خبرگزاری برنا؛ نام چهار فضانورد ماموریت آرتمیس ۲ سوم آوریل ساعت ۱۱ صبح اعلام شد.
ناسا و آژانس فضایی کانادا (CSA) به طور مشترک اسامی چهار نفر به نام‌های «فضانورد ناسا کریستینا کوک، فضانورد کانادایی جرمی هنسون، ویکتور گلاور و رید وایزمن از ناسا» را که در ماموریت آرتمیس ۲ به مدار ماه پرواز خواهند کرد، اعلام کردند. این رویداد به صورت زنده از میدان الینگتون، نزدیک به مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون پخش شد.
ماموریت آرتمیس ۲ قرار است در ماه نوامبر سال ۲۰۲۴ برای انجام سفری در مدار ماه به فضا پرتاب شود.
از زمانی که فضاپیمای آپولو ۱۷ در ماه دسامبر سال ۱۹۷۲ به سطح ماه رفت تاکنون، این اولین بار است که انسان‌ها به ماه نزدیک می‌شوند. ناسا متعهد شده است که برنامه آرتمیس شامل اولین زن و اولین فرد رنگین پوست در ماه باشد.
ماموریت آرتمیس ۲ ناسا شرکای بین‌المللی را از طریق توافقنامه آرتمیس که در حال حاضر توسط ۲۳ کشور از جمله کانادا امضا شده است، در این برنامه شرکت داده است. این کشور بیش از ۴۰ سال است که بازوی رباتیک کانادارم (Canadarm) و سایر سیستم‌های رباتیک را برای برنامه فضایی آمریکا تامین می‌کند.
این کشور جایگاه خود در ماموریت آرتمیس ۲ را با تعهد برای تامین یک بازوی رباتیک کانادارم ۳ (Canadarm ۳) برای سرویس‌دهی به ایستگاه فضایی دروازه ماه به دست آورد.
اولین ماموریت فرود روی ماه خدمه ناسا نیز آرتمیس ۳ (Artemis ۳) است که قرار است فضانوردان را در نزدیکی قطب جنوبی ماه در سال ۲۰۲۵ فرود بیاورد.
سخت‌افزار ماموریت آرتمیس ۲ پیش از این طی ماموریت بدون سرنشین آرتمیس ۱ ناسا در فضا آزمایش شده است. طی آن ماموریت سه مانکن در فضاپیمای اوریون اواخر سال ۲۰۲۲ به دور ماه پرواز کردند و اولین پرتاب موشک سامانه پرتاب فضایی ناسا را رقم زدند.
به تازگی از لباس‌های ماموریت آرتمیس ۳ نیز که ساخت آن بر عهده‌ی شرکت فضایی اکسیوم اسپیس (Axiom Space) است رونمایی شده است.
سی ان ان به تازگی با نزدیک به ده‌ها مقام و فضانورد فعلی و سابق ناسا صحبت کرده بود که برخی از آن‌ها ناشناس باقی مانده‌اند. بر اساس این مصاحبه‌ها، این شبکه خبری چند پیش‌بینی در مورد اینکه چه کسانی برای این ماموریت انتخاب خواهند شد به اشتراک گذاشته بود.
رید وایزمن (Reid Wiseman) از ناسا و جرمی هانسن (Jeremy Hansen) از کانادا رایج‌ترین پیش‌بینی‌ها در میان مصاحبه شوندگان بودند البته در آن زمان ناسا هیچ یک از پیش‌بینی‌های سی‌ان‌ان را تایید نکرد و اظهارنظر رسمی در رابطه با گزارش سی‌ان‌ان نیز منتشر نکرد.
