خبرگزاری برنا؛ محققان نوشتند: در سال‌های اخیر، نانوذرات در تومور سلول اپیتلیوئید محیطی بدخیم، فیبروز کبدی، بیماری‌های التهابی روده، اسپوندیلیت آنکیلوزان و سایر بیماری‌های التهابی اعمال شده است. آرتریت نقرس به‌عنوان یک آرتریت التهابی ممکن است توسط نانوذرات کاهش یابد. در مقایسه با آلوپورینول، نانوذرات می‌توانند زیست سازگاری و فراهمی زیستی ماده را بهبود بخشند و سمیت و عوارض جانبی مواد را کاهش دهند.
تحقیقات اخیر نشان داده است که نانوذرات اکسید روی (ZNO-NPS) می‌توانند باعث ایجاد اسید اوریک اسید و Puerariae Lobatae Radix شوند و در نتیجه می‌توانند سطح اسیدهای اوریک را کاهش دهند. این تجزیه و تحلیل‌ها، همه بین سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۲ منتشر شده است.
نانوذرات به طور موثری سطح اسید اوریک را کاهش می‌دهند. با این حال، آن‌ها از درمان با آلوپورینول مؤثرتر نبودند. بیشتر تحقیقات شامل میزان تورم مفاصل و تغییرات در درجه در مقایسه با گروه مدل در ۱۳ کارآزمایی در ۵ مطالعه هستند. پنج نانوذره یعنی، aurantii fructus immaturus carbonisata- مشتق شده از نقاط کربن [afic-cds]، نانوذرات اکسید مس cuo-nps] ]، nano ginsenoside rb۱ [nano-gsrb۱] ، plr-cds و interleukin-ra، نشان داده شد که قطر مچ پا را به میزان قابل توجهی کاهش داده و تورم مچ پا را تسکین می‌دهند.
آزمایشات بیوشیمیایی خون کاهش قابل توجهی در اوره خون، غلظت اسید اوریک و کراتینین گزارش کرده است. کاهش در کلسترول (TC) ، لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) ، تری گلیسیرید (TG) و بیلی روبین کل مشاهده شد. نانوذرات نسبت به آلوپورینول ایمن‌تر بودند و به عملکرد کلیه، عملکرد کبد و مشخصات لیپیدها در مدل های حیوانی آسیب نمی‌رسانند.
محققان نتیجه گرفتند: «این بررسی سیستماتیک و متاآنالیز نشان داد که نانوذرات می‌توانند به طور موثری سطح اسید اوریک را در مدل‌های حیوانی مبتلا به نقرس کاهش دهند. نانوذرات ممکن است به دلیل ایمنی و اثربخشی، به داروهای مؤثر در درمان آرتریت نقرس تبدیل شوند.»
انتهای پیام/