مکان های دیدنی کازرون، شهر بیشابور تا غارشاپور

به گزارش خبرگزاری برنا از فارس، کازرون از گذشته های دور موطن بسیاری از دانشمندان، صوفیان و دیگر بزرگان بوده است و بر اساس اسناد و شواهد تاریخی پیشینه ی کازرون بدین صورت است که شهری به نام بیشاپوردر دوره ی ساسانیان و توسط شاپور اول تاسیس شد، اما بیشاپور در زمان حمله اعراب ویران شده و مردم به روستایی نزدیک بیشاپور مهاجرت کردند که بلد العتیق یا همان کازرون امروزی است. کازرون شهری پر جاذبه است که به دلیل داشتن خاک حاصلخیز، تنوع منابع طبیعی، آب‌های زیرزمینی فراوان و پوشش گوناگون گیاهی به نگین سبز استان فارس معروف شده است.

شهر تاریخی بیشاپور در 23 کیلومتری شمال غربی شهر کازرون و در کرانه ی دره ی چوگان واقع شده است. این شهر یکی از یادگارهای دوره ی ساسانی می باشد و بر اساس اصول شهرسازی و مهندسی یونانی ساخته شده است، این شهر از این دو بخش اصلی تشکیل شده بود:ارگ سلطنتی که شامل آثار شاخصی مانند معبد آناهیتا، تالار تشریفات شاپور، ایوان موزاییک و کاخ به والرین می باشد. معماری معبد آناهیتا در این مجموعه بسیار دیدنی و بی نظیر است، این معبد با توجه به قداست و اهمیتی که آب برای آریایی ها و زرتشتیان داشت ساخته شد و علاوه برکاربردهایی که در زمینه ی آب رسانی داشت یک نیایشگاه نیز به شمار می رفت. بخش دیگر آن شامل منطقه ی عامه نشین، خانه های مسکونی، گرمابه، کاروانسرا و بازار است. علاوه بر بیشاپور آثار قلعه دختر و قلعه پسر، نقوش تنگه چوگان و غار شاهپور از دیگر آثار ساسانیان در این منطقه می باشند.

غار شاپور در تنگ چوگان مکانی نزدیک به شهر باستانی بیشاپور در شهرستان کازرون فارس قرار دارد. فاصله غار تا شهر باستانی بیشاپور شش کیلومتر و تا شهر کازرون تقریباً ۲۷ کیلومتر است. غار شاپور تنها یکی از جاذبه‌های گردشگری این تنگ است که در ارتفاعی نزدیک به ۸۰۰ متر از سطح زمین (۱۲۸۰ متر از سطح دریا) در دل کوه شاپور قرار دارد. در هنگام ورود به این غار با مجسمه غول پیکر شاپور یکم ( دومین پادشاه ساسانی ) مواجه خواهید شد که دلیل اصلی نام گذارای این غار بخاطر وجود مجسمه شاپور یکم است و به غار شاپور معروف شده است . مجسمه شاپور مربوط به ۱۷۰۰ سال گذشته است که از یک ستون غول پیکر که در این غار وجود داشته تراشیده شده است و همچنان پابرجا است . این مجسمه باقی مانده دوران باستان است که تقریبا حدود ۷ متر ارتفاع دارد که با گذشت سالها همچنان سر این مجسمه سالم می باشد ولی دو دست آن شکسته است .

معبد آناهیتا از منحصر به فردترین بناهای این استان است و با قرار گیری در شهر باستانی بیشاپور، این سایت را به یک مجموعه بی نظیر از آثار دوره ساسانی تبدیل کرده است.معبد آناهیتا در بیشابور از یک مکعب سنگی تشکیل شده است و از ابتدای ساختش هیچ سقفی برای آن ساخته نشد. علت باز بودن سقف بنا، راحت سرازیر شدن جریان آب رودخانه شاپور به داخل آن بود تا در نهایت آب ذخیره شده بتواند از طریق قناتی در نزدیکی معبد خارج شود. برای رفتن به داخل معبد بایستی نزدیک به 6 متر به داخل اعماق زمین روید.