سی‌ان‌ان همچنین پیش بینی کرد که وایزمن ۴۷ ساله بر اساس رزومه‌اش که شامل خدمت به عنوان خلبان نیروی دریایی، خلبان آزمایشی و رئیس دفتر فضانوردی است، در خدمه آرتمیس ۲ حضور داشته باشد. او در ماه نوامبر از سمت مدیریتی کناره‌گیری کرد و سی‌ان‌ان می‌گوید که این حرکت به این دلیل است که رئیس واجد شرایط پرواز در فضا نیست. وایزمن در سال ۲۰۰۹ به ناسا پیوست و از ماه مه تا نوامبر سال ۲۰۱۴ در ایستگاه فضایی بین‌المللی اقامت داشت. او همچنین در سال ۲۰۱۶ مأموریت زیرآبی «NEEMO» را در فلوریدا فرماندهی کرد.
هانسن، نیز ۴۷ ساله است. او خلبان جنگنده در نیرو‌های مسلح کانادا است که رزومه او شامل خدمت در فرماندهی دفاع هوافضای آمریکای شمالی «NORAD» می‌شود. او در سال ۲۰۰۹ به آژانس فضایی کانادا پیوست و تاکنون به فضا پرواز نکرده است. کانادا تقریباً ۲.۵ درصد سهم در کنسرسیوم ایستگاه فضایی بین‌المللی دارد و تقریباً هر پنج یا شش سال یک بار یک پرواز انجام می‌دهد.
سی‌ان‌ان چند فضانورد کهنه کار را نیز پیش‌بینی کرد مانند ویکتور گلاور (Victor Glover) که یک فضانورد سیاه پوست است که در سال ۲۰۲۱ به ایستگاه فضایی بین المللی پرواز کرد، کریستینا کوک (Christina Koch) زنی که تقریباً یک سال در ایستگاه فضایی بین‌المللی خدمت کرده است نیز در میان پیش‌بینی آن‌ها بود.
ماموریت «آرتمیس ۲» لحظه بزرگی برای ناسا است، چرا که برای اولین بار در نیم قرن گذشته است که دوباره انسان را به ماه می‌فرستد. رؤسای جمهور متعددی در دهه‌های پس از ماموریت‌های آپولو برای راه‌اندازی برنامه‌های کاوش ماه تلاش کرده‌اند و شکست خورده‌اند، اما از آنجایی که جنگ سرد که به تحریک مأموریت‌های اولیه ماه کمک کرد، در پس‌زمینه محو شد، آن اراده پولادین در ۵۰ سال پیش دیگر وجود نداشت.
اکنون ۵۰ سال پس از آپولو، اوضاع بسیار متفاوت شده است. برای مثال، دولت‌ها دیگر نیازی ندارند که تمام هزینه‌ها را به تنهایی متقبل شوند و شرکت‌های فضایی خصوصی می‌توانند برخی از سخت‌افزار‌های حیاتی را تامین کنند. به عنوان مثال می‌توان به موشک استارشیپ متعلق به شرکت اسپیس‌ایکس اشاره کرد که قرار است ماموریت «آرتمیس ۳» را احتمالا در سال ۲۰۲۵ بر روی سطح ماه فرود بیاورد.
ناسا برای کاهش بیشتر هزینه‌ها همچنین ساختار اکتشافی متفاوتی را از طریق توافقنامه آرتمیس که در حال حاضر توسط ۲۳ کشور امضا شده است، ایجاد کرده است. این توافقنامه‌ها چارچوبی از اکتشافات فضایی صلح آمیز است که در کوتاه مدت منابع اقتصادی سایر کشور‌هایی را که مایل به رفتن به ماه هستند، جمع‌آوری می‌کند.
ناسا برخلاف دهه ۱۹۶۰ و زمانی که اکتشافات فضایی یک صنعت جوان با تعداد کمی از کشور‌های شرکت کننده بود، هزینه‌های اکتشاف ماه را در برنامه آرتمیس با بازیگران بزرگی مانند آژانس فضایی اروپا و ژاپن تقسیم خواهد کرد. کشور‌های دیگری مانند کانادا نیز سخت افزار‌های حیاتی را ارائه خواهند کرد. کانادا به مدت بیش از ۴۰ سال در زمینه رباتیک فضایی به ناسا کمک کرده است.
انتهای پیام/