به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا؛ این روزها حواشی فوتبال از بعد اعتراض به داوری ها وارد شرایط کاملا خاصی شده و در برخی موارد شرایط به گونه ای شده است که فرقی ندارد تیم برنده بازی باشی یا بازنده، همه از داوری ها و اشتباهات آن می نالند و خود را در خصوص این ماجرا محق می دانند و معتقد هستند راه برون رفت از این چالش همه گیر ورود سریع و اورژانسی تکنولوژی VAR به فوتبال ایران است!
VAR پایان تنش های داوری می شود؟
این ماجرا که آیا با باز شدن پای VAR به فوتبال ایران چه مدت زمان لازم است که فرهنگ سازی بهره گیری از این تکنولوژی برای ما ایجاد شود و به جز هزینه های سرسام آور تجهیز ورزشگاه ها و آموزش داوران در این زمینه باید به این موضوع توجه شود که حضور این ابزار تا چه حد می تواند مشکلات داوری فوتبال ما را برطرف کند و به زبان ساده تر، با ورود VAR آیا شاهد پایان تنش های مربوط به اشتباهات داوری خواهیم بود یا نه از موارد دارای اهمیت است.
فرشته نجات یا دردسری تازه!
اگر بخواهیم خوشبینانه به این ماجرا نگاه کنیم باید گفت VAR پایانی برای مشکلات و اشتباهات داوری در فوتبال ایران است و می توان از این ابزار به عنوان فرشته نجات فوتبال ایران در این وضعیت یاد کرد اما اگر بخواهیم نیمه خالی لیوان را در این ماجرا بررسی کنیم بدون تعارف باید گفت حتی این احتمال وجود دارد که با ورود این تکنولوژی نه تنها شاهد پایان درگیری های این روزها فوتبال نخواهیم بود بلکه شاید مشکلی بر مشکلات حال حاضر فوتبال ما نیز اضافه کند؟
VAR هدف است یا وسیله؟!
VAR فی نفسه در نقش یک کمک و چشم سوم برای داوران است اما باید به این موضوع اذعان داشت در نهایت این داور و نیروی انسانی است که در امر داوری حرف آخر را خواهد زد پس باز هم نقش نیروی انسانی در این ماجرا حرف اول و آخر را می زند! بدون شک موضوعی که کاملا مشخص است و هیچ شک و شبهه ای در آن وجود ندارد، این است در موضوع مهمی مانند داوری نقش نیروهای انسانی بیشتر و پر رنگ تر از VAR یا هر تکنولوژی غیرانسانی است. آموزش نیروهای مستعد و کاربلد در امر داوری اصلی ترین موضوعی است که پیش از مجهز شدن ورزشگاه ها به VAR به آن رسیدگی شود.
جای خالی ستاره های داوری در فوتبال ایران
در سال های نه چندان دور مردانی مانند مسعود مرادی ها، نوید مظفری‌ها، سعید مظفری‌زاده ها و...... جزو مردان سیاه پوشی بودند که در 80 و دهه 90 مردان سرشناس در امر داوری در فوتبال ایران بودند که چه بسا نام و نشان و اعتبارشان در فوتبال از برخی ستاره‌های تیم های فوتبال ایران بیشتر بود اما در سال های اخیر کمتر شاهد ظهور داورانی این چنینی در فوتبال مان بودیم، موضوعی که نشان می دهد کمیته داوران در امر سازندگی و پرورش نیروهای جدید و معتبر اصلا موفق عمل نکرده اند و نمی توان به آنها در این زمینه نمره قبولی داد، ضمن این که پس از بازنشستگی و پایان دوران قضاوت این نسل از داوران فوتبال ایران کمتر شاهد بهره گیری از تجربه این نفرات در سال‌های اخیر بوده ایم!
تکلمه
مخلص کلام این که در شرایط فعلی دلخوش بودن به ورود تکنولوژی کمک داور ویدیویی به تنهایی نمی تواند حلال مشکلات فراوان داوری در فوتبال ایران باشد و باید در موازات تلاش برای ورود این تکنولوژی به فکر تجهیز و بازسازی در نیروی انسانی در بخش داوری باشیم؛ موضوعی که شاید اهمیت و تاثیرگذاری اش بدون شک بیشتر و موثرتر از ورود VAR به فوتبال ایران خواهد بود.
خبرنگار: سمیه قدیری
انتهای پیام//