتیجه سیل‌های بازالتی بسیار قدیمی شکل گرفته است. این بازالت‌ها که توسط انفجار‌های آتشفشانی بر روی سطح ماه پخش شده‌اند، بخش‌های زیادی از سطح این کره را با لایه‌ای از تفتال‌های سنگ‌شده صاف و ضخیمی پوشانده است.
کاوشگر دانوری در اوایل ماه اوت سال گذشته با موشک «فالکون ۹» شرکت اسپیس‌ایکس پرتاب شد و در نهایت در ۲۷ دسامبر به مدار مورد نظر خود رسید. طبق به‌روزرسانی که موسسه تحقیقات هوافضای کره (KARI) منتشر کرده است، این کاوشگر فاز عملیاتی کامل خود را در ۴ فوریه آغاز کرده است.
این فضاپیما همچنین حامل ابزاری موسوم به ShadowCam است که با بودجه ناسا ساخته شده و برای نگاه کردن به دهانه‌های ماه طراحی شده است که طبقات آن نور مستقیم خورشید را دریافت نمی‌کنند.
ابزار ShadowCam از دوربین‌های مدارگرد شناسایی ماه ناسا گرفته شده است، اما ۲۰۰ برابر به نور حساس‌تر است که به آن اجازه می‌دهد تا نور منعکس‌شده از دیواره‌ها و قله‌های دهانه را بگیرد تا مناظر بی‌سابقه‌ای را در مناطق همیشه در سایه‌ی ماه یا PSRها ارائه دهد.
ابزار ShadowCam مجموعه‌ای از تصاویر از دهانه شکلتون (Shackleton) در قطب جنوب ماه گرفته است که نمای دقیقی از دیواره و کف این دهانه همیشه در سایه را نشان می‌دهد. به گفته ناسا، این آزمایش‌ها برای کالیبره کردن و آزمایش عملکرد دوربین به عنوان بخشی از یک دوره وارسی عملیاتی طراحی شده‌اند که قبل از پایان فوریه به پایان می‌رسد.
همانطور که گفته شد، دانوری اولین ماموریت اکتشافی کره جنوبی در اعماق فضا است که به ماه می‌رسد.
«دانوری» سفر طولانی و مداری خود به ماه را در روز چهارم اوت سوار بر موشک فالکون ۹ اسپیس‌ایکس از پایگاه فضایی کیپ کاناورال فلوریدا آغاز کرد. این پرتاب موفقیت‌آمیز، دانوری را وارد مدار انتقال ماه بالستیک کرد که کاوشگر را در یک سفر ۱۳۴ روزه‌ی کم‌مصرف به فضای میان زمین و ماه برد. سرانجام دانوری وارد مدار قطبی ماه شد و در فاصله ۱۰۰ کیلومتری از سطح ماه قرار گرفت.
این کاوشگر ۶۷۸ کیلوگرمی اولین ماموریت اکتشافی کره جنوبی است که فراتر از مدار زمین می‌رود. این ماموریت جاه‌طلبانه ۱۸۰ میلیون دلار هزینه داشته است. دانوری شش محموله علمی جداگانه را که برای جمع‌آوری داده از طیف وسیعی از اهداف علمی طراحی شده‌اند با خود به ماه برد. پنج مورد از این ابزار‌ها شامل یک تصویرگر سطوح، یک دوربین قطبش‌سنج زاویه باز، مغناطیس‌سنج، طیف‌سنج پرتو گاما و یک محموله آزمایشی فناوری شبکه جدید بودند که توسط دانشگاه‌ها و سازمان‌های تحقیقاتی کره ساخته شده‌اند.
همانطور که اشاره شد، ناسا نیز در قالب ششمین محموله در این فضاپیما حضور دارد. محموله این آژانس فضایی آمریکایی یک دوربین بسیار حساس به نام «ShadowCam» است که برای شناسایی مناطق دائما در سایه قطب‌های ماه طراحی شده است تا نشانه‌هایی از رسوبات یخ پیدا کند. داده‌های این ابزار می‌تواند برای برنامه آرتمیس ناسا که هدف آن ایجاد حضور پایدار انسان در ماه است، مفید باشد.
کاوشگر کره جنوبی بخشی از علاقه فزاینده بین‌المللی به فعالیت در ماه است. به عنوان مثال، دانوری یک ماه پس از ورود ماهواره کپستون ناسا به ماه رسید. ماموریت «آرتمیس ۱» این آژانس با موفقیت به مدار ماه پرتاب شد و در زمانی که دانوری در مسیر ماه بود، فضاپیمای اوریون به زمین بازگشت.
دانوری همچنین اولین گام به سوی جاه‌طلبی‌های بزرگ‌تر در ماه برای کره جنوبی است که یک فرود رباتیک روی ماه را برای حوالی سال ۲۰۳۲ در نظر دارد و همچنین انجام یک ماموریت به مریخ را در سال ۲۰۴۵ دنبال می‌کند.
انتهای پیام/