به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا؛ پس از ۴ سال انتظار برای برگزاری جام جهانی بالاخره این انتظار در اواخر آبان به پایان رسید و البته پایانی خوش برای ما نداشت. پس از آن‌که اعلام شد تیم ملی باید در این تورنمنت با انگلیس، آمریکا و ولز رقابت کند بسیاری تصور می‌کردند این بار ایران به راحتی صعود می‌کند اما پایان ماجرا این‌گونه نبود و ما حذف شدیم. اما در این تورنمنت چه گذشت؟
چالش‌های پیش از جام جهانی
پیش از برگزاری جام جهانی، فوتبال ایران در گیرودار انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال بود. شهاب عزیزی خادم با اتهامات زیادی مواجه بود و در نهایت هم هیات رئیسه حکم به برکناری او داد. پس از این اتفاق اعلام شد روز ۸ شهریور قرار است انتخابات جدید برگزار شود. بامداد همان‌روز حسن کامرانی‌فر (دبیر وقت) از منتفی شدن انتخابات خبر داد اما صبح روز بعد همه چیز به خوبی و خوشی برگزار و مهدی تاج در رقابت با میرشاد ماجدی و عزیزمحمدی توانست رئیس فدراسیون شود.
اولین تصمیم تاج، انتخاب کارلوس کی‌روش به عنوان سرمربی بود. این انتخاب ترکیب تیم ملی را هم تا حد زیادی دگرگون کرد و البته در نهایت منجر به صعود از گروه دوم جام جهانی نشد.
لیست اعزامی
با حضور کارلوس کی‌روش، روزبه چشمی به تیم ملی برگشت، رامین رضاییان به ترکیب اصلی تزریق شد، علی کریمی به عنوان یار اصلی در زمین به میدان رفت و ابوالفضل جلالی هم یکی از پدیده‌های ایران لقب گرفت. کی‌روش در ابتدا شمشیر را از رو برای بازیکنانی چون خلیل‌زاده که منتقد او بودند نبست اما در ترکیب اصلی‌اش برای جام جهانی هم جایی برای آن‌ها نداشت. ستاره‌هایی چون محبی، سرلک، اسماعیلی‌فر و قایدی هم فرصت حضور در جام جهانی قطر را از دست دادند تا ایران با ترکیبی جالب و تقریبا متفاوت وارد بازی‌ها شود.
بازی اول؛ انگلیس قدرتمند
بازی اول برای تیم ملی بد آغاز شد و بدتر هم پیش رفت. ترکیب ایران در این بازی غیرقابل پیش‌بینی بود. چشمی به خط دفاع رفت و علی کریمی در خط هافبک بازی کرد. بدشانسی ایران اما مصدومیت بیرانوند در همان ابتدای بازی به دلیل برخورد با مجید حسینی بود. حسینی در گل‌هایی که دریافت کرد مقصر نبود اما نمی‌توان از تاثیر روحی مصدومیت بیرانوند چیزی نگفت. ایران در این بازی توسط طارمی ۲ گل زد اما ۶ گل دریافت کرد تا یکی از بدترین شب‌های تاریخ فوتبال سپری شود. شبی که البته زود صبح شد.
بازی دوم؛ ولز مقهور
پس از نمایش بد در روز اول کی‌روش از لحاظ روحی به خوبی بازیکنان را بازیابی کرد. او ترکیب خود را تغییر داد و رویکرد تیم را هم عوض کرد. در بازی دوم ایران مسلط وارد میدان شد و یک گل هم در همان نیمه اول به ثمر رساند که توسط داور مردود اعلام شد. در ادامه بازیکنان هرچه زدند به در بسته خورد تا طارمی با تیزهوشی موجبات اخراج دروازه‌بان ولز را فراهم کند. از آن پس ایران حملات چند جانبه داشت و بالاخر در اوقات تلف شده توسط روزبه چشمی به گل اول رسید. این پایان کار نبود و رضاییان هم گل دوم را وارد دروازه ولز کرد تا قاطع‌ترین برد ایران در ادوار جام جهانی به دست بیاید. همه‌چیز خوب بود و شب شب ما.
بازی سوم؛ آمریکای صعودکننده
بازی پایانی مقابل آمریکا برای ما با یک تساوی هم می‌توانست بسیار خوب تمام شود اما این اتفاق رخ نداد. آمریکایی‌ها بازی را بهتر شروع کردند و توسط پولیشیچ هم به گل رسیدند. وه‌آ گل دوم را هم زد که توسط داور مردود اعلام شد. در نیمه دوم ایران بیشتر حمله کرد اما واقعیت این است که ایران بیشتر به قصد تساوی به میدان رفته بود نه برد. عاقبتش هم شد حسرت بابت عدم ارائه بازی هجومی از دقایق اولیه. بسیاری معتقد بودند ایران با تفکر کسب تک امتیاز وارد بازی شد و اگر برای برد به زمین می‌رفت می توانست حریف را شکست دهد. در نهایت اما این اتفاق رخ نداد و یوزها با ۳ امتیاز از ۳ بازی و با بدشانسی مسابقات را ترک کردند.
تیتراژ پایانی
پس از شنیدن سوت پایان بازی، گمانه‌زنی‌ها درباره ادامه همکاری با کی‌روش شنیده شد. قرار بود جواد نکونام به عنوان دستیار او در جام حضور داشته باشد و از آن به بعد هم سرمربی تیم ملی شود اما این اتفاق رخ نداد تا از همان لحظه شنیدن سوت پایان بازی تیم ملی ایران بدون سرمربی بماند.
در این حین کی‌روش به عنوان سرمربی قطر انتخاب شد تا ما مجبور باشیم یک سرمربی جدید انتخاب کنیم. گزینه‌های زیاد مطرح شد. از مونتلا و سانچز گرفته تا حسین فرکی اما گزینه فدراسیون در نهایت سرمربی اسبق تیم ملی در جام ملتهای آسیای ۲۰۰۷ بود. ۱۶ سال بعد، همان تصمیم تکرار شد. امیر قلعه‌نویی روی نیمکت تیم ملی نشست تا سکاندار تیمی باشد که می‌خواهد طلسم قهرمان نشدن ایران در جام ملت‌ها پس از چند دهه را بشکند.
خبرنگار: علی رضایی
انتهای پیام//