از نکات جالب معبد آناهیتا بیشاپور نحوه ساخت آن است. دیوار ها تمام 2 جداره هستند و سنگ های برش خورده آن ها بدون هیچ ملاتی بر روی یکدیگر قرار گرفته اند، اما نکته جالب آن بست های فلزی ای است که از طرف داخل این سنگ ها را به یکدیگر متصل می کند. از همین سو سبک معماری معبد را به معماری های هخامنشیان نسبت داده اند. معبد با شکوه آناهیتا با شماره ثبت 24 در 24 شهریور ماه سال 1310 به عنوان نخستین آثار باستانی ایران به ثبت میراث فرهنگی ایران رسید و از آن زمان تا به حال از جذاب ترین پرطرفدارترین نقاط گردشگری استان فارس بوده است که همیشه طرفداران بسیاری را از سراسر جهان برای دیدنش جذب می کند.

آتشکده کازرون نیزیکی از پنج آتشکده ساخته شده به دست مهر نرسی است.این بنا در ده کیلومتری جنوب کازرون قرار دارد. بنای آن از سنگ و ملات گچ ساخته شده است. در حال حاضر ویرانه ای از این آتشکده باقی مانده است.آتشکده کازرون در سال 1318 و با شماره 331 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. کاربری احتمالی بنا در زمان ساسانیان آتشکده بوده است .نقشهٔ عمارت، بی‌نهایت ساده‌است: تالاری مربع که هر وجه آن با طاقی بیضی شکل به بیرون راه داشته و برفراز آن گنبدی نهاده بر گوشه‌بندی‌ها و فیل‌گوش‌ها. یکی از پایه‌ها و دوتا از طاقی‌ها ویران شده‌اند.

در مجاورت ویرانه های به جای مانده از شهر تاریخی بیشاپور و در سمت شمال شهر میان دو رشته کوه سر به فلک کشیده تنگی پر از درختان سرسبز، بیشه زارها و مناظر فرح انگیز و جذاب قرار دارد که به نام تنگ چوگان و به زبان محلی « تنگ شکون» معروف شده است. رودخانه شاپور از دل این تنگ می گذرد و چشمه زیبای ساسان در قسمتی از این تنگه فوران می کند . این چشمه در طول سالیان بسیار زیاد استمرار داشته و امروز نیز قسمتی از آب شرب شهرستان کازرون و بوشهر را تامین می کند و قسمتی از آن هم برای آبیاری زمین های زیر کشت کشاورزان منطقه  مورد استفاده قرار می گیرد.

رشته کوه زاگرس در محدوده استان فارس، دارای پدیده‌های منحصر به فرد و زیبایی، نظیر تنگ‌ها، غارها، آبشارها و… می‌باشد. تنگ تیکاب در دامنه کوه‌های شمالی کازرون و یکی از جاذبه‌های این شهرستان می‌باشد. این تنگه یک تنگه فرسایشی می‌باشد. وجود چندین غار در تنگ و دامنه کوه‌های شمالی و روستای پلکانی دوان در این دامنه چشم‌انداز زیبایی به منطقه داده است. از آن جهت که این روستا در منطقه کوهستانی واقع شده و زمین‌های آن در دامنه تپه‌ها و به صورت پلکانی بنا شده است به ماسوله فارس معروف است. وجود گورستان‌های متعدد، ته ستون‌ها، یک بنای احتمالاً ساسانی در داخل روستا، کتیبه‌هایی به خط کوفی و قلعه دختر این روستا جز اسناد تاریخی آن محسوب می‌شوند.

امام زاده سید حسین امام زاده سید حسین بن امیر بن ابراهیم بن زین العابدین (ع) مهمترین امام زاده شهرستان کازرون می باشد که در کنار روستای سید حسین در ۲۳کیلومتری جاده کازرون به شیراز و در شمال شهرتاریخی بیشاپور قرار گرفته است. این روستا به خاطر وجود چشمه سار پر آب و زیبای « سرآب شیر »،‌ درختان سرسبز و سر به فلک کشیده، باغ های مرکبات بسیار که آب های روان چشمه مزبور همیشه در آنها جریان دارد، ‌موقعیتی ممتاز داشته و یکی از مکان های تماشایی و زیارتی ، سیاحتی قابل توجه در استان فارس می باشد.

آرامگاه علامه دوانی بنایی مربوط به دوره‌‌ ساسانی (احتمالاً  آتشکده) است که پیکر علامه جلال‌الدین محمد دوانی کازرونی در آن دفن شده است. این بنا در ۹ کیلومتری شمال شهرستان کازرون استان فارس قرار دارد.

باغ نظر کازرون 

۳۰۰ سال است که باغ نظر پاتوق کازرونی‌هاست. باغی چهار هکتاری که پر است از درختان انار، خرما و بیشتر از همه نارنج. می‌توانیم بگوییم نماد شهر هم همین درخت‌های نارنج است که نه‌تنها در این باغ که در گوشه و کنار شهر هم دیده می‌شوند.

