تمساح‌هایی که جرات نمی‌کنند به شیرها نزدیک شوند!

خبرگزاری برنا؛ شیرها به عنوان حیواناتی باشکوه و با عظمت شناخته می‌شوند. دلیلی وجود دارد که از آنها به عنوان "سلطان جنگل" یاد می‌شود. 

غرور شیرها

شیرها حیوانات انفرادی نیستند. آنها تمایل دارند گروهی در کنار هم زندگی کنند و سفر کنند. به طور معمول، یک گروه متشکل از ۳ تا ۱۲ ماده بالغ و توله های آنها و همراه با یک یا چند شیر نر است. شیرهای نر از ماده‌ها در مقابل نرهای دیگر دفاع می‌کنند. البته هر چند سال یکبار گله نرهای دیگر را از گروه بیرون می‌کنند و توله‌ها را می‌کشند.

با کمال تعجب، گروه‌های بزرگی شیرها با هم کارآمدی برای شکار ندارد. زمانی که فقط دو شیر با هم کار می‌کنند با حداکثر کارایی و توان شکار می‌کنند. شکار مشارکتی به حداقل رساندن خطر آسیب کمک می‌کند و به گروه‌های کوچکی شیرها اجازه می‌دهد تا از لاشه خود در برابر گله‌های دیگر دفاع کنند.

اگر یک شیر به تنهایی بتواند طعمه را بگیرد، اغلب بقیه گروه به جای کمک کردن، فقط تماشا می کنند.اما وقتی که شکار نسبتاً دشوار است آنها تمایل بیشتری به همکاری دارند. به‌طور معمول، شیرها به دنبال حیوانات بزرگ می‌روند. با این حال، زمانی که این نوع حیوانات در دسترس نباشند، طعمه های کوچکتر مانند خزندگان و جوندگان را می‌خورند. آن‌ها همچنین به دزدیدن لاشه سایر شکارچیان مانند پلنگ و کفتار هم معروف هستند.

علاوه بر این، شیرهای نر زمانی که با هم کار می‌کنند به جای خودشان، بهتر می‌توانند قلمروها را در دست بگیرند و مسئولیت‌های گروه را حفظ کنند. آنها همچنین بهتر می‌توانند از قلمرو خود در برابر شیرهای نر مزاحم دفاع کنند. در نهایت، این بدان معنی است که آن‌ها فرزندان بیشتری خواهند داشت، زیرا آن‌ها برای مدت طولانی‌تری بخشی از قلمرو هستند و می‌توانند بیشتر با شیرهای ماده جفت شوند.

شیرهایی که در آب راه می‌روند

شیرها در راه رفتن در آب تا حدودی ناراحت هستند. آن‌ها بهترین شناگران نیستند چرا که اغلب شنا نمی‌کنند. به‌طور کلی، شیرها مانند ببرها و جگوارها به دنبال شکار آبزیان نیستند. شیرها حیواناتی زمینی هستند و زمین را به آب ترجیح می‌دهند. آنها معمولاً فقط برای خنک شدن یا رسیدن به زمین در طرف دیگر به داخل آب می‌روند.

شیرها بیشتر وزن خود را روی قسمت‌های نرم پنجه خود حمل می‌کنند. این قسمت‌ها روی انگشتان پا قرار دارند که روی آن راه می‌روند. آن‌ها به شیرها کمک می‌کند تا بی سر و صدا حرکت کنند، که به آنها امکان می دهد به راحتی و دزدکی وارد شوند و طعمه را بگیرند. هنگام راه رفتن پاشنه آنها به زمین برخورد نمی‌کند.

شیرها دارای استخوان های اضافی در پنجه های خود هستند که به آنها اجازه می‌دهد تا دامنه وسیعی از حرکت را به دست آورند. پنجه‌های آن‌ها جمع شونده است و هیچ تاثیری بر حرکات راه رفتن آنها ندارد.

انتهای پیام/