به گزارش خبرگزاری برنا؛ گوغر، دهستانی است از توابع بخش مرکزی شهرستان بافت در استان کرمان ایران.
مرکز این دهستان دو روستای چشمه سبز و امیرآباد می‌باشد. این دهستان قدمت زیادی دارد. گوغر تابستان‌هایی کوتاه و خنک و زمستان‌هایی سرد و پر برف دارد. این ویژگی منحصربه فرد گوغر سبب جلب گردشگر از شهرهای کویری همسایه نظیر سیرجان بندرعباس و کرمان شده است. مردم گوغر بیشتر از ایل افشار هستند و به زبان ترکی تکلم می‌کنند.
سوغات گوغر در درجه اول عسل گردوی مرغوب آن است و میوه‌های سردسیری نظیر زردآلو، آلوچه، گیلاس و… نیز با کیفیتی عالی در این منطقه به دست می‌آیند. از جاذبه‌های گوغر می‌توان به غار آهکی جفریز و روستاهای زیبای بیشماری نظیر بندر هارموییه چشمه سبز، گودال، قلایی کریک و… اشاره کرد.
چهارطاق از دهستان گوغر شهرستان بافت استان کرمان در ۴۰هزارگزی شمال باختر بافت، از چشمه آبیاری می‌شود.
محصولش غلات و حبوبات است. شغل اهالی زراعت است. دری کوئیه و بهنگ جزء این ده است. چهارطاق گوغر واقع در۱۲۰ کیلومتری سیرجان می‌باشد. زمانی که نام چهارطاق برده می شود تمام افکار انسان به سوی بنا تاریخی که چهار تا طاق داشته باشد می‌رود. بر اساس بررسی‌های به عمل آمده چهارطاق گوغر نیز طبق یک فرضیه مربوط به قبل از اسلام که بنا یا آتشکده‌ای چهارطاقی وجود داشته که بر دست طبیعت نابود و محو گردیده است. در اصطلاح به دربی که دو لنگه آن به طور کامل باز باشد نیز چهارطاق گویند که می‌گویند درب چهارطاق باز است. در کل معنی واژه چهارطاق کنایه از عناصر اربعه می‌باشد. این عناصر چهارگانه شامل آب، آتش، باد و خاک می‌باشد.
به گفته مسن ترین فرد روستا آقای غیب الله کریمی که از زمان تولد در این روستا زندگی می کند چهارطاق کنونی در وسط چهار قلعه که طوایف چهارطاق زندگی می‌کردند به وجود آمده و در اصل این چهار قلعه معروف به چهارطاق بوده که به مرور زمان قلعه ها نابود شده و روستای جدیدی به وجود آمده است.
روستای گوغر کرمان، روستایی آباد و برقرار است که در مرز بین دو شهر بافت و جیرفت کرمان واقع شده است. ارزش و اهمیت روستای گوغر بافت، از جاذبه های گردشگری کرمان، از دو منظر قابل بررسی می باشد؛ یکی از منظر سرسبزی، باغات و جامعه عشایری در دل کویر و دیگری از منظر تولید فرش های دست باف با نقش افشاری که از صنایع دستی کرمان به شمار می آیند و آوازه و شهرت این نوع از فرش در تمامی اروپا و آمریکا گسترش یافته است.
در گذشته های نه چندان دور ایل افشار در این منطقه سکونت داشته‌اند و بافندگان چیره‌دست و هنرمند ایل، اقدام به احداث دارهای قالی و بافت قالی‌های خوش نقش افشار می‌کردند. اما رفته رفته با توسعه شهرنشینی و افزایش مهاجرت از روستا به شهر ایل افشار نیز این منطقه را ترک کرده و راهی کلان شهرهایی چون اصفهان و تهران شدند.
انتهای پیام