به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ این دونوازی موسیقی جز را «لائوس سارکوزی» نوازنده ویولن و «بالاش هوروات» نوازنده پیانو روی صحنه بردند و این در حالی بود که اولین اجرای بین‌الملل جشنواره با حضور سفیر کشور مجارستان روی صحنه رفت.
قطعه نخست « Donna Lee» اثر چارلی پارکر(Charlie Parker ) نوازنده ساکسیفون آلتو و نابغه بی‌همتای بداهه‌نوازی جاز بود. قطعه بعدی نیز «Misty» به معنای (مه‌آلود) اثر ارول گارنر(Errol Garner ) نوازنده آمریکایی پیانوی جاز محسوب می‌شد که بسیاری او را برترین نوازنده‌ای می‌دانند که موسیقی معاصر غرب به خود دیده است. گوش موسیقی و توانایی بسیار زیاد ارول گارنر در نواختن پیانو او را محبوب خاص و عام در موسیقی جاز کرد و اجراهای بسیار دلپذیری از نغمه‌های استاندارد جاز دارد.اما اثربعدی از کول آلبرت پورتر(Cole Porter ) آهنگساز و ترانه‌ساز آمریکایی با نام«Night and day» بود که از جمله ترانه‌های معروف این آهنگساز است. قطعه دیگری که توسط این نوازنده به زیبایی به اجرا درآمد« It don’t mean a thing, Astor Piazzola: Oblivion » اثر دوک الینگتون(Duke Ellington) نام داشت. ادوارد کندی الینگتون معروف به دوک یکی از پیانونوازان و آهنگسازان و رهبران ارکستر بزرگ تاریخ موسیقی جاز در آمریکا بود. آهنگ « Spain» اثر Chick Corea قطعه بعدی بود که به اجرا درآمد.
قطعه دیگری که در این دوئت توسط این دو نوازنده چیره دست اجرا شد،«Bebop» اثر دیزی گیلیسپی(Dizzy Gillespie) نوازنده ترومپت و از پایه‌گذاران سبک پرشتابی از موسیقی جاز به نام سبک بی‌باپ بود. سه اثر (All the things you are, Rezső Seres: Glommy Sunday, ) اثر جروم کرن(Jerome Kern) ترانه‌ساز آمریکایی و در پایان آهنگ«Cherokee » اثر ری نوبل(Ray Noble) آهنگساز، رهبر گروه موسیقی و هنرپیشه اهل انگلستان به اجرا درآمد.
«لائوس سارکوزی» نوازنده ویولن در گفت و گو با ستادخبری جشنواره موسیقی فجر در خصوص اجرای این گروه در قالب جشنواره موسیقی فجر بیان داشت: «اولین باری است که هم به ایران می‌آیم و هم در جشنواره موسیقی فجر شرکت می‌کنم.
او درباره شناختش از موسیقی ایرانی و جشنواره موسیقی فجراظهار کرد: قبل از اینکه به اجرا بیایم مطالعاتی در این زمینه داشتم و متوجه شدم در دوره‌های قبل جشنواره هم اجراهای خوبی برگزار شده است. از سالن و فضای اجرا هم بسیار رضایتمندم؛ اما درباره موسیقی ایرانی باید بگویم، اجداد من مهاجر بودند و یک احتمالی هم وجود دارد که از ایران هم بوده باشند. علاوه برآن یکی از سازهایی که می‌نوازم به نام «تیمبال» شبیه به سازهای ایرانی است و به همین سبب شناخت نسبتا خوبی از موسیقی ایرانی دارم.
او درباره اینکه برگزاری چنین فستیوال‌هایی در تبادل فرهنگی و هنری بین کشورها چه میزان اثرگذار است پاسخ داد: «بی‌تردید اثرگذار است و چه بهتر آنکه این تبادل فرهنگی از هر دو سو صورت گیرد. از نگاه من موسیقی زبانی است که به راحتی با مردم ارتباط برقرار می کند. خود من به شخص در این اجرا، وقتی هنگام نوازندگی، نگاهم به حاضران در سالن افتاد، گویا با آنها در حال سخن و گفت و گو هستم و خوشحالم که می‌توانم با این روش با آنها ارتباط برقرار کنم با وجود آنکه هیچ یک به زبان یکدیگر آشنایی نداریم.
این نوازنده ویلون در پایان درباره اینکه آیا تمایل دارد در ایران ورک شاپ برگزار کند، گفت: بله؛ با کمال میل و حتما و بسیار خوشحال می‌شوم که این اتفاق بیفتد تا فرصتی باشد موسیقی مجارستان را به موزیسین‌های ایرانی بیشتر معرفی کنم.»
انتهای پیام//