شاخص توده بدنی یا BMI مخفف عبارت Body WEIGHT Index است که به منظور بررسی میزان لاغری و چاقی افراد استفاده می شود. برای محاسبه bmi نیاز به وزن و قد افراد می باشد. در ادامه بیشتر با ما همراه باشید تا با اینکه شاخص توده بدنی چیست و چه کاربردی دارد آشنا شوید.
فرمول محاسبه bmi به شرح زیر است:
BMI= وزن (کیلوگرم) / (قد) 2(مترمربع)
عددی که از این فرمول به دست می آید می تواند میزان چاقی و لاغری افراد را نشان دهد. البته این فرمول همیشه نمی تواند یک روش دقیق باشد و در برخی مواقع خطاهایی دارد برای مثال این فرمول برای افراد ورزشکار کاربردی نیست چرا که میزان عضله آنها را به معنای چاقی و اضافه وزن تلقی می کند. اما به طور کلی تفسیر نتایج حاصل از فرمول شاخص توده بدنی به شرح زیر است:
در جدول زیر می توانید جزئی تر با میزان شاخص توده بدنی خود آشنا شوید:
شاخص توده بدنی از |
شاخص توده بدنی تا |
وضعیت بدنی |
0 |
۱۵ |
لاغری بیش از حد |
۱۵ |
16 |
لاغری |
۱۶ |
۱۸.۵ |
مبتلا به کمبود وزن |
۱۸.۵ |
۲۵ |
وزن طبیعی |
|
|
|
۲۵ |
۳۰ |
مبتلا به اضافه وزن |
۳۰ |
۳۵ |
چاقی کلاس یک (متوسط) |
۳۵ |
۴۰ |
چاقی کلاس دو (شدید) |
40 |
45 |
چاقی کلاس سه (بسیار شدید) |
۴۵ |
۵۰ |
چاقی کلاس چهار (به شدت بغرنج) |
۵۰ |
۶۰ |
چاقی کلاس پنج (ابر چاقی) |
۶۰ |
به بالا |
چاقی کلاس شش (ابر چاقی شدید) |
درباره ارتباط شاخص توده بدنی با سلامتی مطالعاتی زیادی انجام گرفته است. نتیجه تحقیقات نشان دهنده این است که افرادی که در گروه اضافه وزن و چاقی قرار دارند در معرض مرگ زودرس و برخی بیماری ها مانند بیماری های قلبی و عروقی، بیماری های مرتبط با کیسه صفرا، دیابت نوع دو، فشار خون، آرتروز، حمله قلبی، برخی از انواع سرطان مانند سرطان سینه و ... قرار دارند.
همچنین افرادی که مبتلا به لاغری بیش از حد نیز هستند در خطر سوء تغذیه، تضعیف سیستم ایمنی، ضعف، بی حالی و ... قرار دارند. در واقع لاغری بیش از حد به طور کلی کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد و عوارض آن کمتر از چاقی نیست.
ابتدای همین نوشتار گفتیم که این شاخص نمی تواند یک معیار کامل و بدون عیب و نقص برای اندازه گیری میزان چاقی و لاغری افراد باشد. برای مثال شاخص توده بدنی افراد قد بلند معمولا آنها را 10 درصد چاق تر از واقعیت نشان می دهد همچنین این شاخص برای افراد کوتاه قد برعکس است.
ایراد دیگری که به شاخص توده بدنی وارد است درباره افراد مسن است. معمولا با بالا رفتن سن، بدون تغییر میزان وزن آنها قدشان دچار تغییر می شود و معمولا کوتاهتر می شوند که همین موضوع باعث افزایش شاخص توده بدنی این افراد می شود.
سومین ایرادی که به این شاخص وارد می شود در هنگام محاسبه شاخص توده بدنی افراد ورزشکار و بدنساز است. معمولا این افراد عضله زیاد و در عوض چربی بسیار کمی دارند در حالی که شاخص توده بدنی قابلیت تشخیص عضله از چربی را ندارد و ممکن است عدد به دست آمده افراد ورزشکار را چاق نشان دهد.
شاخص توده بدنی یا همان bmi یک شاخص برای اندازه گیری میزان چاقی و لاغری افراد است. در صورتی که عدد به دست آمده از فرمول bmi کمتر از 18.5 باشد به معنای لاغری و در صورتی که این عدد در محدوده 18.5 تا 25 باشد به معنای وزن نرمال و بالاتر از آن اضافه وزن و چاقی با درجات مختلف است.
افرادی که جزء افراد بسیار لاغر یا بسیار چاق قرار دارند باید هر چه سریعتر نسبت به افزایش یا کاهش وزن خود اقدام کنند چرا که چاقی و لاغری بیش از حد هر کدام خطرات و عوارض خاص خود را دارند که در صورت عدم کنترل امکان بروز مشکلات جبران ناپذیر وجود دارد. برای مثال در صورتی که فردی دچار اضافه وزن باشد و با رژیم لاغری و انجام ورزش سعی در کاهش وزن نداشته باشد به مرور چاق و چاق تر می شود و با روش های رایج موفق به کاهش وزن نمی شود در این صورت تنها راه حل انجام جراحی لاغری است.
معمولا استفاده از این شاخص بسیار کاربرد دارد اما این شاخص یک شاخص کامل نیست و برای برخی افراد اعم از افراد ورزشکار، افراد مسن، افراد بسیار قد بلند یا افراد بسیار قد کوتاه نمی تواند مناسب باشد.
محتوای این مطلب تبلیغاتی است و توسط سفارشدهنده، تهیه و تنظیم شده است