خبرگزاری برنا-زهرا وجدانی؛ اگرچه شیشه به دلیل قابل بازیافت بودن کاملاً شناخته شده است، آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا بیان می کند که تنها حدود یک سوم شیشه های پس از مصرف در واقع بازیافت می شوند. یک ماده جدید روکش ساختمان مبتنی بر شیشه می تواند به افزایش این تعداد کمک کند.
برخلاف سایدینگ که مستقیماً روی سطح بیرونی ساختمان اعمال می شود، روکش کاری به گونه ای است که یک شکاف هوایی باریک بین آن و دیوار وجود دارد. از جمله موارد دیگر، روکش فلزی به ساختمان‌ها کمک می‌کند تا گرما را حفظ کنند، در برابر آب باران مقاومت کنند، صدای محیط را مسدود کنند و اغلب به طور کلی زیباتر به نظر برسند.
روکش جدید که توسط تیمی در دانشگاه RMIT استرالیا ساخته شده است از 83 درصد شیشه آسیاب شده تشکیل شده است که در غیر این صورت به محل دفن زباله ختم می شد. مواد دیگر آن شامل چسب های پلیمری و افزودنی های ضد حریق است.
این چسب ها مهم هستند، زیرا روکش را بسیار سخت تر از مواد روکش تمام شیشه ای که قبلاً ساخته شده بودند، که تمایل به شکننده بودن دارند، می کنند. بازدارنده های آتش نیز آشکارا بسیار مهم هستند، به ویژه با توجه به این واقعیت که اگر روکش فلزی آتش بگیرد، شکاف بین خود و ساختمان مانند یک دودکش عمل می کند و آتش را بدتر می کند.
به عنوان یک امتیاز اضافی، ادعا می شود روکش شیشه بازیافتی ارزان، مقاوم در برابر آب و مطابق با الزامات ساختاری است. اکنون از طریق مشارکت با شرکت فناوری مواد Livefield در حال تجاری سازی است.
پروفسور دیلان رابرت دانشمند ارشد RMIT گفت: با استفاده از مقادیر بالای شیشه بازیافتی در روکش‌های ساختمان، در حالی که اطمینان حاصل می‌کنیم که ایمنی آتش و سایر استانداردها را رعایت می‌کنند، ما به یافتن راه‌حلی برای چالش زباله‌های واقعی کمک می‌کنیم. استفاده مجدد از شیشه ای که در غیر این صورت به محل دفن زباله می رود، مزایای زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی به همراه خواهد داشت.
مقاله ای در مورد این تحقیق اخیراً در مجله Construction and Building Materials منتشر شده است.
انتهای پیام/