در اطراف کازرون دشت‌هایی مملو از نرگس وجود دارد. در این دشت‌ها انوتاعی از این گل معطر وجود دارد که در نوع خود زبان زد است. نرگس‌های کازرون به دلیل مرغوبیت زیاد به شهرهای دیگری چون تهران و اصفهان و غیره فرستاده می‌شود.

دریاچه پریشان بزرگترین و زیباترین دریاچه آب شیرین کشور است که در ۱۲ کیلومتری جنوب‌شرقی کازرون قرار گرفته است. آب دریاچه پریشان بیشتر از بارش‌های سالانه تامین می‌شود و بیشترین مساحت خود را در اردیبهشت ماه پیدا می‌کند. اگر در زمستان به دیدن این دریاچه بروید، می‌توانید از ۵۰۲ نوع پرنده با بیش از ۱۰۰ گونه دیدن کنید.

در ۲۸ کیلومتری شمال‌شرقی کازرون روستایی به نام کلانی قرار گرفته است که بخاطر وجود سرو سر به فلک کشیده و کهنسالش معروف شده است. به جرات می‌توان گفت که سرو روستای کلانی پس از سرو معروف «ابرکوه» در یزد، کهنسال‌ترین سرو شناخته شده در کشور است. اهالی این روستا عمر این سرو را بیش از ۵۰۰ سال تخمین می‌زنند.

این روستا در دو فرسخی شمال کازرون و یکی از مشهورترین توابع کازرون محسوب می شود. شغل اصلی مردم این روستا باغداری و کشاورزی است. غلاتی چون گندم، جو و محصولات باغی مانند انگور، انجیر و انار و… در آنجا پرورش می یابد از میان محصولات باغی، انگور آن در مناطق جنوبی و استان فارس از شهرت خاصی برخوردار است. مردم آنجابسیار سخت کوش و پرکار هستند و در اکثر مناطق جهان به ویژه در سواحل جنوبی خلیج فارس و کشورهای عربی به کار اشتغال دارند. چون این روستا در منطقه کوهستانی واقع شده بیشتر زمینهای آن در دامنه های تپه ها و کوهها واقع شده که با هزاران زحمت آن را به صورت پلکانی جهت کشت در آورده اند. منازل مسکونی آنها نیز به صورت پلکانی ساخته شده بطوری که حیاط یک خانه بام خانه زیرین را تشکیل می دهد و از این جهت زیبا و قابل توجه است و در حقیقت می توان آن را « ماسوله» استان فارس نامید.

گردشگاه میان کتل در جنوب‌غربی دشت ارژن در ناحیه‌ای قرار گرفته که به «زیستگاه گوزن ایرانی» مشهور است. برخورداری از طبیعتی کوهستانی، پوشش جنگلی متراکم و انبوه درختان بلوط و قابلیت‌های گردشگری در تمام فصول سال باعث محبوبیت این گردشگاه شده است. از ویژگی‌های منحصر به فرد این گردشگاه می‌توان به کاروانسرایی اشاره کرد که از دوران صفویه به جای مانده است.

چشمه دادین از تعداد زیادی چشمه کوچک تبدیل شده است و یکی از نقاط گردشگری و دیدنی کازرون به شمار می‌رود. این چشمه در ۵۰ کیلومتری جنوب شهر کازرون در دهستان دادین واقع شده است.

در هشت کیلومتری جاده قدیم کازرون به شیراز، پس از عبور از کتل مشهور« پیرزن» بقعه ای ساده و گچی از دور نمایان می شود که به « پیربنکی » معروف است. در گذشته مسافرین خسته پس از طی مسافتی چند از جاده شوسه کازرون به شیراز لحظاتی در این مکان به استراحت می پرداخته اند. این بقعه در مجاورت قبرستانی قدیمی واقع شده که در آن سنگ تیرهای بزرگ و منقوش به خطوط و اشکال زیبا دیده می شود. ویژگی این بقعه که زبان زد عام و خاص است، رویش دو درخت بنه(پسته کوهی) بر بالای بام و گنبد آن است. یکی از آن ها در انتهای فوقانی گنبد ریشه دوانده و مشخص نیست که ریشه آن از کجاست امّا سرسبز است و هر ساله میوه می دهد. دیگری در لای دیوار بقعه  آمده و با زمین ارتباطی ندارد. بقعه مزبور دارای سنگ قبری است که در داخل ضریحی چوبی قرار گرفته است.

انتهای پیام